Από τη Νίτσα Μανωλά
Τον Νίκο Ζαβόλα έχω την τύχη να τον γνωρίζω προσωπικά. Κινούμαστε στην ίδια πόλη, εδώ στη μακρινή Αμερική, στην ίδια ενορία ενώ στην πορεία ανακαλύψαμε πως έχουμε κοινές ανησυχίες τις οποίες εκφράζουμε μέσω της γραφής. Ομολογώ πως ο Νίκος ήταν εκείνος που με πρότρεψε να τολμήσω και να κυνηγήσω αυτό το ‘’όνειρο’’ που λέγεται συγγραφή με την φράση του ‘’ότι γράφεται είναι για να διαβάζεται’’ σε μία από τις συζητήσεις μας. Δέχτηκε, λοιπόν, με μεγάλη χαρά να … πατήσει την δική του σκανδάλη, μιλώντας μας για εκείνον και το συγγραφικό του έργο.
N.M. Νίκο μου, Δωδεκανήσια η καταγωγή σου και συγκεκριμένα γεννημένος στην όμορφη Κάρπαθο. Τι σημαίνει για σένα ο τόπος καταγωγής σου;
Ν.Ζ. Γεννήθηκα στη Ρόδο λόγω νοσοκομειακής ανάγκης. Η Κάρπαθος είναι η πατρίδα μου, είναι το νησί μου, είναι ζωή και αναπνοή μου. Όταν γυρνώ στην Κάρπαθο όλο και την ανακαλύπτω και πάντα βλέπω κάτι καινούργιο που με αναζωογονεί και μου γεμίζει τις μπαταρίες. Οι αναμνήσεις πάντα ζουν, οι μυρωδιές, τα παλιά σπίτια, τα βουνά, ο αέρας, η θάλασσα, οι ακρογιαλιές, οι άνθρωποι… όλα αυτά όπως και πολλά άλλα με γεμίζουν συναισθήματα.
N.M. Συγγραφέας, ποιητής, εκδότης της ηλεκτρονικής εφημερίδας «NEA POLITIA» και… ανήσυχο πνεύμα μίλησε μας λίγο για όλα αυτά.
Ν.Ζ. Όταν γράψεις ένα βιβλίο, βαπτίζεσαι συγγραφέας ( ειδικά στην Ελλάδα ). Πόσο μάλλον εγώ που έχω γράψει 10 ( 8 ατομικά και δύο Ομαδικά ). Πιστεύω όμως ο συγγραφέας πρέπει να έχει διάρκεια και να εκδίδονται βιβλία του σε κάποια τακτικά διαστήματα.
Η ποίηση για μένα είναι κάτι το εσωτερικό και μου βγαίνει… η διαφορά είναι ότι στην ποίηση με μαγεύει ο λυρισμός, λες και ακούς μουσική όταν απαγγέλλεται ένα ποίημα.
Είναι η ψυχή σου η ίδια που την προφέρεις χωρίς εκπτώσεις.
Η” NEA POLITIA” , ο Εκδοτικός μου οίκος και οι ποιητικές βραδιές που προωθούν την ελληνική τέχνη είναι τρεις κατηγορίες που απαρτίζουν το GREEK INSTITUTE OF ARTS.
Στηρίζουν οικονομικά και συμβάλουν σε ποιητικές βραδιές, παρουσιάσεις βιβλίων και βραβεύσεις σε εκπαιδευτικά ιδρύματα και ειδικά τα ελληνικά σχολεία.
N.M. Ποια ήταν η στιγμή που ανακάλυψες τις συγγραφικές σου ανησυχίες;
Ν.Ζ. Από μικρός άρχισα να γράφω διάφορα στο χαρτί. Επαγγελματικά άρχισα από τη Πρωινή ( Ομογενειακή Εφημερίδα ).
N.M. Σε έχουμε γνωρίσει μέσα από τα ποιήματα σου μα μας έχεις εκπλήξει και με το μυθιστόρημα σου “Bella Κάρπαθος”. Τι σε ώθησε να γράψεις αυτό το μυθιστόρημα.
Ν.Ζ. Το” Bella Κάρπαθος” είχε μεγάλη επιτυχία την οποία πραγματικά δεν περίμενα.
Πάντα ήθελα να γράψω μια ιστορία που να εκτυλίσσεται στο νησί μου και να αναδεικνύει τις ομορφιές, τα ήθη κι έθιμα του. Τελικά, όταν η φαντασία μου ανακάλυψε τους χαρακτήρες, η ιστορία μετά, ήταν εύκολο να αποτυπωθεί στο χαρτί.
N.M. Το «Bella Κάρπαθος» διαδραματίζεται εν μέρει στον τόπο καταγωγής σου. Νομίζεις πως ο τόπος τούτος, η Κάρπαθος, έχει συμβάλει στον τρόπο γραφής σου και με ποιόν τρόπο;
Ν.Ζ. Επηρεάστηκα από τους ποιητές του νησιού μου. Η μαντινάδα στο νησί μου ακόμα μέχρι σήμερα είναι μια κληρονομιά που προσπαθούμε να την αφήσουμε και στις νέες γενεές, ειδικά στην Ελλάδα. Το πρώτο πράγμα που έγραψα, εννέα χρονών ακόμα, ήταν μια Μαντινάδα.
