Γνωρίσω την Χριστίνα από αυτά που ακούω μέσω γνωστών και φίλων αφού είναι συντοπίτισσα. Διαπιστώνω, μετά από την κουβεντούλα μας, πως η Χριστίνα είναι ένα πλάσμα προσγειωμένο, ευαίσθητο και ντροπαλό. Ένα πλάσμα που δεν του αρέσουν οι διατυμπανισμοί και προτιμά την ηρεμία και την ησυχία της καθημερινότητας της με έναν ιδιαίτερο τρόπο γραφής που μαγεύει. Διαβάζω το πρώτο της πόνημα «Ζωή σαν Λευκή Νύχτα» και μένω άναυδη. Τόσα συναισθήματα και τόσες εικόνες πως χώρεσαν μέσα σε μερικές σελίδες. Υπέροχοι χαρακτήρες σωστά δομημένοι και ψυχογραφημένοι οι οποίοι ξετυλίγουν τις όχι και τόσο ομαλές ζωές τους σε μια ιστορία που καθηλώνει τον αναγνώστη. Ανυπομονώ για το επόμενο ταξίδι που θα θελήσει να μας χαρίσει μέσω της γραφής της.
Ν.Μ. Χριστίνα μου, θα ήθελα να σε καλωσορίσω στο Pull UR Trigger και να σε ευχαριστήσω που δέχτηκες, με μεγάλη χαρά, να μας μιλήσεις για τη δουλεία σου, την συγγραφή και την… Χριστίνα!
Χ.Σ . Εγώ σ’ ευχαριστώ! Η ιδέα ενός ηλεκτρονικού περιοδικού με θέματα λογοτεχνίας και πολιτισμού είναι υπέροχη. Μπράβο σε σένα και σε όλους τους συντελεστές αυτής της πρωτοβουλίας.
Ν.Μ. Θέλοντας να σε γνωρίσει καλύτερα το αναγνωστικό κοινό- της Ελλάδας αλλά και της ομογένειας- πες μας κάτι για σένα που νομίζεις πως θα πρέπει να γνωρίζει κάποιος όταν σε συναντήσει για πρώτη φορά. Τι απεχθάνεσαι, ας πούμε, και τι αγαπάς;
Χ.Σ. Απεχθάνομαι τη φλυαρία και τα δυνατά φώτα. Αγαπώ τη θέα της τρικυμισμένης θάλασσας από το παράθυρό μου το χειμώνα. Αγαπώ το μωβ, σε όλες του τις αποχρώσεις. Αγαπώ τις ανθρώπινες αδυναμίες…
Ν.Μ. Ποιο θεωρείς πως είναι το μεγαλύτερο προτέρημα σου και ποιο το μεγαλύτερο ελάττωμα σου;
Χ.Σ. Προτέρημα νομίζω πως είναι το ότι μπορώ να μπω στη θέση του Άλλου, να δω τα πράγματα από τη δική του οπτική γωνία. Ελάττωμα θεωρώ την τάση μου να αναλύω τα πάντα, συνεχώς. Είναι κάτι που μου στερεί την ξενοιασιά.
Ν.Μ. Είσαι μια γυναίκα της σύγχρονης εποχής και εργάζεσαι στον δημόσιο τομέα της υγείας. Ποια είναι η καθημερινότητα σου;
Χ.Σ. Η καθημερινότητα μιας εργαζόμενης γυναίκας! Με όλα όσα αυτό συνεπάγεται…
Ν.Μ. Ασχολείσαι με την ίαση της ψυχής. Πόσο σε έχει επηρεάσει ή σε έχει αλλάξει αυτό σαν άνθρωπο.
Χ.Σ. Η ίαση της ψυχής είναι μεγάλη κουβέντα… Ναι, σίγουρα η δουλειά μου έχει κατά κάποιον τρόπο «ξεβάψει» πάνω στην προσωπικότητά μου. Και το αντίστροφο. Όταν το κύριο εργαλείο σου είναι ο εαυτός σου, κάτι τέτοιο είναι αναπόφευκτο. Δεν μπορείς να βγεις αλώβητος από την κατάδυση στα σκοτάδια ή στη λάμψη του Άλλου.
