Από τη Νίτσα Μανωλά 
Nα που έφυγε και ο Αύγουστος, με τις ήρεμες θάλασσες και το Αυγουστιάτικο φεγγάρι, δίνοντας τη θέση του σε ένα Σεπτέμβρη που σιγά σιγά θα αγριεύει βάζοντας μας στο κλίμα του φθινοπώρου, των νέων ξεκινημάτων και των … εκπλήξεων. Γιατί τι νόημα θα είχε η ζωή αν δεν την αλατοπιπερώναμε; Το Pull your Trigger ξεκινά το φετινό φθινόπωρο παρέα με αξιόλογους ανθρώπους από τον κόσμο της τέχνης, παρουσιάζοντας τη δουλειά τους, δίνοντας τους την ευκαιρία να καταθέσουν ένα κομμάτι της ψυχής τους. Φθινοπωρινό ποδαρικό, λοιπόν, για την έναρξη της νέας σεζόν μας κάνουν δυο ανήσυχα μάτια που θυμίζουν αγριεμένες θάλασσες. Φιλοξενούμενη σήμερα στη στήλη μας η αγαπημένη Μαριάνα Νικολιδάκη και η ποιητική συλλογή «Καληνύχτα Αερικό μου» από τις εκδόσεις Πνοή.
Ν.Μ. Μαριάνα, κατ’ αρχής θα ήθελα να σε καλωσορίσω στο Pull UR Trigger και να σε ευχαριστήσω για τον χρόνο που δέχτηκες να μου διαθέσεις. Πες μου δυο λόγια για σένα. Κάποιος που σε συναντά για πρώτη φορά τι πιστεύεις πως θα ήθελε να μάθει;
Μ.Ν. Εγώ σε ευχαριστώ πολύ Νίτσα για την πρόσκλησή σου.
Προτιμώ τους ανθρώπους που μπαίνουν στην διαδικασία να σε ανακαλύψουν.
Ν.Μ. Ποιο θεωρείς πως είναι το μεγαλύτερο προτέρημα σου και ποιο το μεγαλύτερο ελάττωμα σου;
Μ.Ν. Πιστεύω ακράδαντα πλέον πως το μεγαλύτερο προτέρημά μου, είναι ταυτόχρονα και το μεγαλύτερο μειονέκτημά μου. Αφορά στην εμμονή μου με την τελειομανία και στην υπερβολική αναλυτικότητα της σκέψης μου. Τέτοιες εμμονές έχουν μεγάλο αντίκρισμα σε χώρους όπως ο εργασιακός, όχι όμως και στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Ν.Μ. Να σου αποκαλύψω σε αυτή τη φάση- πριν πάμε στο κομμάτι συγγραφή- πως για σένα επίσης μας μίλησε ένα πολύ αγαπημένο σου πρόσωπο.
Αναστασία Κορινθίου: Η Μαριάνα είναι για μένα ένα αερικό που με βοήθησε να δραπετεύσει ο νους μου σαν αληταριό στα ζόρικα κατά πως λέει το τραγούδι. Κινείται με ευελιξία ανάμεσα στην γη και τις επαγγελματικές της δραστηριότητες… τον άνεμο και τα λόγια ποίηση… την θάλασσα και τα όνειρα της… την φωτιά και τι επιθυμίες της. Για μένα είναι μοναδική και σας πένα και σαν άνθρωπος και σαν γυναίκα και σαν… κορίτσι.
Μαριάνα… σε αγαπώ… ως τους εξωγήινους όπως λέω με τα παιδιά μου αφού και εσύ είσαι μέλος αυτής της οικογένειας που ρισκάρει να παίρνει ρίσκα.
Ν.Μ. Μετά απο αυτή τη μικρή έκπληξη θα ήθελα να μιλήσουμε λίγο για τη δουλεία σου. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σου «Καληνύχτα Αερικό μου» από τις εκδόσεις Πνοή. Πες μας γι’ αυτό. Τι είναι το … αερικό για σένα;
Μ.Ν. ‘’Αερικό’’ βαπτίστηκε μια συνηθισμένη γυναίκα μέσα από τα μάτια της ψυχής ενός άντρα. Μια γυναίκα που βιώνει τον απόλυτο έρωτα και η απεγνωσμένη ανάγκη της να εκφράσει το συναίσθημά της αποτυπώνοντάς το μέσα από κείμενα αφηγηματικής ποίησης τα οποία ακολουθούνται από διαλόγους σε πραγματικό χρόνο με την αγάπη της ζωής της.
Ν.Μ. Πότε μπήκε η συγγραφή στη ζωή σου;
Μ.Ν. Δεν μπορώ να το προσδιορίσω χρονικά. Ήταν μία έμφυτη ανάγκη από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου να διαθέτει την ικανότητα της γραφής.