Η μητέρα μου γράφει μαντινάδες κι η γιαγιά μου έγραφε επίσης. Πάντα μου άρεσε αυτή η ικανότητα, ειδικά στα γλέντια, να αυτοσχεδιάζουν εκείνη τη στιγμή. Επηρεάστηκα επίσης από όλους αυτούς τους μεγάλους του πνεύματος και της τέχνης ( Καζαντζάκη, Vern, Hemingway , Καβάφη και άλλους ) που αν και μικρός στο δημοτικό, είχα διαβάσει περισσότερα από 100 κλασικά βιβλία.
N.M. Έχεις γράψει αρκετά βιβλία ποιητικών συλλογών. Θεωρείς πως μπορείς να εκφραστείς περισσότερο μέσα από την ποίηση και γιατί;
Ν.Ζ. Δεν νομίζω ότι μπορώ να εκφραστώ περισσότερο μέσα από την ποίηση, απλώς με αναζωογονεί. Μην ξεχνάς ότι στο βιβλίο μου “Bon Voyage” παρουσίασα για πρώτη φορά την “Ποιητική Πρόζα” ( κάτι μεταξύ ποίησης και πρόζας) συνδυάζοντας τις δύο κατηγορίες σε μια νέα κατηγορία. Αυτό δεν ξανάγινε και είμαι πολύ υπερήφανος για αυτό.
Ο Al Pacino κάποτε είχε πει: ‘’Αφού γυρίσω μια ταινία, θέλω να παίξω στο θέατρο γιατί αισθάνομαι ότι γεμίζω τις μπαταρίες μου”. Έτσι κι εγώ μετά από ένα μυθιστόρημα που τελειώνω ξαναγυρνώ στην ποίηση για να γεμίσω και τις δικές μου μπαταρίες
N.M. Υπάρχει κάποιο από τα ποιήματα σου που σε εκφράζει περισσότερο;
Ν.Ζ Όταν διαβάσεις όλα μου τα ποιήματα και τα βάλεις μαζί, θα καταλάβεις ότι όλα αντανακλούν στην προσωπικότητα μου. Τα θέματα μου τα εμπνέομαι από την καθημερινότητα και δεν προσπαθώ να περάσω πολιτικές θεωρίες ή θρησκευτικές ιδεολογίες.
Γράφω πάντα για τον άνθρωπο, για το συναίσθημα, για την αγάπη, τον έρωτα, τη ζωή.
N.M. Αν δεν εκφραζόσουν μέσω της ποίησης και της γραφής γενικότερα ποια άλλη τέχνη πιστεύεις πως θα σε κέρδιζε;
Ν.Ζ. Η Ζωγραφική
N.M. Οι δυσκολίες στον εκδοτικό χώρο- που όλοι οι ομότεχνοι γνωρίζουμε- σε απογοητεύουν ή σε δυναμώνουν;
Ν.Ζ. Από την ώρα που δημιουργείς κάτι δεν υπάρχει ούτε απογοήτευση, ούτε αποτυχία.
N.M. Να περιμένουμε σύντομα κάτι καινούργιο από εσένα;
Ν.Ζ. Αυτή τη στιγμή γράφω μια ιστορία μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Φυσικά δεν μπορώ ακόμα να ανακοινώσω κάτι περισσότερο. Ετοιμάζω και μια καινούργια Ποιητική συλλογή στην Αγγλική.
N.M. Κλείνοντας, θα ήθελα να… τραβήξεις τη σκανδάλη του μυαλού σου και να μας αφιερώσεις ένα ποίημα σου (ίσως κάποιο που δεν έχει εκδοθεί ακόμη).
Ν.Ζ. Θα σου γράψω ένα ποίημα από το τελευταίο μου βιβλίο “Η γυναίκα με το παρασόλι “,
Με λένε Νίκο
Μην μου μιλάς πληθυντικό
μονάχα πες με Νίκο,
έτσι απλά και ταπεινά
όπως και τότε στο χωριό.
Δεν είναι οι τίτλοι που κρατούν
δεν είναι τα στολίδια,
κι ούτε βιτρίνες στις γιορτές
που πάντα μας κοιτούν…
Μην με κοιτάς με θαυμασμό
δεν είμαι αυτός που λένε,
δείξε μου κατανόηση
κι εγώ δεν το ξεχνώ.
Μην μου μιλάς πληθυντικό
γιατί’ μαι μόνο ένας,
να μην με κάνεις να κοιτώ
που είναι κι άλλος ένας.
Δεν είναι η ιστορία μου
τα κατορθώματα μου,
μα είναι οι ανησυχίες μου
και τα προβλήματα μου.
Άνθρωπος είμαι και εγώ
με αρετές και πάθη,
να μην με κάνεις να ρωτώ :
γεννήθηκα κι εγώ εδώ;
Μίλα μου στον ενικό
και φώναξε με Νίκο,
να νιώσω πως γεννήθηκα
σ’ αυτή τη γη κι εγώ.
