από την Λίλιαν Σίμου
Ιούνιος 1935 και την τελευταία ημέρα με τον Ήλιο στο ζώδιο των Διδύμων, γεννήθηκε ένα ανήσυχο πνεύμα, η Φρανσουάζ Σαγκάν.
Προέρχεται από συντηρητική οικογένεια, που της απαγορεύει να χρησιμοποιήσει το επώνυμό τους Κουαρέζ, αν επιθυμεί να ασχοληθεί με την συγγραφή και γι αυτό αποφασίζει να υπογράφει με το όνομα που έμελλε να περάσει στους μύθους της σύγχρονης γαλλικής λογοτεχνίας.
Το έργο της «Καλημέρα Θλίψη», χωρίζει το αναγνωστικό κοινό σε δύο «στρατόπεδα», στους φανατικούς θαυμαστές και στους πολέμιους.
Η ιδιαίτερη διττή φύση των Διδύμων, φαίνεται σε κάθε της πτυχή.
Πολυγραφότατη, περιγράφει την εύπορη τάξη της εποχής, καθώς –όπως υποστηρίζει- αυτήν γνωρίζει καλά, αλλά καυτηριάζει τις συνήθειες, την επίπλαστη εικόνα, την υποκρισία, την αλαζονεία.
Την δεκαετία του 1950, συχνάζει στα λογοτεχνικά και καλλιτεχνικά στέκια της Σαιν Ζερμαίν Ντε Πρε στο Παρίσι, συναναστρέφεται τον Σαρτρ, την Σιμόν ντε Μποβουάρ, τη Ζιλιέτ Γκρεκό, τον νεαρό ακόμη τότε, Φρανσουά Μιτεράν…
Η ζωή της είναι έντονη σε κάθε επίπεδο: τυχερά παιχνίδια, ποτό, ουσίες, πάθη, θυελλώδεις σχέσεις, γρήγορη οδήγηση με ακριβά αυτοκίνητα, συνήθειες που περιγράφει στα βιβλία της συχνά…
Το 1959, ένας κριτικός την αποκάλεσε «υπαρξίστρια πολυτελούς ξενοδοχείου».
Κι εκείνη του απαντά: «Μόνο πλούσιους γνωρίζω. Δε θα ήταν σωστό για μένα να περιγράψω ανθρώπους που δεν γνωρίζω και δεν καταλαβαίνω». Και κάποια άλλη στιγμή, σχολίασε: «Για σκεφτείτε το. Οι Φεράρι, το ουίσκι και ο τζόγος είναι πολύ πιο διασκεδαστικά από το πλέξιμο, το νοικοκυριό και την αποταμίευση».
Το βιβλίο της «Καλημέρα Θλίψη» θα βρεθεί αμέσως στην κορυφή των πωλήσεων. Τον πρώτο χρόνο πωλήθηκαν περισσότερα από 500.000 αντίτυπα στη Γαλλία. Μεταφράστηκε σε 20 γλώσσες, η επιτυχία είναι πρωτοφανής. Γίνεται κινηματογραφική ταινία.
Η Σαγκάν έγραψε περισσότερα από 30 μυθιστορήματα: Σας αρέσει ο Μπραμς; (στο οποίο βασίστηκε το Goodbye again του Άνατολ Λίτβακ με την Ίγκριντ Μπέργκμαν, τον Άντονι Πέρκινς και τον Ιβ Μοντάν), Σ’ ένα μήνα σ’ ένα χρόνο, Ένα κάποιο χαμόγελο, Και με όλη μου την αγάπη, Υποταγή, Φυγή χωρίς επιστροφή, Η μακιγιαρισμένη γυναίκα, Ο φρουρός της καρδιάς, Τα θαυμάσια σύννεφα, Σάρα Μπερνάρ.
Εκατομμύρια αντίτυπα πωλούνται στη Γαλλία και σε ολόκληρη την υφήλιο.
Έγραψε επίσης στίχους για τραγούδια, θεατρικά έργα (Το μοβ φόρεμα της Βαλαντίν, Πύργος στη Σουηδία), καθώς και το σενάριο της ταινίας του Κλοντ Σαμπρόλ Landru (1963).
Στενή φίλη με τον Πρόεδρο, θα τον συνοδέψει σε πολλά ταξίδια. Φανατικός αναγνώστης της, την θαυμάζει. Αλλά σε ένα ταξίδι του στην Κολομβία, το 1985, πέφτει σε κώμα και μεταφέρεται εσπευσμένα στο Παρίσι. Τα μέσα ενημέρωσης κάνουν λόγο για υπερβολική δόση κοκαΐνης, ο Ζακ Λανγκ μιλάει για «ασθένεια του μεγάλου υψόμετρου»…
Η Φρανσουάζ Σαγκάν περνά τα τελευταία χρόνια της ζωής της σε απόλυτη ένδεια, ενώ υπήρξε πολύ γενναιόδωρη στην εποχή της δόξας . Ήταν σωματικά καταβεβλημένη, εθισμένη σε ουσίες και ποτό και εξαρτώμενη πλήρως από τη φιλανθρωπία των φίλων της. Χρωστούσε τεράστια ποσά σε φόρους. Της πήραν τα πάντα. Το αγαπημένο της κτήμα στη Νορμανδία, τα αυτοκίνητά της, ακόμα και τα δικαιώματα από τις πωλήσεις των βιβλίων της.
Έκανε δύο γάμους και απέκτησε ένα γιο.
Φεύγει από κοντά μας στις 24 Σεπτεμβρίου 2004, σε ηλικία 69 ετών.
