Από την Ισμήνη Χαρίλα
Συνομιλούμε σήμερα με την Άννα Αυγέρη, μια ζωγράφο, που οι χρωματικές συνθέσεις – αντιθέσεις των έργων της μαγεύουν τους θεατές.
Κυρία Αυγέρη, έχετε σπουδάσει οδοντιατρική, την οποία εξασκείτε και παράλληλα ασχολείστε με τη ζωγραφική. Η πρώτη απαιτεί λεπτομέρεια και συγκεκριμένη ορθολογική κατεύθυνση, ενώ η δεύτερη βασίζεται στην ελευθερία του πνεύματος και τη φαντασία. Πώς προέκυψε λοιπόν αυτός ο συνδυασμός;
Απάντηση: Ο συνδυασμός προέκυψε από εσωτερική ανάγκη, πολύ γλυκά και όμορφα, «τυχαία» και αυτό για την ισορροπία και την αρμονία μου. Άλλωστε είναι το μόνο πράγμα που μπορούσα να κάνω το οποίο δεν αφορούσε κανέναν άλλον παρά μονάχα τον εαυτό μου.
Βλέπετε, το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου μας είναι του ορθολογισμού, της επιστημοσύνης, της «οδοντιατρικής» ενώ το δεξί ημισφαίριο είναι της φαντασίας, της ελευθερίας του πνεύματος, της «ζωγραφικής». Είναι μαγικό να ακροβατείς ανάμεσα στους δύο αντίθετους αυτούς κόσμους και να ισορροπείς.
Στα έργα σας χρησιμοποιείτε πάρα πολύ τα χρώματα. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για την τεχνοτροπία σας;
Απάντηση: Τα χρώματα με μαγεύουν. Μέσα από τα χρώματα εκδηλώνεται το πάθος μου για τη ζωή, μα ταυτόχρονα ο πόθος και η αγωνία μου για τον βαθύτερο σκοπό της εξέλιξης σε μια περιοχή απελευθέρωσης της ίδιας της ζωής.
Χρώμα και φως προσδίδουν αισιοδοξία, χαρά. Λένε όχι στη μελαγχολία, οδηγούν μακριά από τον φόβο και τον πόνο, οδηγούν στην ελευθερία. Το χρώμα είναι ευαισθησία και σε κάθε χροιά χρώματος αντιστοιχεί ένα συναίσθημα. Φαντάζεστε έναν κόσμο ασπρόμαυρο, χωρίς συναίσθημα;
Όσο για τις τεχνικές που χρησιμοποιώ είναι κυρίως η ελαιογραφία αλλά και η νωπογραφία, η εγκαυστική, η μέθοδος του γλασαριστού, ιμπρεσιονισμός και άλλες. Η περιοχή που κινούμαι, τον τελευταίο καιρό, είναι ο συμβολισμός.
Έχετε ταξιδέψει σε μακρινούς προορισμούς κι έχετε γνωρίσει από κοντά διαφορετικούς πολιτισμούς. Σας επηρέασε κάποια χώρα στο έργο σας;
Απάντηση: Στην τέχνη, δεν υπάρχει παρθενογένεση. Σίγουρα δέχεσαι επιδράσεις και «ξενικές επιρροές». Αυτές αφομοιώνονται συν τω χρόνω και εκδηλώνονται μέσα από τον ιδιαίτερο χαρακτήρα κάθε τόπου και εποχής.
Έτσι και για μένα, οι επιδράσεις σίγουρα υπήρξαν και υπάρχουν και θα υπάρχουν, αλλά όσο και αν ταξίδεψα ανά τον κόσμο, κανένας άλλος τόπος δεν έγραψε μέσα μου όσο η Ελλάδα, την «κουβαλώ» την Ελλάδα, κουβαλώ το φως της και την παράδοση μέσα μου ασυνειδήτως και ενσυνειδήτως!!!
Ωστόσο, οι διαφορετικοί πολιτισμοί, με βοήθησαν να απομακρυνθώ από δογματικές ερμηνείες, μ’ έμαθαν να σέβομαι τον άλλον χωρίς να χρειάζεται να τον αλλάξω και κυρίως να μην χρειάζεται να γίνω άλλος!!!
