Από την Ειρήνη Φραγκάκη
Αγάπη κι έρωτας!
Κάποιοι είπαν πως το ένα συμπληρώνει το άλλο..
Κάποιοι είπαν ότι συνυπάρχουν.
Κάποιοι άλλοι πάλι, πώς η αγάπη είναι συνέχεια του άλλου.
Όχι, δεν τους πιστεύω.
Αγάπη κι έρωτας δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.
Αγάπη κι έρωτας είναι αντίθετα.
Το ένα δίνει το άλλο παίρνει.
Αρνούμαι να δεχτώ ότι ο εγωιστής έρωτας, αυτός που ποθεί, που μάχεται να κερδίσει, να κατακτήσει, να ρίξει κάστρα, να πάρει χωρίς αν νοιαστεί αν θα δώσει μπορεί να συγκριθεί με την αγάπη, αυτήν τη δοτική, την αγνή, την ανόθευτη από περιττά συναισθήματα.
Αυτή η αγάπη, η σπάνια, αντέχει στις κακουχίες της καθημερινότητας, πολλαπλασιάζει τα χαμόγελα και τα σκορπά δώθε-κείθε απλόχερα. Αυτή η αγάπη, που είναι ευτυχισμένη όταν ο αποδέκτης της είναι καλά. Η αγάπη δεν διακατέχεται από εγωισμό. Της φτάνει ο άνθρωπος που συνδέεται μαζί του να είναι ελεύθερος.
Ανιδιοτελής αγάπη ονομάζεται και κατατάσσετε στις σπάνιες περιπτώσεις… αυτές προς… εξαφάνιση.
Ο έρωτας είναι άλλο. Θέλει άλλα. Είναι κτητικός, παραμυθιάζεται εύκολα και όχι μόνο, το αποζητά το… παραμύθιασμα όταν του λείψει. Επιθυμεί να εισβάλει σαν σίφουνας και να παρασύρει στο πέρασμα του, λογική, ψυχραιμία, ασφάλεια. Δεν τον νοιάζει τον έρωτα. Είναι ριψοκίνδυνος και αιώνες τώρα το αποδεικνύει.
Η αγάπη είναι ελεύθερη, δεν έχει δεσμά μα απόλυτα συνειδητή διατήρηση αυτού που είναι προορισμένη να κάνει.
Ο έρωτας όμως αληθινός ή μη, κυκλοφορεί ελεύθερος μα δραπέτης. Πανικοβάλει τις καρδιές αλλά δεν μπορεί κανείς να τον φυλακίσει γιατί απλούστατα ΠΑΝΤΑ έχει άλλοθι. Είναι αποδεκτά τα εγκλήματά του.
Αν με ρωτήσετε τι προτιμώ θα σας πω τούτο μόνο…
Προτιμώ αυτό που υπάρχει και αφήνει τα σημάδια του, κι ας με κάψει στη φωτιά του. Κι ας με λιώσει η λάβα του, ας χαράξει το κορμί και την καρδιά μου.
Ναι, λοιπόν. Τον έρωτα θα προτιμήσω.
Η αγάπη είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί και ακόμα δυσκολότερο να διατηρηθεί.
Κρίση βλέπετε… έχει χτυπήσει ακόμα και την αγάπη…
________________________________________________________
Ειρήνη Φραγκάκη
Με λένε Ειρήνη κι είχα την ευλογία να γεννηθώ και να μεγαλώσω σ’ ένα τόπο που τον άγγιξε ο Θεός. Στην παραδεισένια Σητεία της Κρήτης. Τα τελευταία χρόνια, ζω στην Αθήνα μαζί με τον σύζυγό και τα 5 παιδιά μας. Είναι τιμή μου να κουβαλάω ρίζες από την γενιά της μητέρας μου και να είμαι απόγονος του μεγάλου κρητικού ραψωδού Βιτσέντζου Κορνάρου. Ασχολούμαι με τη συγγραφή μυθιστορημάτων για ενήλικες “Η αγάπη που άνθισε στην ψυχή μου”, “Η πεταλούδα της νύχτας” τα οποία σύντομα θα επανακυκλοφορήσουν, και το τελευταίο μυθιστόρημα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή “Λευκά Όνειρα”, παιδικών βιβλίων “Το αστέρι κι η ευχή” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανάσα, ποίησης, στίχων -στο YouTube θα βρείτε το τραγούδι “Αλήθειες ζωής” σε στίχους δικούς μου- , λατρεύω να σκιτσάρω με μαύρο μολύβι και κάρβουνο, φτιάχνω κοσμήματα και κατασκευές. Γεννήθηκα αερικό… λέγανε ότι έπεσα στη Γη από άλλο πλανήτη, μάλλον γιατί ουδέποτε συμβιβάστηκα με τα δεδομένα των υπολοίπων… αντιδραστικό παιδί και ναι..πάντα παιδί. Γράφω γιατί εμπνέομαι από παντού. Γράφω γιατί αυτός είναι ο τρόπος μου να αναλύω καλύτερα τις καταστάσεις… γιατί αυτό είναι η ανάσα μου. Γράφω γιατί προβληματίζομαι, όχι επειδή είμαι πολίτης μιας χώρας που δεινοπαθεί και κάτοικος αυτού του πλανήτη που σιγά σιγά καταστρέφεται, αλλά επειδή αναρωτιέμαι τι στα κομμάτια είναι αυτό που μας πάει πίσω, κι ακόμα δεν το έχουμε καταλάβει… Γράφω γιατί αυτά που σκέφτομαι κι αυτά που νιώθω, θέλω να τα μοιράζομαι… Γράφω γιατί η γραφή για μένα είναι μαθηματικά. Ένα κι ένα κάνουν δύο. Κι επειδή τα μαθηματικά είναι η πιο καθαρή γλώσσα αυτήν χρησιμοποιώ μόνο που το κάνω με γράμματα, αντί για αριθμούς… Πως; Θα σου δώσω τις πράξεις, εσύ θα βρεις τις λύσεις. Γυρίζω την πλάτη μου στα… βοηθήματα. “Find hidden Words” γιατί ποτέ δεν δίνω μασημένη τροφή. Πάντα μα πάντα κάτι δικό σας θ’ ανακαλύπτεται στα κείμενά μου! Κάτι που πιστεύατε πως το είχατε δικό σας… secret… Μαζί θα γνωρίσουμε τους κόσμους που κρύβονται στις στιγμές, στις ψυχές και πίσω από τις ερμητικά κλειστές κουρτίνες των ανθρώπων.
