από την Άρια Σωκράτους.
Η Φλάβια Σγκόιφο είναι ένα φωτεινό, ταλαντούχο κορίτσι γεμάτη πάθος για την τέχνη της υποκριτικής. Η κοσμοπολίτικη της αύρα, απόρροια της Ελληνικής και Ιταλικής εθνικότητας της και το αδάμαστο καλλιτεχνικό της πνεύμα την ώθησαν πριν από τρία περίπου χρόνια να κυνηγήσει το όνειρό της στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Η επιτυχία σύντομα άρχισε να της χτυπά την πόρτα καθώς η Φλάβια έχει ήδη συμμετάσχει σε δύο θεατρικές παραγωγές στην καρδιά της Νέας Υόρκης ενώ σύντομα θα ερμηνεύσει ένα ρόλο στην Αμερικανική ταινία μεγάλου μήκους “Starling”. Για την Φλάβια είναι πολύ σημαντικό πως παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αρχικά, αυτή τη στιγμή ζει το όνειρο της ενώ παράλληλα εργάζεται αδιάκοπα προκειμένου να εξελιχθεί επαγγελματικά.
- Είσαι απόφοιτη του Εθνικού και Καποδιστριακού πανεπιστημίου Αθηνών στο τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε, της Ανωτέρας δραματικής σχολής Τράγκα, ενώ πρόσφατα αποφοίτησες από το New York Conservatory for Dramatic Arts όπου σπούδασες για δυο χρόνια «acting for film and television» και κέρδισες μάλιστα δύο υποτροφίες. Αν σου είχε ζητηθεί να επιλέξεις μεταξύ μιας μεγάλης δημοσιογραφικής καριέρας και μιας καριέρας στα θεατρικά δρώμενα ή στον χώρο του θεάματος γενικότερα τι θα επέλεγες και γιατί;
Η μεγάλη μου αγάπη ήταν, είναι και θα είναι πάντα η υποκριτική. Σε ηλικία δεκαεπτά ετών που κλήθηκα να πάρω κάποιες ουσιαστικές και καθοριστικές αποφάσεις, ήμουν κάπως μπερδεμένη επειδή μου άρεσε πάρα πολύ ο αθλητισμός, έπαιζα τένις, μου άρεσαν πολύ οι τέχνες σε θεωρητικό επίπεδο και το οικογενειακό μου περιβάλλον με ωθούσε να σπουδάσω Νομική. Στην ηλικία αυτή αντιλήφθηκα πως στη ζωή μου θα ήθελα να ασχοληθώ με την υποκριτική. Έχω την αίσθηση πως είμαι προορισμένη για την υποκριτική. Η δημοσιογραφία μπήκε στη ζωή μου λίγο αργότερα όταν μου είχαν πει οι γονείς μου «Να κάνεις αυτό που πραγματικά θέλεις αλλά να πάρεις κι ένα πτυχίο σε ένα άλλο τομέα.» Η δημοσιογραφία μου είχε τραβήξει το ενδιαφέρον επειδή ήταν ένα επάγγελμα μη συμβατικό, δεν ήταν ένα επάγγελμα γραφείου και μοιάζει κάτα κάποιο τρόπο με την υποκριτική. Υπάρχει το στοιχείο της αλληλόδρασης με τους ανθρώπους και ασχολείσαι με διάφορα θέματα από διάφορες οπτικές γωνίες. Η αλήθεια είναι πως σήμερα βιοπορίζομαι από την δημοσιογραφία. Ξεκίνησα να κάνω την πρακτική μου στηνν ΕΡΤ και όταν ήρθα στην Νέα Υόρκη, ξεκίνησα να γράφω στην εφημερίδα του Εθνικού Κήρυκα και να κάνω ραδιόφωνο στον Hellas Fm. Μου αρέσει η δημοσιογραφία αλλά η αλήθεια είναι ότι την σκέφτομαι ως κάτι το συμπληρωματικό, όχι ως το βασικό μου επάγγελμα. Η υποκριτική με αφορά περισσότερο, οπότε εκεί εστιάζω το μεγαλύτερο ενδιαφέρον μου. Αυτό ήταν ξεκάθαρο στο μυαλό μου από την αρχή.
