«Τα παιδιά σήμερα είναι αποξενωμένα! Δεν ξέρουν από αλάνες, από γειτονιές από παιχνίδια μεταξύ τους! Είναι όλα με ένα κινητό στο χέρι, αποκομμένα από την υπόλοιπη κοινωνία! Στην εποχή μας!… (μπλα, μπλα, μπλα…»
Πόσες φορές έχουμε ακούσει τον πάρα πάνω αφορισμό;!
Πόσες φορές θα μας κοιτάξουν οι «μεγαλύτεροι», οικτίροντας μας για την εποχή στην οποία ζούμε, την τόσο απάνθρωπη και αποξενωμένη;!
Πόσες φορές μας κουνάν το δάκτυλο, γιατί ασχολούμαστε με το κινητό και με το λάπτοπ μας;!
«Στην εποχή μας, μιλούσαμε ο ένας στον άλλο! Επικοινωνούσαμε ρε παιδί μου!», σου λένε..
Γιατί ρε μπάρμπα, εμείς τώρα τι κάνουμε;!
Επικοινωνούμε!
Με το κινητό, με το Facebook και με όλες τις δυνατότητες που μας προσφέρει η εποχή, επικοινωνούμε!
Ώπ! Για μια στιγμή!
Ρε παππού, σα να’χεις δίκιο!
Εδώ που τα λέμε, στην εποχή μας, η επικοινωνία έχει μία σημαντική διαφορά, από την δική σου εποχή!
Είναι ουσιαστικότερη! Αυτό είναι!
Δεν υπάρχει το αδιέξοδο, ο ψυχαναγκασμός, της περιορισμένης, η ακόμα και της μηδενικής επιλογής!
Δε σε γουστάρω, σε γράφω μεταξύ αφαλού και γονάτου και σερφάρω στο διαδίκτυο ρε φίλε!
Άλλωστε, η τεχνολογία και τα διάφορα καλούδια της, υπάρχουν πρωτίστως, για να μας εξυπηρετούν!
Αλλά, όπως τα πάντα, έτσι και τα τεχνολογικά αγαθά, έχουν τη σωστή και τη λάθος χρήση. Το μαχαίρι μπορεί να κόψει ψωμί, αλλά μπορεί να κόψει και λαιμούς!
Από εμάς εξαρτάται πως θα κάνουμε σωστή χρήση.
Πόσες φιλίες σώθηκαν, επιβίωσαν, η ακόμα και αναθερμάνθηκαν, λόγω της ευκολίας που παρέχουν τα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;!
Οι…. «παλιές καλές εποχές»! Τότε που οι σχέσεις ήταν, λέει, ανθρώπινες..
Νννναι! Ναι. Τότε, εκείνες τις εποχές, που έτρωγες στη μάπα, ήθελες δεν ήθελες το γείτονα. Ο οποίος γείτονας, λίγο πολύ, είχε λόγο στην καθημερινότητα σου..
Αλλά, ας δείξουμε λίγη κατανόηση.
Οι άνθρωποι, πάντα ήταν τεχνοφοβικοί.
Το καινούργιο πάντα τους τρόμαζε και το απέρριπταν.
«Ο τηλέγραφος, είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» έλεγαν οι διάφοροι διανοούμενοι τη δεκαετία του 1840 – 1850, που είχε παρουσιαστεί το νέο, τότε σύστημα επικοινωνίας.
«Η γραπτή επιστολή, έχει ψυχή! Οι λέξεις αντικαταστάθηκαν από τελείες και παύλες!», ούρλιαζαν έξαλλοι!..
Το ίδιο και όταν ήρθε ο φωνογράφος. «Οι παρέες θα διαλυθούν! Εκεί που τραγούδαγαν στις οικογενειακές και φιλικές συγκεντρώσεις, τώρα θα ακούνε κατατονικοί το χωνί από όπου θα βγαίνει ο ήχος της μουσικής!», προειδοποιούσαν, οι διάφοροι προφήτες της καταστροφής!
Τα ίδια με το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και τόσα άλλα τεχνολογικά αγαθά!
Εκτός ίσως ελαχίστων εξαιρέσεων, οι άνθρωποι πάντα ήταν επιφυλακτικοί, αν όχι εχθρικοί σε οτιδήποτε καινούργιο.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε μία αλήθεια!
Ζούμε σε εξαιρετικούς καιρούς!
Η τεχνολογία μας προσφέρει τον κόσμο στην οθόνη του κινητού μας!
Ποτέ πριν στην ιστορία δεν είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο!
Τις….. «παλιές καλές (my ass), εποχές», το σύμπαν των ανθρώπων περιορίζονταν στα όρια της γειτονιάς τους.
Άντε και της συνοικίας τους…