Ν.Μ Πότε και πως ξεκίνησες να βάζεις τα ‘’ταξίδια’’ σου στο χαρτί;
Χ.Σ. Έγραφα από μικρή. Μικρά κείμενα, σκόρπιες σκέψεις, ποιήματα, ημερολόγιο. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το μυθιστόρημα όμως, τα τελευταία επτά χρόνια.
Ν.Μ. Καταφέρνεις να ξεκλέβεις χρόνο για τη μοναχική διαδικασία της συγγραφής;
Χ.Σ. Υπάρχουν μέρες που η δουλειά στην ψυχιατρική εξαντλεί τις αντοχές μου, που οι καθημερινές υποχρεώσεις με «σέρνουν από τη μύτη», αλλά κάπου, σε μια γωνιά του μυαλού μου υπάρχει πάντα μία ιστορία να ειπωθεί, που με την πρώτη ευκαιρία καταγράφεται.
Ν.Μ. Τι σημαίνει για σένα συγγραφή;
Η γραφή είναι για μένα καταφύγιο. Και διαφυγή. Σε μια ζωή που είναι από επιλογή στραμμένη προς τον Άλλο, το γράψιμο είναι η μαγική στιγμή της επιστροφής στον εαυτό μου. Είναι ο τρόπος μου να μετουσιώνω όσα έζησα, όσα ζω, αλλά και όσα θα ήθελα να ζήσω. Είναι ο παράλληλος κόσμος μου, το «αλλού» μου, που μου επιτρέπει να αντέχω το «εδώ και τώρα».
N.M. Το πρώτο σου πόνημα «Ζωή σαν Λευκή νύχτα» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνη πριν περίπου δυο χρόνια. Διαβάζοντας το τότε και μέχρι σήμερα θα πω πως είναι από τα βιβλία που … αφήνουν το σημάδι τους στον αναγνώστη. Προκαλεί έντονα συναισθήματα σε όποιον το διαβάσει. Μίλησε μας λίγο για αυτό το πρώτο μυθιστόρημα σου.
Χ.Σ. Πρόκειται για την ιστορία μιας γυναίκας που απέχει πολύ από την ιδανική ηρωίδα, αφού, λόγω τραυματικών βιωμάτων χάνει τον εαυτό της και αγωνίζεται να τον ξαναβρεί, πέφτοντας πολλές φορές αυτοκαταστροφικά στην παγίδα των παθών και των λαθών της. Είναι ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα και τον θάνατο, για το όλα και το τίποτα, για το τώρα και το πάντα. Είναι μια κατάδυση στον Εαυτό.
Ν.Μ. Τους ήρωες σου, τους… ‘’πήγαινες’’ εσύ ή κάποια στιγμή σε ‘’πήγαιναν’’ εκείνοι εκεί που ήθελαν;
Χ.Σ. Υπήρξαν πολλές στιγμές που αισθάνθηκα την ιστορία να «ξεστρατίζει» από τα μονοπάτια που είχα φανταστεί αρχικά. Αλλά εκεί βρίσκεται όλη η μαγεία της συγγραφής, σωστά;
Ν.Μ. Έχεις ταυτιστεί με κάποιον από αυτούς για κάποιο λόγο;
Χ.Σ. Πάντα ταυτίζομαι με τους ήρωές μου, τουλάχιστον τη στιγμή που γράφω την ιστορία τους. Η Λευκή ταλαντεύεται ανάμεσα σε δύο πατρίδες και σε δύο αγάπες. Μπορώ να πω πως αυτό της το κομμάτι, κάπου, κάποτε, το έχω βιώσει κι εγώ.
Ν.Μ. Όταν το ολοκλήρωσες πίστευες ποτέ πως θα το έβλεπες τυπωμένο;
Χ.Σ. Το έλπιζα, αλλά δεν το πίστευα και πολύ, για να είμαι ειλικρινής.
Ν.Μ. Είσαι στον χώρο των εκδόσεων τα τελευταία δύο χρόνια. Τι έχεις δει να αλλάζει και τι πιστεύεις πως παραμένει το ίδιο στα εκδοτικά δρώμενα; Μίλησε μας λίγο και για τη δική σου εμπειρία με τον εκδοτικό χώρο.