2. Πριν από μερικά χρόνια πήρες μια απόφαση ζωής να κάνεις μια μεγάλη και πολλά υποσχόμενη αρχή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Τι σε ώθησε να πάρεις μια τόσο μεγάλη απόφαση σε μια τόσο τρυφερή ηλικία και ποιές ήταν οι προκλήσεις και οι δυσκολίες που αντιμετώπισες και συνεχίζεις να αντιμετωπίζεις;
Από τη στιγμή που αποφάσισα πως θέλω να ασχοληθώ με την υποκριτική, η Αμερική υπήρχε στο μυαλό μου. Είχα έρθει στην Αμερική πολύ μικρή, είχα δει παραστάσεις στο Broadway όταν ήμουν δώδεκα ετών και παρακολουθούσα μανιωδώς πολλές αμερικανικές ταινίες. Ήθελα να έρθω στην Αμερική για να ασχοληθώ με τον κινηματογράφο όπως ήθελα να σπουδάσω θέατρο στην Ελλάδα, όπου γεννήθηκε το θέατρο. Δεν έχει καθόλου να κάνει με το γεγονός πως δεν ήμουν ευχαριστημένη με την Ελλάδα. Στην Ελλάδα μεγάλωσα, πήγα σχολείο, δούλεψα κι έκανα και κάποιες δικές μου παραγωγές. Τα πράγματα μπορεί να μην είναι ιδανικά αλλά ούτε στην Αμερική είναι. Δεν ήρθα στην Αμερική για να φύγω από την Ελλάδα αλλά επειδή πραγματικά το ήθελα. Ήθελα να βιώσω την εμπειρία του εξωτερικού και η Αμερική ήταν η χώρα στην οποία ήθελα να ζήσω και συγκεκριμένα ήθελα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στη Νέα Υόρκη. Θεωρώ πως να δοκιμάσει κάποιος τις δυνάμεις του στην υποκριτική στη Νέα Υόρκη έχει τεράστιο ενδιαφέρον, είναι ένα μεγάλο σχολείο. Η αλήθεια είναι πως κατόρθωσα να έρθω με υποτροφία. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο εγχείρημα, συνάντησα πάρα πολλές δυσκολίες, τόσες πολλές που τώρα που έχει περάσει κάπως ο καιρός και έχουν έρθει όλα πιο ομαλά, τώρα σκέφτομαι πως δεν θα είχα το κουράγιο να έκανα αυτό που έκανα πριν από τρία χρόνια. Ήταν μεγάλη απόφαση να σηκωθώ να φύγω από την Ελλάδα στα 21 μου χρόνια που είχα δουλειά, είχα το διαμέρισμα μου στα Εξάρχεια, το αυτοκίνητό μου, τους φίλους μου, τους οποίους αγαπούσα πάρα πολύ και ήταν τα πάντα για μένα, την Ελλάδα μου, τη θάλασσα, την οικογένειά μου. Τώρα πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τη σκέψη που με ώθησε να πάρω αυτή την απόφαση, δηλαδή με θαυμάζω γι’αυτό που έκανα τότε και θεωρώ ότι είναι ό,τι πιο παράτολμο έχω κάνει. Τώρα δεν ξέρω αν είχα το κουράγιο να το ξανακάνω. Οι δυσκολίες που συνάντησα ήταν πάρα πολλές, κυρίως συναισθηματικές, μου έλειπαν τα πάντα από την Ελλάδα, κυρίως οι άνθρωποι, οι φίλοι μου, η οικογένεια μου. Επίσης μου έλειπε πάρα πολύ η Ελλάδα, το φαγητό, ο ήλιος, οι παραλίες, η Λήμνος που κατάγομαι από εκεί, τα Εξάρχεια, το θέατρο, τα πάντα. Επίσης οι οικονομικές δυσκολίες ήταν πάρα πολύ μεγάλες. Η ζωή στην Νέα Υόρκη είναι πανάκριβη και εγώ ζούσα εδώ χωρίς να έχω δουλειά, είχα μόνο έξοδα χωρίς έσοδα, είχα δυσκολίες με τη γλώσσα και κυρίως με την προφορά. Στην αρχή δεν πολυμιλούσα από φόβο μήπως και κάνω κανένα λάθος και στη σχολή μου ήμουν η μοναδική φοιτήτρια της οποίας τα αγγλικά δεν ήταν η μητρική της γλώσσα και είχα θέμα με την προφορά. Επίσης αισθανόμουν πολύ μεγάλη μοναξιά και απόσταση από τον τόπο και την οικογένειά μου. Όλες αυτές οι δυσκολίες μου γέννησαν την αμφιβολία αν ο ερχομός μου στην Αμερική ήταν λάθος.