Τα ερεθίσματά σας για να ζωγραφίσετε είναι κυρίως εσωτερικά ή εξωτερικά;
Απάντηση: Και τα δυο, είναι αλληλένδετα. Με τα μάτια βλέπω, δέχομαι συγκινήσεις και τις αποτυπώνω στον μουσαμά. Αλλά και με τα «μάτια της ψυχής» κάνω το ίδιο. Μάλλον, για μένα, τα μάτια της ψυχής είναι πιο «ανοιχτά».
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια τάση στην καλλιτεχνική έκφραση, που ορίζει οι δημιουργοί να χρησιμοποιούν ετερόκλιτα υλικά. Ποια είναι η δική σας άποψη και πώς φαντάζεστε το μέλλον στη ζωγραφική;
Απάντηση: Ο κάθε δημιουργός υπηρετεί την τέχνη, δηλαδή την ιδέα του «καλού» και του «ωραίου». Χρησιμοποιεί το ταλέντο του για κάθε ιδιορρυθμία και περιπλάνηση της φαντασίας του και φυσικά τα υλικά που επιθυμεί. Είμαι «ανοιχτή» στην επιλογή των ετερόκλιτων υλικών, αρκεί να υπηρετούν την τέχνη, την καλλιτεχνία, την παράσταση του καλού, την τέρψη της ψυχής! Όσον αφορά το μέλλον της ζωγραφικής, φοβάμαι την ώρα που ο καλλιτέχνης θα σταματήσει να χρησιμοποιεί τα πινέλα του.
Η ζωγραφική είναι μια μορφή τέχνης, που αποτελεί πρωτίστως ψυχική συνομιλία ανάμεσα στο έργο και τον θεατή. Πιστεύετε ότι υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια στην άποψη που μπορεί να εκφέρει κάποιος και αν ναι ποια είναι αυτά;
Απάντηση: Ο Picasso έλεγε πως ο πίνακας δεν ζει παρά μονάχα για ‘κείνον που τον βλέπει και αλλάζει ανάλογα με τη διάθεση του θεατή. Ωστόσο, προσωπικά, θεωρώ ότι υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια στην άποψη που μπορεί να εκφέρει κάποιος, όπως π.χ. «η γνώση» του θεατή, η «καλλιέργεια» του θεατή, η «ελευθερία της σκέψης» του θεατή, η ανεπτυγμένη «αίσθηση» του θεατή. Με λίγα λόγια, η αντίληψη του θεατή για την ύψιστη ιδέα του «καλού» και την παράσταση για το «ΟΛΟΝ»!
Στο λεξικό, η ζωγραφική ορίζεται ως «η τέχνη και η τεχνική της παραστατικής ή μη έκφρασης μέσω σχημάτων / μορφών και χρωμάτων στις δύο διαστάσεις μιας επιφάνειας». Αν έπρεπε να δώσετε ένα δικό σας ορισμό, ποιος θα ήταν αυτός;
Απάντηση: Κατ’ αρχάς, ζωγραφίζω γιατί μ’ αρέσει η ζωή! «Ζωγραφική» για μένα σημαίνει γράφω την ζωή, σημαίνει δημιουργώ, δεν φοβάμαι, σημαίνει ονειρεύομαι, δεν κοιμάμαι. Συλλαμβάνω κατευθείαν από το πνεύμα και δημιουργώ κόσμους μέσα από την αρμονία και την ομορφιά, προσεγγίζω όσο το δυνατόν περισσότερο το «καλό» και το «ωραίο», ταξιδεύω μέσα από τις αισθήσεις, τόσο στον ορατό όσο και στον ιδεατό κόσμο. Ρίχνω φως και σκιές όπως και στην ζωή, άλλωστε. Άραγε, πού ρίχνουμε το φως; Ποια είναι αυτά που φωτίζουμε;
Εν κατακλείδι, ζωγραφική για μένα σημαίνει βαθύτερη αυτοεπίγνωση της ατομικότητας, αστείρευτη ανανέωση που ίσως να οδηγεί και στην «θέωση» του ανθρώπου. «Θέωση» με την έννοια της δημιουργίας. Ο καλλιτέχνης είναι ένας μικρός «Θεός», ένας μικρός δημιουργός!!!
Ετοιμάζετε κάποια νέα έκθεση για το επόμενο διάστημα;
Απάντηση: Πάντοτε ετοιμάζω κάτι, αλλά προς το παρόν οι λεπτομέρειες της επόμενης έκθεσής μου δεν είναι ανακοινώσιμες.
Κυρία Αυγέρη, σας ευχαριστώ πολύ.
Κι εγώ σας ευχαριστώ.
