Έργο του 1905
Εκτίθεται στην Νέα Υόρκη, στο Metropolitan Museum of Art
Ο πίνακας απεικονίζει τον ιδιοκτήτη του καμπαρέ Le Lapin Agile, Germaine Gargallo, με την κιθάρα του, μία μοιραία γυναίκα για την οποία προσπάθησε να αυτοκτονήσει και τον ζωγράφο, στη θέση του Αρλεκίνου.
Μετά από την Μπλε περίοδο του πένθους, ο Πικάσο περνά μία διετία με διαφορετικές αποχρώσεις στα πινέλα του. Έχουμε πλέον την Ρόδινη περίοδο.
Η Ροζ ή Ρόδινη περίοδος (1905-1907) είναι μία διετία όπου βλέπουμε να αλλάζει σταδιακά η ψυχολογική διάθεση του ζωγράφου. Επανασυνδέεται με τους φίλους του και συναντά ανθρώπους του Τσίρκο Μεντράνο που δίνει παραστάσεις εκείνη την εποχή στο Παρίσι, συναναστρέφεται στην Μονμάρτη γελωτοποιούς, ακροβάτες, αρλεκίνους, καλλιτέχνες. Γίνονται πηγή έμπνευσης για τον Πικάσο.
Οι πίνακες εξακολουθούν να είναι ρεαλιστικοί, περισσότερο εύθυμοι, με χρώματα κεραμικά και γήινους τόνους. Οι απεικονίσεις έχουν βάθος, αλλά επικρατεί η σοβαρότητα, η νοσταλγία, η ευαισθησία, ο διακριτικός αισθησιασμός.
Θεωρείται η περίοδος κατά την οποία ο Πικάσο επηρεάστηκε περισσότερο από την γαλλική ζωγραφική.
Ο Πάμπλο Πικάσο (Pablo Diego Francisco de Paula Nepomuceno Cipriano de la Santisíma Trinidad Ruiz y Picasso) γεννήθηκε στη Μάλαγα της Ισπανίας, στις 25 Οκτωβρίου 1881, όπου πέρασε και τα δέκα πρώτα χρόνια της ζωής του. Τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής, τα έλαβε από τον πατέρα του, ο οποίος δίδασκε σε διάφορες ακαδημαϊκές σχολές. Ο ίδιος ο Πικάσο ξεκίνησε να ζωγραφίζει σε πολύ μικρή ηλικία και έδειξε από νωρίς δείγματα του ταλέντου του. Είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της σύγχρονης τέχνης και συνιδρυτής του κυβισμού μαζί με τον Ζωρζ Μπρακ.
Αριστερών πεποιθήσεων δεν δίσταζε να στηλιτεύει πρακτικές που δεν του άρεσαν και να αντιταθεί σε ηγετικές φυσιογνωμίες της εποχής, όπως ο Στάλιν. Είχε στηρίξει μαζί με άλλους διανοούμενους τον Νίκο Μπελογιάννη και μάλιστα του αφιέρωσε και ένα πίνακα μετά την εκτέλεσή του. Όταν τον ρώτησαν γιατί δεν έκανε το πορτρέτο του, είπε χαρακτηριστικά ”Έναν τόσο μεγάλο άνθρωπο δεν μπορείς να τον κλείσεις σε ένα πορτρέτο”.
Η Τέχνη του είχε πολλά στάδια και ήταν ποικιλόμορφη, πάντα εντυπωσιακή και συχνά με πολλούς συμβολισμούς.
Έφυγε από τη ζωή στην Μουζέν της Γαλλίας, στις 9 Απριλίου 1973
Παρουσίαση: Λίλιαν Σίμου