3.Έχεις πατέρα Ιταλό και μητέρα Ελληνίδα. Γεννήθηκες στο Μιλάνο, μεγάλωσες στην Αθήνα και επέλεξες να ζεις στην Νέα Υόρκη. Ποιά ταυτότητα αισθάνεσαι ότι υπερισχύει και με ποιό τρόπο η επαφή με διαφορετικές κουλτούρες και εθνικότητες επέδρασαν στην δημιουργία της προσωπικότητας και του χαρακτήρα σου;
Μετακόμισα στην Ελλάδα από την Ιταλία όταν ήμουνα τεσσάρων ετών. Τα ιταλικά ήταν η πρώτη μου γλώσσα, μεγάλωσα με την ιταλική κουλτούρα μέχρι εκείνη την ηλικία. Όταν έφτασα στην Ελλάδα δεν μιλούσα καθόλου Ελληνικά. Έμαθα όμως πάρα πολύ γρήγορα με την συναναστροφή μου με άλλα παιδιά. Πάντα αισθανόμουν πως είχα δύο εθνικότητες. Όταν ήμουν στην Ελλάδα ήμουν Ελληνίδα και Ιταλίδα, όταν πήγαινα στην Ιταλία για διακοπές ήμουν Ιταλίδα και Ελληνίδα και μετά όταν ήρθα στη Νέα Υόρκη ήμουν η Ελληνοιταλίδα! Τόσο η ελληνική όσο και η ιταλική κουλτούρα επέδρασαν στην διαμόρφωση της συμπεριφοράς μου. Η διπλή εθνικότητα είχε μόνο ένα «αρνητικό» για μένα. Είχα πάντα την αίσθηση πως δεν άνηκα ολοκληρωτικά σε μια χώρα αλλά και σε κάποια άλλη. Στο σχολείο δεν ήμουν η Μαρία, η Κατερίνα αλλά η Φλάβια, ένα παιδί με ξενικό όνομα και εμένα αυτό με αποξενωνε. Μετά πήγαινα στην Ιταλία και επειδή είχα μεγαλώσει στην Ελλάδα με θεωρούσαν μεν Ιταλίδα αλλά ως Ιταλίδα της Ελλάδας. Μετά στη Νέα Υόρκη ήμουν η Ευρωπαία. Οπότε μου πήρε καιρό για να συνειδητοποιήσω πως αυτή η διαφορετικότητα στην κουλτούρα μου είναι καλό. Είχα περάσει περιόδους στη ζωή μου όμως που ήθελα να το κρύβω. Ήθελα να έχω μια εθνικότητα και μια μόνο κουλτούρα. Τώρα όμως θεωρώ πως η διαφορετικότητα μου είναι και η δύναμη μου. Αγαπώ την Ελλάδα και την Ιταλία ακριβώς το ίδιο και είμαι πολύ περήφανη που ζω στην Αμερική επειδή είναι μια χώρα με προοπτικές.
