Από την Λίλιαν Σίμου
« Ο σοφός κυβερνά τα άστρα, ενώ ο ανόητος υποκύπτει σ’ αυτά»… Η παλιά αυτή ρήση είναι το κίνητρο για να ασχοληθεί κάποιος με τον λόγο των άστρων, δηλαδή την σημειολογία της κωδικής γλώσσας της αστρολογίας.
Αστρονομία και αστρολογία, δύο αδελφές «επιστήμες», συμπορεύτηκαν για αιώνες, καθώς η μία συμπλήρωνε την άλλη. Η πρώτη, ως καταγραφή των φυσικών νόμων της Δημιουργίας, η δεύτερη ως αποσυμβολισμός για κατανόηση σε ένα πιο βαθύ επίπεδο, του λόγου της Δημιουργίας.
Γνώσεις στα χέρια των σοφών στους αρχαίους χρόνους, εξελίχθηκαν στην πορεία. Κάποια στιγμή διαχωρίστηκαν. Προβλήθηκε η γνώση του φυσικού πεδίου, η αστρονομία. Περισσότερο εμφανής, περιέγραψε την αρμονία της εξωτερικής εκδήλωσης του κόσμου μας.
Η αστρολογία εκλαϊκεύτηκε κατά περιόδους, έχασε την δυνατότητα να υπερασπιστεί το δικό της πεδίο. Η ελλιπής γνώση κάποιων ανθρώπων που έκτοτε την ερμήνευσαν, παραποιεί σε ένα βαθμό το περιεχόμενο, καθώς αφορούσε ένα σύστημα φιλοσοφικό, στατιστικό, μεταφυσικό (μετά την φυσική εκδήλωση) για να αγγίξει την ανθρώπινη φύση, στην πνευματική της εσωτερική διάσταση.
Ωστόσο, το πρόβλημα έγκειται στην κατανόηση της φύσης της αστρολογίας που είναι η ρευστότητα. Οι σοφοί όλων των εποχών που ασχολήθηκαν με το πεδίο αυτό, είχαν τη δυνατότητα να αγγίξουν ολιστικά την Δημιουργία.
Κατέληξαν σε συμπεράσματα όχι γιατί πίστευαν πως ένας πλανήτης ή ένα άστρο μας αγγίζει άμεσα στην γη με ένα «μαγικό τρόπο», αλλά γιατί διαπίστωσαν πως όλα στο ορατό μας σύμπαν συνδέονται ως αλληλουχία της Δημιουργίας, ως κρίκοι μίας αλυσίδας. Και μετά από παρατηρήσεις αιώνων, είδαν πως «ό,τι είναι πάνω, υπάρχει και κάτω», σαν αντιστοιχία ενεργειών και δονήσεων.
Σταδιακά θεσπίστηκε η ερμηνεία των αστρονομικών-αστρολογικών συμβόλων, η οποία παρά τις παραποιήσεις ή τις διώξεις, αντιστάθηκε και διατηρήθηκε χιλιάδες χρόνια.
Πρόκειται για μία κωδική γλώσσα λοιπόν, όπως πολλές άλλες, που απαιτεί βαθιά γνώση για την ορθή της προσέγγιση, με σεβασμό πάντα προς τον άνθρωπο.
Η ανθρώπινη φύση ολοκληρώνεται με το τρίπτυχο, πνεύμα, ψυχή και σώμα. Δεν μπορούμε να εξετάσουμε στατικά μόνο ένα μέρος της. Η αστρολογία στην σωστή της διάσταση πρεσβεύει την ρευστότητα της ύπαρξης και τις δυνατότητες που έχει για ανέλιξη και εξέλιξη. Η δυνατότητα της αλλαγής υπάρχει και πολλά είναι θέμα ελεύθερης βούλησης και επιλογής.
Η σύγχρονη μορφή της αστρολογίας, εμπεριέχει και την ψυχαναλυτική πλευρά – γεγονός που θεωρώ ευεργέτημα. Στατιστική που έγινε από προσωπικότητες όπως ο Καρλ Γιουνγκ, οδηγεί σε συμπεράσματα που βοηθούν να φθάσουμε πιο άμεσα στην λεπτομέρεια της ανθρώπινης συμπεριφοράς, τις τάσεις, τα ταλέντα, τις αδυναμίες και μας δίνουν τα κλειδιά για την σωστή διαχείριση αυτών.
Δίχως δογματισμό, καθώς το δόγμα σημαίνει περιορισμό και μονόπλευρη οπτική, η αστρολογία μπορεί να απλώσει την προσέγγισή της προς κάθε πεδίο και να συνδράμει ως απάντηση σε πολλά από τα αναρίθμητα «γιατί» της ύπαρξής μας.
Να λειτουργήσει ως σκιαγράφηση της προσωπικότητάς μας και να μας συμβουλεύσει στο πώς θα γίνουμε καλύτεροι, θα θωρακιστούμε απέναντι στις δυσκολίες και θα αναδείξουμε τα ταλέντα μας.