Αστρολογικό προφίλ
Η Φρανσουάζ Σαγκάν, γεννιέται την τελευταία ημέρα του ζωδίου των Διδύμων. Αντιπροσωπευτική ως προς την χροιά του Ηλίου της, είναι ένας άνθρωπος αεικίνητος, πολύπλευρος, μυστηριώδης και απείθαρχος.
Με τον Ερμή ανάδρομο και στην τελευταία μοίρα των Διδύμων επίσης, κατανοούμε πως πρόκειται για μία ιδιαίτερη προσωπικότητα, γεμάτη δίψα για γνώση, αναζήτηση, αλλαγές, επικοινωνία, συναντήσεις, γνωριμίες.
Η επικοινωνία και η κοινωνικοποίησή της όμως, φέρνουν παράλληλα κρυφές σκέψεις, ιδέες, ιδανικά, εναλλασσόμενες απόψεις, δυσκολία να συμβιβαστεί ή να ακολουθήσει μία σταθερή γραμμή στη ζωή της.
Με τον ανάδρομο Ερμή πολλές φορές έχουμε ανθρώπους των οποίων το πνεύμα λειτουργεί μέσα από διαφορετικές διαδρομές σκέψης και αντίληψης. Και συχνά –πολύ συχνά, δυσκολεύονται να εκδηλώσουν όλο το σκεπτικό τους στο περιβάλλον. Αισθάνονται διαφορετικοί, μη κατανοητοί. Για τον λόγο αυτό, η Σαγκάν στρέφεται από νωρίς στην συγγραφή. Εκεί, μπορεί να μεταφέρει τον εσωτερικό της πλούτο, να διατυπώσει ιδέες, να αναπτύξει χαρακτήρες, να διαμορφώσει εικόνες.
Γεννημένη μία μέρα πριν το Θερινό Ηλιοστάσιο, στην τελευταία μοίρα του συγκεκριμένου ζωδίου, υπάρχει μία μεταφυσική χροιά. Οι συλλήψεις είναι εμπνευσμένες αλλά και συγκεχυμένες, αν δεν υπάρχει συγκρότηση και εσωτερική πειθαρχία. Μία φωτιά σιγοκαίει μέσα της, χωρίς να μπορεί να την διακρίνει καλά.
Η Φρανσουάζ Σαγκάν, ήταν ένα ανένταχτο πνεύμα, που δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με τους τυπικούς κανόνες, ασφυκτιούσε μέσα σε δομές και «πρέπει».
Με τον ωροσκόπο στην Παρθένο, και τον Ποσειδώνα στον τομέα της προσωπικότητας, πλάθει τους χαρακτήρες για να κρίνει με αυστηρότητα και λεπτομέρεια, πτυχές της κοινωνίας, την οποία παρατηρεί μεν, αλλά δεν αποδέχεται δε…
Και η κοινωνία της εποχής ενοχλείται με την κριτική της, γοητεύεται όμως με τον τρόπο γραφής, την δυναμική της, την ελευθερία που αποπνέει με τις επιλογές της. Ίσως πολλοί αισθάνονται πως μέσα από τις γραμμές του έργου της, θα ήθελαν να πουν τα ίδια, αλλά δεν τολμούν. Δεν διαθέτουν την δική της αντικομφορμιστική στάση ζωής.
Η Σελήνη της στην αρχή μόλις των Ιχθύων, περιγράφει μία καλλιτεχνική φύση, ευαίσθητη, ονειροπόλα, «ιδιόρρυθμη».
Και είναι όντως ασυνήθιστο, να έχουμε τον Ήλιο και τον Ερμή, στην τελευταία μοίρα ενός ζωδίου, και την Σελήνη μόλις στην αρχή ενός άλλου, σε μία προσωπικότητα. Διότι η προσωπικότητα αυτή, ξεκινά και τελειώνει ταυτόχρονα, κάποια θέματα. Πόσο δύσκολο να συμβαδίσει αρμονικά μέσα της ήταν λοιπόν, ένα τέλος και μία αρχή;
Οι τάσεις φυγής, από τα στοιχεία της προσωπικότητας, όπως και τον Ποσειδώνα στον πρώτο οίκο, φάνηκαν με την συγγραφή, την ανέμελη ζωή, τις ουσίες σε κάποιες περιόδους.
Μπορούσε να είναι διαφορετική; Είμαι από εκείνους που πιστεύουν πως ναι, σε μεγάλο βαθμό είμαστε κύριοι του πεπρωμένου μας. Αλλά η ψυχή πρέπει να θέλει να προσπαθήσει και επιλέγει τις κατευθύνσεις της.
Η Φρανσουάζ Σαγκάν είχε τον Κρόνο σε ακριβή αντίθεση προς τον ωροσκόπο της. Θα μπορούσε με μεγάλη άσκηση προσωπική, να θέτει όρια στην ζωή της. Να αντισταθεί στις αρνητικές της τάσεις, να προσαρμοστεί στις κοινωνικές νόρμες, με κόπο φυσικά, αλλά να το πετύχει.
Ωστόσο, οι άλλοι ήταν κατά την αίσθησή της προφανώς, ανάλγητοι, στεγνοί, μονόπλευροι ή…πρόωρα γερασμένοι! Και πήγαινε κόντρα στο κατεστημένο και στους εκπροσώπους του!
Εξ άλλου, πώς θα μπορούσε αυτή η γοητευτική παρουσία να μας χαρίσει τις σκέψεις της στο λογοτεχνικό της κληροδότημα, αν τελικά, είχε ακολουθήσει την πεπατημένη και τους κανόνες;;;
Μπορείτε να διαβάσετε την ανάλυση του βιβλίου της “Καλημέρα Θλίψη” εδώ