4. Πρόσφατα πρωταγωνίστησες στην παράσταση «Romantic Fools» του Rich Orloff, σε σκηνοθεσία Keith DiRienzo στο Roebuck Theatre στην καρδιά της Times Square κάνοντας το ντεμπούτο σου στην σκηνή και στη συνέχεια στα έργα «Hashing it over» και «Monster Bush”,στο πλαίσιο του Thalia Festival. . Μίλησε μας για αυτή την εμπειρία σου.
Ήταν η πρώτη φορά που έκανα θέατρο στην Αμερική και ήταν για μένα μια εμπειρία πρωτόγνωρη. Στην Ελλάδα είχα κάνει θέατρο αλλά είχα ασχοληθεί περισσότερο με την τηλεόραση και τον κινηματογράφο και μου έλειπε. Οι πρόβες στη Νέα Υόρκη ήταν πολύ πιο μετρημένες και συγκεκριμένες. Δεν είχαμε αυτή την άνεση που είχαμε στην Ελλάδα όπου οι πρόβες διαρκούσαν δύο μήνες. Την πρώτη μέρα έπρεπε ήδη να είχαμε ήδη αποστηθίσει τα λόγια του ρόλου. Η πρόκληση ήταν πως το έργο ήταν στα αγγλικά κι έπρεπε να δώσω το δικό μου στοίχημα, καθώς επίσης πως ανέβηκε στη Νέα Υόρκη στην καρδιά της Times Square. Είχα την τύχη να είμαι με ένα εξαιρετικά καλό καστ ηθοποιών, που εκτός από εξαιρετικοί επαγγελματίες ήταν και υπέροχοι άνθρωποι. Επίσης ο σκηνοθέτης μας ήταν εξαιρετικός. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που συμμετείχα σε αυτή την παραγωγή. Το έργο ήταν κωμωδία και είχα αμφιβολίες αν μπορώ να το υπηρετήσω σωστά ή όχι. Πήγε όμως εξαιρετικά καλά και πραγματικά το ευχαριστήθηκα. Αμέσως μετά την παράσταση Romantic Fools έπαιξα στο Thalia Festival που επίσης πήγε πολύ καλά. Η συγγραφέας του έργου «Monster Bush” μάλιστα ήρθε και παρακολούθησε την παράσταση και μιλήσαμε στο τέλος.
5. Ποιές δυσκολίες αντιμετωπίζεις στην καριέρα σου ως μια ξένη στη Νέα Υόρκη; Ποιά στοιχεία της πολιτιστικής σου κουλτούρας σε βοήθησαν και ποιά λειτούργησαν ως τροχοπέδη;
Η μεγαλύτερη δυσκολια ήταν, είναι και θα είναι η αγγλική προφορά! Όσοι δεν έχουμε την τύχη να έχουμε τα αγγλικά ως μητρική γλώσσα, αντιμετωπίζουμε δυσκολίες με την προφορά. Από τη μια σου ανοίγει πόρτες επειδή μπορείς να υποδυθείς ρόλους ξένης αλλά από την άλλη αν η προφορά σου δεν είναι 100% Αμερικανική δεν μπορείς να υποδυθείς ρόλους Αμερικανίδας. Όμως δουλεύω πάρα πολύ για να ξεπεράσω αυτή τη δυσκολία όπως και όλοι οι Έλληνες και ξένοι ηθοποιοί που βρίσκονται στη Νέα Υόρκη και δεν έχουν τα αγγλικά ως μητρική γλώσσα. Το γεγονός όμως ότι είχα ήδη εργαστεί στο θέατρο όταν ήμουν στην Ελλάδα μου έκανε πάρα πολύ καλό στην εμπειρία μου εδώ. Έμαθα να εργάζομαι σκληρά επειδή στην Ελλάδα έχει εξαιρετικούς ηθοποιούς και σκηνοθέτες.
