Από τον Γιώργο Παρασκευόπουλο
Ο τίτλος είναι δανεισμένος από ταινία.
Ωραία ταινία, αν και πολύ σκληρή..
Είναι μέρος Ιρλανδικής παροιμίας, η οποία είναι η εξής : «Να προλάβεις να περάσεις μία ώρα στον Παράδεισο, πριν ο Διάολος καταλάβει πως πέθανες!»
Η παροιμία θέλει να πει, πως καλό θα είναι να περνάμε καλά, όσο μπορούμε.
Όσο προλαβαίνουμε…
Δε λέω, ωραία τα λένε οι φίλοι μας οι Ιρλανδοί. Οι… «Έλληνες του βορρά», όπως έχουν χαρακτηριστεί. Άλλωστε και αυτοί μας χαρακτηρίζουν «Irish of the South» (!)
Αλλά εμένα με σημάδεψε μια φράση που άκουσα πριν 25 χρόνια!
Εκείνο το βράδυ λοιπόν, στο Rock Box (ροκάδικο, που ανήκε σε Σουηδούς με ζωντανή μουσική από σουηδικό συγκρότημα), λιώμα από τα τζάμπα ποτά που μας κέρναγε ο Γιάννης, ο μπάρμαν, κρυφά από τα αφεντικά του, χοροπηδάγαμε στο ρυθμό της μουσικής.
Κάποια στιγμή, ανάμεσα στη λήξη του ενός τραγουδιού και μέχρι να ξεκινήσει το επόμενο, ακούστηκε η φράση που προσωπικά με σημάδεψε!
«Να γαμήσουμε τη ζωή, πριν η ζωή μας γαμήσει!»
Δεν είδα ποιος είπε αυτή τη φράση! Μόνο τη φωνή άκουσα, προφανώς από άτομο της, τότε ηλικίας μου (22), ίσως και μικρότερο..
Αλλά πόση σοφία και αλήθεια κρύβει!
Προσωπικά την προτιμώ, όχι λόγω της αθυροστομίας της, σε σύγκριση με την Ιρλανδική, αλλά λόγω της ΑΛΗΘΕΙΑΣ της!
Η φράση αυτή, είναι όπως πρέπει!
Σκληρή, όπως η ζωή
Ωμή, όπως η ζωή!
Απλή, όπως, πρέπει να, είναι η ζωή!
Τέλος Αληθινή, όπως είναι η ζωή με όλους!
Να προλάβουμε να…. σκίσουμε τη ζωή, πριν η ζωή μας σκίσει!
Σήμερα! Όχι αύριο!
Αύριο είναι αργά.
Αύριο, θα σου πεταχτεί η γριά στο δρόμο και θα σε πάρει παραμάζωμα μαζί με τη μηχανή!
Αύριο, θα πας για μια απλή εξέταση και θα φύγεις με Λευχαιμία!
Αύριο, θα είσαι 70. Εχθές ήσουν 20…
Μίλα στην κοπέλα που γουστάρεις και, άμα λάχει, φάε τη χυλόπιτα!
Σήμερα, όχι αύριο!
Τώρα!
Αύριο σώζουμε τα προσχήματα της σημερινής απραξίας μας!
Ζήσε!
Αγάπησε! Αγαπήσου!
Ερωτεύσου! Αφέσου!
Πέσε και ξανασήκω!
Ανέπνευσε!
Γέλασε, κλάψε και πάλι γέλασε!
Πόνεσε! Ζήσε!
Ο πόνος είναι ζωή!!
Τώρα που έχεις ακόμα επιλογές.
Τώρα που μπορείς!
Στο τέλος, όταν η ζωή σε σκίσει (η ζωή πάντα κερδίζει), μπορείς να της κλείσεις το μάτι με αυταρέσκεια και να της πεις, περίπου, «κουφάλα ζωή, σου προσέφερα μία πύρρειο νίκη! Τελικά με…έσκισες, αλλά σου πήρα όσα περισσότερα μπορούσα!»
Προσωπικά, εκείνη τη μεγαλειώδη στιγμή, σε καμιά 50αριά χρόνια από τώρα, σκοπεύω να της προτείνω και το δάκτυλο μου.
Το…. Σωστό δάκτυλο..
Εσύ;..
