από την Λίλιαν Σίμου
Αλάτι, απαραίτητο συστατικό ζωής… απαραίτητο συστατικό της θάλασσας, του απέραντου γαλάζιου που συμβαδίζει με τους κυματισμούς συγκινήσεων και ψυχής.
Ένα νησί, στέρεο έδαφος στο μέσον των κυματισμών της θάλασσας. Πόσο στέρεο όμως; Πόσο σθεναρά μπορεί να αντισταθεί ως κυματοθραύστης των δονήσεων των ανθρώπων που το κατοικούν;
Το βιβλίο του Δημήτρη Αλεξίου, ήταν μεταξύ εκείνων που ήθελα να διαβάσω κάποια στιγμή, αλλά λόγω υποχρεώσεων δεν είχε γίνει εφικτό και ήταν «σε αναμονή» ελεύθερου χρόνου.
Η ιστορία εκτυλίσσεται στην νησιωτική Ελλάδα. Ένα όμορφο νησί με δύο όψεις: η Σκύρος. Η μισή ατενίζει προς τις Σποράδες και θυμίζει πως είναι συνδεδεμένη μαζί τους λόγω της βλάστησης. Η άλλη μισή ατενίζει προς τα κυκλαδονήσια, έχοντας περισσότερο την εικόνα τους στο γεωφυσικό τοπίο της.
Μπροστά, το Αιγαίο πέλαγος, άλλοτε γαλήνιο και υπέροχο, άλλοτε με κύματα που μαστιγώνουν μία από τις ωραιότερες παραλίες της.
Ένας σεισμός (-γεγονός, στις 26 Ιουλίου 2001, στην γιορτή του Αγίου Ερμολάου), με τους κατοίκους να προετοιμάζονται για τους παραδοσιακούς εορτασμούς και το σοκ ενός περίεργου θανάτου μίας έφηβης, «σημαδεμένης» από την μοίρα. Οι αρχές του νησιού σε κρίση λόγω του σεισμού εν μέσω τουριστικής περιόδου, οι αστυνομικοί του Τμήματος Ανθρωποκτονιών, ο ιατροδικαστής, το μυστήριο…
Αγγίζοντας τον «μίτο» της ιστορίας, η προσωπικότητα των εμπλεκομένων, ξεδιπλώνεται με περίτεχνο τρόπο, σαν ένα μωσαϊκό ψυχών σε μία μικρή κοινωνία, που θέλει να κρύβει τις αδυναμίες της και θα προτιμούσε εύπεπτες λύσεις ακόμη και μέσα από τον θάνατο του κοριτσιού.
Η Χώρα – πρωτεύουσα του νησιού
Στην όμορφη Σκύρο, δεν παύει το φως του ελλαδικού ουρανού να φέγγει επιτακτικά προσπαθώντας να φωτίσει κάθε σκοτεινή πτυχή. Με μυθιστορηματικό τρόπο, πλέκεται μία ιστορία αστυνομική με διαρκείς εξελίξεις που σε κρατά σε εγρήγορση, αλλά όχι μόνο…
Οι ήρωες έχουν συναίσθημα, αποκαλύπτουν τις σκέψεις, τους φόβους, τους προβληματισμούς τους και μοιάζουν προσιτοί, άμεσοι, οικείοι. Ο συγγραφέας τους αγγίζει με τρυφερότητα, σεβασμό, ενδιαφέρον, προσοχή.
Θα σταθώ ιδιαίτερα στην πολύ όμορφη γραφή, που όντως αναδεικνύει την «παιδεία» (όχι μόρφωση –αν και είναι δικηγόρος στο επάγγελμα ο Δημήτρης Αλεξίου), που του δίνει επάξια μία θέση στους λογοτέχνες της σύγχρονης Ελλάδας. Διότι λογοτεχνία σημαίνει «τέχνη του λόγου» κι όχι παράθεση λέξεων σε ένα πληκτρολόγιο…όπως δυστυχώς συχνά συναντάμε σε προσπάθειες να ονομαστούν λογοτεχνικά έργα, κάποια σύγχρονα βιβλία.
Παράλληλα μας ξεναγεί στο νησί, αφιερώνοντας κάθε κεφάλαιο σχεδόν σε μία όμορφη γωνιά του και αγκαλιάζοντας όλο το νησί μέσα από την ιστορία του. Σαν ένας τουριστικός οδηγός, το βιβλίο αυτό μας γνωρίζει την Σκύρο σε όλες τις διαστάσεις της. Σαν ένα λαογραφικό πόνημα, μας ενημερώνει για τα ήθη, τις παραδόσεις, τα πολιτιστικά στοιχεία, την σκυριανή διάλεκτο, τα ονόματα…
Ο υπέροχος διάκοσμος του σκυριανού εσωτερικού χώρου
Λόγω του ότι έχω περάσει παιδικά καλοκαίρια στο νησί της Σκύρου, συγκινήθηκα με την καταγραφή πολλών λεπτομερειών του νησιού.
Τα μοναδικά σκυριανά πόνυ
Μαθαίνουμε τα ονόματα που συναντάμε στους Σκυριανούς, όπως Τάκος (από το Δημήτρης), Αμέρσα, Καλή… και πολλά άλλα. Ανακαλύπτουμε ως αναγνώστες, τα μοναδικά σκυριανά αλογάκια, που πλέον δύσκολα συναντάμε, αλλά υπάρχουν. Έχουμε την περιγραφή της εξαίσιας εσωτερικής διακόσμησης των σπιτιών, τα χωριά με το ιδιαίτερο χρώμα τους, την ύπαιθρο, τις ακρογιαλιές, τα νησάκια, την Χώρα, το έθιμο της Αποκριάς από τα αρχαία χρόνια… και πόσα άλλα.
Οι Γέροι των Απόκρεω
Περίεργη «σύμπτωση» -αν και δεν πιστεύω σε συμπτώσεις: το διάβασα ακριβώς τις ημέρες της γιορτής του Αγίου Ερμολάου…
Είναι από εκείνες τις στιγμές, που αισθάνεσαι πως δεν θα ήθελες να αποχωριστείς ένα βιβλίο, αλλά ακόμη κι αν το κλείσεις, το άρωμά του σε ακολουθεί, γιατί φέρνει πληρότητα ψυχής και νου…
Λίγα λόγια για τον Συγγραφέα
Ο Δημήτρης Αλεξίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Έχει καταγωγή από το Αγρίνιο και την Σκύρο. Σπούδασε στην Νομική Σχολή Αθηνών. Ασχολείται με την ελληνική παράδοση και τους ελληνικούς χορούς στον Όμιλο Ελληνικών Λαϊκών Χορών «Ελένη Τσαούλη» επί τριάντα και πλέον χρόνια. Είναι δικηγόρος, και ζει με την σύζυγό του και τα δύο τους παιδιά. Ο ίδιος δηλώνει πως είναι «συνειδητοποιημένος bookcrosser, ερασιτέχνης ζαχαροπλάστης και αθεράπευτα αισιόδοξος. Δεν είναι διανοούμενος αλλά έχει γράψει τρία βιβλία».
Το πρώτο του βιβλίο ήταν τα «Πικρά κεράσια», το δεύτερο «Αμαρτωλά θαύματα» και το τρίτο είναι το «Αλάτι Κόκκινο». Και τα τρία των εκδόσεων Διόπτρα.
