Ο πίνακας δημιουργήθηκε το 1902
και εκτίθεται στο Fogg Art Museum, Cambridge, Massachusetts, USA
( εξπρεσιονισμός, συμβολισμός)
Η Μπλε περίοδος του Πάμπλο Πικάσο (1901-1904): οι πίνακες του Πικάσο, αυτής της περιόδου, χαρακτηρίζονται από το μπλε χρώμα ή αποχρώσεις του γαλάζιου, γαλαζοπράσινου και συμβολίζουν μία συναισθηματικά φορτισμένη περίοδο της ζωής του.
Στράφηκε για τρία χρόνια στις αποχρώσεις αυτές, καθώς βίωνε το πένθος για την αυτοκτονία του φίλου του και ζωγράφου, Carlos Cassagemas. Οι τόνοι είναι μελαγχολικοί και εκπέμπουν ένα βάθος πνευματικό και μυστικιστικό.
Στα έργα του βλέπουμε συχνά ακροβάτες, αρλεκίνους, πόρνες, επαίτες και καλλιτέχνες. Οι μορφές είναι θλιμμένες, ασκητικές, με ένα μυστηριώδες απόμακρο ύφος.
Η μπλε περίοδος περιλαμβάνει πίνακες που ολοκληρώθηκαν κυρίως στο Παρίσι, αλλά είναι περισσότερο επηρεασμένοι από την ισπανική ζωγραφική
(Ακολουθεί η Ρόδινη περίοδος – αντιπροσωπευτικός πίνακας “Ο Αρλεκίνος με το ποτήρι”)
Ο Πάμπλο Πικάσο (Pablo Diego Francisco de Paula Nepomuceno Cipriano de la Santisíma Trinidad Ruiz y Picasso) γεννήθηκε στη Μάλαγα της Ισπανίας, στις 25 Οκτωβρίου 1881, όπου πέρασε και τα δέκα πρώτα χρόνια της ζωής του. Τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής, τα έλαβε από τον πατέρα του, ο οποίος δίδασκε σε διάφορες ακαδημαϊκές σχολές. Ο ίδιος ο Πικάσο ξεκίνησε να ζωγραφίζει σε πολύ μικρή ηλικία και έδειξε από νωρίς δείγματα του ταλέντου του. Είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της σύγχρονης τέχνης και συνιδρυτής του κυβισμού μαζί με τον Ζωρζ Μπρακ.
Αριστερών πεποιθήσεων δεν δίσταζε να στηλιτεύει πρακτικές που δεν του άρεσαν και να αντιταθεί σε ηγετικές φυσιογνωμίες της εποχής, όπως ο Στάλιν. Είχε στηρίξει μαζί με άλλους διανοούμενους τον Νίκο Μπελογιάννη και μάλιστα του αφιέρωσε και ένα πίνακα μετά την εκτέλεσή του. Όταν τον ρώτησαν γιατί δεν έκανε το πορτρέτο του, είπε χαρακτηριστικά ”Έναν τόσο μεγάλο άνθρωπο δεν μπορείς να τον κλείσεις σε ένα πορτρέτο”.
Η Τέχνη του είχε πολλά στάδια και ήταν ποικιλόμορφη, πάντα εντυπωσιακή και συχνά με πολλούς συμβολισμούς.
Έφυγε από τη ζωή στην Μουζέν της Γαλλίας, στις 9 Απριλίου 1973
Παρουσίαση: Λίλιαν Σίμου