Ν.Μ. Η εμπειρία σου, σαν πρώτη επαφή με τον εκδοτικό χώρο ποια είναι;
Μ.Ν. Πιστεύω πως ήμουν πολύ ευνοούμενη ως πρωτοεμφανιζόμενη εκδοτικά, γιατί είχα την τύχη να μπω στην οικογένεια του νέου εκδοτικού οίκου ‘’ΠΝΟΗ’’, που αποτελεί μια αγνή και θαυμαστή προσπάθεια της αγαπημένης μου συγγραφέας Κάκιας Ξύδη.
Ν.Μ. Πιστεύεις πως είναι ένας χώρος δύσκολος; Τι νομίζεις πως πρέπει να κάνει ένας συγγραφέας για να αναγνωριστεί από το ευρύ κοινό;
Μ.Ν. Δεν έχω εμπειρία και χρόνια στον χώρο για να προσδιορίσω αν είναι δύσκολος η όχι. Γνωρίζω μόνον το αυτονόητο, ότι σε χώρες που πλήττονται από κρίση οικονομική, πολύ λίγος ‘’χώρος’’ και ‘’χρόνος’’ μένει για έργα πολιτισμού, καθώς η επιβίωση αποτελεί πρωταρχικό μέλημα και με αυτή την έννοια είναι δύσκολη εποχή και για τους συγγραφείς.
Ν.Μ. Αν δεν σε είχε κερδίσει η συγγραφή ποια άλλη τέχνη θα ήθελες να ακολουθήσεις;
Μ.Ν. Ούτως η άλλως πέρα από την συγγραφή, λατρεύω τις τέχνες σε κάθε τους έκφανση. Και εγώ η ίδια έχω σπουδάσει κλασσική μουσική, σιγοτραγουδώ και θα επιθυμούσα κάποια στιγμή να έχω μια εμπειρία με την κινηματογραφία, που θεωρώ μια τέχνη απόλυτα εξαγνιστική για την ψυχή.
Ν.Μ Θεωρείς πως ένα βιβλίο μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή;
Μ.Ν. Προσωπικά όχι. Για εμένα η εμπειρία της έκδοσης ήταν ένα γεγονός που προέκυψε από κάποιες συγκυρίες και όχι αυτοσκοπός. Η ίδια η συγγραφή ωστόσο και όλο αυτό το δημιουργικό ταξίδι μέχρι την ολοκλήρωση ενός έργου, είναι κάτι που μου προξένησε απίθανα συναισθήματα για τα οποία ποτέ δεν ήμουν προετοιμασμένη.
Ν.Μ Ποιοι συγγραφείς σε εκφράζουν;
Μ.Ν. Ήταν είναι και θα είναι από τα λατρευτά μου βιβλία ‘’Η Μεγάλη Χίμαιρα’’ του Καραγάτση. Συγκινούμαι βαθιά κάθε φορά που διαβάζω ποιήματα της Μαρίας Πολυδούρη και του Κώστα Καρυωτάκη.
Ν.Μ Η Μαριάννα μια άδεια βαλίτσα με τι θα την γέμιζε;
Μ.Ν. Τις θύμησες του παρελθόντος που αποτελούν και την πραγματική περιουσία του ανθρώπου, αφήνοντας χώρο για καινούρια συναισθήματα και στιγμές που θα συνεπάρουν την ψυχή.
Ν.Μ. Στον ελεύθερο χρόνο σου με τι ασχολείται;
Μ.Ν. Δυστυχώς ελάχιστος ελεύθερος χρόνος απομένει στην καθημερινότητά μου, τον οποίο αγαπώ να μοιράζομαι με εκείνους που εγώ αποκαλώ οικογένεια και με την Μαριάνα.
Ν.Μ Τι σημαίνουν για σένα
Οικογένεια- Οικογένεια είναι όλοι εκείνοι που επέλεξα ως οικογένεια, είτε μας δένει το ίδιο αίμα, είτε όχι.
Φίλοι- Οι ίδιοι που αποκαλώ και ως φίλους.
Βιβλία- Τα βιβλία είναι για εμένα ανεκτίμητοι θησαυροί της ανθρώπινης ψυχής που αγαπώ να ξεφυλλίζω και να ανακαλύπτω
Ν.Μ Μαριάννα πριν σε αφήσω να μας ‘’φύγεις’’ θέλω να σε ευχαριστήσω για την όμορφη αυτή συνέντευξη και να σου πω, πως ήρθε η ώρα to Pull UR Trigger με ένα ποίημα που σε εκφράζει αυτή την εποχή!
Μ.Ν. ‘’Και έχω ένα ρίγος στη ψυχή μου ακόμα, μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου…’’
Μαρία Πολυδούρη
