Γράφει ο Ερμής:

«Σήμερα ο Ζέφυρος μας μίλησε για το φίλο του τον Φυλλούδη, ένα από τα φύλλα του μεγάλου πλατάνου, που στέκει στο κέντρο της πόλης. Ο Φυλλούδης είναι ιδιαίτερα επικοινωνιακός και ζωηρός. Αιώνια με ένα «γιατί» στο στόμα, θέλει να τα γνωρίζει όλα και να μαθαίνει τα πάντα. Ρουφά σαν σφουγγάρι καθετί καινούριο.

Μια μέρα ο Ζέφυρος τον είδε λυπημένο και τον ρώτησε τι του συμβαίνει.

«Να, θέλω να γνωρίσω τον κόσμο, να δω την θάλασσα και να μάθω πώς ζουν οι άνθρωποι, αλλά δεν μπορώ. Είμαι καθηλωμένος για πάντα σε αυτό το κλαδί», απάντησε ο Φυλλούδης.

Ο Ζέφυρος τον λυπήθηκε και του υποσχέθηκε να του μάθει εκείνος όσα γνωρίζει.

«Είσαι τόσο καλός, αλλά δεν νομίζω ότι θα προλάβουμε. Μην ξεχνάς ότι είμαι ένα φύλλο. Έφθασε ήδη το φθινόπωρο και κάθε μέρα που περνά, μειώνει το χρόνο ζωής μου. Τα φύλλα πέφτουν κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και χάνονται».

Ο Ζέφυρος συνειδητοποίησε ότι ο φίλος του είχε δίκιο και στενοχωρήθηκε. Αποφάσισε λοιπόν να τον βοηθήσει και γι’ αυτό τον επισκεπτόταν καθημερινά και του διηγιόταν ό,τι έβλεπε στα ταξίδια του. Κάθε μέρα ο πλάτανος έχανε και κάποια φύλλα, όμως ο Φυλλούδης υπέμενε τη βροχή, το κρύο, ακόμη και τον άνεμο και προσπαθούσε πεισματικά να νικήσει το πεπρωμένο. Κάποια στιγμή όμως εξομολογήθηκε στο φίλο του:

«Δεν αντέχω άλλο. Νιώθω πολύ κουρασμένος κι εξαντλημένος. Νομίζω ότι έφθασε το τέλος. Σ’ ευχαριστώ για όλα. Πόσο θα ήθελα να είχα δει τα θαυμαστά πράγματα που μου περιέγραψες».

Πριν προλάβει να απαντήσει ο Ζέφυρος, ακούστηκε η φωνή ενός ξωτικού που κατοικούσε στο δέντρο.

«Άκουσα την επιθυμία σου Φυλλούδη και θα την ικανοποιήσω. Θα σε μετατρέψω σε περιστέρι για να μπορέσεις να πετάξεις και να γνωρίσεις τον κόσμο. Η αλλαγή σου θα κρατήσει μόνο για τρεις μήνες. Μετά θα επιστρέψεις στο κλαδί σου, ως φύλλο».

Ο Φυλλούδης ήταν πολύ χαρούμενος και δέχτηκε αμέσως την πρόταση του ξωτικού.

Τρεις ολόκληρους μήνες πετούσε και ταξίδευε για να δει όσα περισσότερα μπορούσε. Όταν η διορία του έληξε, επέστρεψε πίσω στο δέντρο του. Ο Ζέφυρος χάρηκε πολύ που τον είδε και τον ρώτησε αμέσως πώς ήταν η εμπειρία του.

«Είμαι στενοχωρημένος», του απάντησε. «Κατάλαβα πως απέκτησα ξαφνικά μια μορφή που δεν μου ταίριαζε. Δημιουργήθηκα για να είμαι στατικός και αναγκάστηκα να κινούμαι διαρκώς. Κουράστηκα να πετώ κι ένιωθα πλέον διψασμένος, νηστικός και νυσταγμένος. Είδα όμορφα πράγματα, αλλά και πολλά θλιβερά. Άκουσα τους ανθρώπους να παραπονιούνται και να ζητούν συνεχώς κάτι διαφορετικό από αυτό που είχαν. Συνειδητοποίησα λοιπόν πως, ενώ καθένας γεννιέται με ένα συγκεκριμένο σκοπό, κρύβει την αληθινή του ιδιότητα. Όλοι φορούν ένα προσωπείο, μια μάσκα, που δεν δείχνει την πραγματική τους ταυτότητα, αλλά αυτήν που θεωρούν ότι πρέπει να έχουν. Κρύβονται κάτω από μια μπέρτα, που τους καλύπτει. Όπως ακριβώς κι εγώ. Αναλώθηκα να κυνηγώ μια χίμαιρα, που στο τέλος μου χάρισε λύπη και όχι χαρά. Επιπλέον χαράμισα το χρόνο μου ως φύλλο και αμέλησα να μάθω ποιος ήταν ο δικός μου πραγματικός σκοπός».

Το ξωτικό άκουγε την ιστορία του Φυλλούδη και του έκανε ένα νέο δώρο. Του έδωσε παράταση ζωής ως φύλλο για έναν ολόκληρο χρόνο, ώστε να αναπληρώσει το χαμένο διάστημα και να ζήσει δίχως προσωπείο.

 

Συνταγή της Αμβροσίας: Φυλλούδης

Υλικά:

1 στήθος κοτόπουλου (βραστό ή ψητό, κομμένο σε κύβους, χωρίς την πέτσα)

2 ολόκληρα αυγά

1 μικρή κούπα τριμμένο κίτρινα τυριά (όχι αλμυρά)

Πιπέρι

3 – 4 φρέσκα κρεμμυδάκια (μόνο το άσπρο)

1 μικρή κούπα κουκουνάρι

Άνηθος

Για τη ζύμη:

250 γραμμάρια γιαούρτι (στραγγιστό)

2 αυγά

1 φλιτζανάκι του καφέ λάδι

1 ποτήρι νερό

Λίγο αλάτι και αλεύρι, όσο πάρει

Μπέικιν πάουντερ (στη μύτη του κουταλιού)

Εκτέλεση:

Σοτάρουμε τα κρεμμυδάκια και προσθέτουμε το κουκουνάρι, το κοτόπουλο και τον άνηθο. Αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει ελαφρά. Έπειτα ρίχνουμε τα αυγά (χτυπημένα), τα τυριά και το πιπέρι και ανακατεύουμε καλά.

Ετοιμάζουμε τη ζύμη: Βάζουμε σε μια λεκάνη το γιαούρτι, τα αυγά (χτυπημένα), το λάδι, το νερό και ανακατεύουμε καλά. Προσθέτουμε σταδιακά το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ και ζυμώνουμε έως ότου η ζύμη να μπορεί να «ανοίξει» σε μακρόστενο φύλλο.

Κατά μήκος του μακρόστενου φύλλου, βάζουμε τη γέμιση και τυλίγουμε σε σχήμα ρολού, το οποίο αλείβουμε με λίγο λάδι. Τοποθετούμε το ρολό σε λαδωμένο ταψί και ψήνουμε στους 200ο για περίπου 30΄- 35΄.