Χ.Σ. Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει αρνητικά τον χώρο του βιβλίου. Λιγότεροι νέοι τίτλοι, λιγότεροι νέοι συγγραφείς, λιγότερα μικρά, ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία. Όσο για την προσωπική μου εμπειρία, ξεκίνησε κάπως σαν παραμύθι όταν το χειρόγραφό μου επιλέχθηκε. Για ένα άτομο χαμηλών τόνων όπως εγώ, ωστόσο, η συνέχεια δεν ήταν εύκολη. Πιστεύω πως δεν ήμουν προετοιμασμένη για την προσωπική έκθεση που προϋποθέτει στις μέρες μας η προώθηση ενός βιβλίου.
Ν.Μ. Πόσο δύσκολο κατά τη δική σου γνώμη είναι για έναν καινούργιο συγγραφέα να αναδείξει τη δουλειά του;
Χ.Σ. Είναι πολύ δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.
Ν.Μ. Αν σου ζητούσαν να δώσεις μια συμβουλή σε νέους συγγραφείς όπως είσαι και εσύ που θέλουν να τολμήσουν να εισχωρήσουν στον εκδοτικό χώρο, τι θα τους συμβούλευες να προσέξουν;
Χ.Σ. Να επιλέξουν εκδοτικούς οίκους που να ταιριάζουν στα γραπτά τους. Να τολμήσουν να στείλουν τα χειρόγραφά τους. Και να μην απογοητευτούν στην πρώτη αρνητική απάντηση!
Ν.Μ. Με τι άλλο ασχολείσαι εκτός από τη συγγραφή; Ποια άλλη τέχνη θεωρείς πως σε εκφράζει;
Χ.Σ. Όταν δεν γράφω, συνήθως διαβάζω. Πιο σπάνια, όταν οι λέξεις επιμένουν να μένουν στο σκοτάδι, καταφεύγω στην εικόνα, με τη ζωγραφική ή το κολάζ.
Ν.Μ. Θεωρείς πως ένα βιβλίο μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή; Υπάρχει κάποιο που έχει επηρεάσει εσένα σαν άνθρωπο;
Χ.Σ. Η λογοτεχνία μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή! Ένα βιβλίο που με είχε συγκλονίσει όταν το διάβασα πριν πολλά χρόνια είναι «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι» του Κούντερα. Μα είναι και άλλα πολλά. Πάρα πολλά…
Ν.Μ. Γράφεις κάτι αυτή την εποχή; Να περιμένουμε κάτι καινούργιο από εσένα σύντομα;
Χ.Σ. Έχω τελειώσει πρόσφατα κάτι. Αλλά δεν έχω ξεκαθαρίσει ακόμη αν είμαι έτοιμη να το μοιραστώ, να το εκθέσω και να… εκτεθώ μαζί του.
Ν.Μ. Η Χριστίνα μια άδεια βαλίτσα με τι θα την γέμιζε;
Χ.Σ. Ένα σημειωματάριο και μωβ μαρκαδοράκια. Ένα αγαπημένο τζιν. Τα φουλάρια και τα μαντίλια μου. Και βιβλία, τι άλλο;
Ν.Μ. Τι σημαίνουν για σένα:
Οικογένεια- Στήριγμα και καταφύγιο.
Φίλοι- Επικοινωνία
Βιβλία- Το «αλλού» μου.
Ν.Μ. Θα σε ευχαριστήσω για ακόμα μια φορά και θα σε αποχαιρετήσω αφού σου ζητήσω να τραβήξεις την σκανδάλη του δικού σου μυαλού και να αφιερώσεις στους αναγνώστες της στήλης μας ένα ποίημα που σε εκφράζει αυτή την εποχή.
Χ.Σ. Ένα απόσπασμα από τη Μαρία-Νεφέλη του Ελύτη, που με εκφράζει τώρα και πάντα.
«Περπατώ μες στ’ αγκάθια μες στα σκοτεινά
Σ’ αυτά που ‘ναι να γίνουν και στ’ αλλοτινά
Κι έχω για μόνο μου όπλο μόνη μου άμυνα
Τα νύχια μου τα μωβ σαν τα κυκλάμινα».
**Το “Ζωή σαν Λευκή Νύχτα” κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Λιβάνη.