6. Παράλληλα με την υποκριτική, ξεδιπλώνεις το ταλέντο σου και στη συγγραφή ταινιών και θεατρικών έργων. Έγραψες, σκηνοθέτησες και πρωταγωνίστησες στην ιντερνετική σειρά «Typecast» η οποία επιλέχθηκε από το φεστιβάλ κινηματογράφου και τηλεόρασης ITVFEST που διοργανώνεται από το κανάλι HBO. Η σκηνοθεσία και η υποκριτική μπορούν να συνυπάρξουν παράλληλα ή η μια τέχνη υπερισχύει της άλλης;
Η υποκριτική δεν είναι ένας τομέας τον οποίο σπουδάζεις μια φορά και τελειώνεις. Είναι ένας τομέας τον οποίο 
σπουδάζεις μια ζωή και συνεχώς εξελίσσεσαι μέσα από αυτόν. Έχω αποφοιτήσει από τη Σχολή στη Νέα Υόρκη εδώ και έξι μήνες και ήδη ξεκίνησα και κάνω κάποια άλλα μαθήματα όπως συγκεκριμένα μαθήματα για διαφημιστικά και για τον Shakespeare. Σκηνοθεσία δεν έχω σπουδάσει αλλά είναι ένας τομέας ο οποίος με ενδιαφέρει πάρα πολύ και θέλω να ασχοληθώ αλλά θεωρώ ότι ακόμα δεν είμαι έτοιμη να σκηνοθετήσω κάτι πάρα πολύ μεγάλο επειδή θεωρώ πως είναι κάτι που δεν έχω σπουδάσει και χρειάζεται χρόνο. Θέλω οπωσδήποτε κάποια στιγμή να κάνω ένα σεμινάριο πάνω στη σκηνοθεσία. Έχω δουλέψει με σκηνοθέτες ως βοηθός σκηνοθέτη και έχω μάθει αρκετά πράγματα και στη Νέα Υόρκη και στην Ελλάδα, έχω εργαστεί πολύ στο θέατρο αλλά είναι ένα επάγγελμα το οποίο χρειάζεται σπουδές και εμπειρία. Συγγραφή δεν έχω σπουδάσει αλλά στο πλαίσιο των σπουδών μου στο Πανεπιστήμιο στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ είχα επιλέξει κάποια μαθήματα δημιουργικής γραφής, γράφω άρθρα στον Εθνικό Κήρυκα της Νέας Υόρκης και παλαιότερα σε κάποια σάιτς, έχω γράψει και κάποια θεατρικά έργα. Γενικά έχω μια ευκολία κι ένα ταλέντο στη γραφή. Θεωρώ πως όλα συνδυάζονται μεταξύ τους. Όταν γράφω κάποια έργα, δημιουργώ και στο μυαλό μου κάποιες εικόνες σχετικά με το πως θα ήθελα να είναι
7. Ποιά είναι τα άμεσα μελλοντικά σου σχέδια;
Στα άμεσα μελλοντικά μου σχέδια είναι μια μεγάλου μήκους ταινία στην Αμερική στην οποία θα παίξω και λέγεται “Starling”. Είναι μια ταινία τρόμου κι έχω ένα μικρό ρόλο αλλά είμαι πολύ χαρούμενη γι’αυτό επειδή με επέλεξαν μετά από οντισιόν ανάμεσα από αρκετές υποψήφιες, είναι μια ταινία μεγάλου μήκους και τα γυρίσματα θα γίνουν στην West Virginia. Περιμένω πως και πως να ξεκινήσουμε τα γυρίσματα μέσα στον Δεκέμβριο κι έχω κλείσει και μια παράσταση για την οποία ακόμα δεν μπορώ να ανακοινώσω κάτι αλλά είμαι πάρα πολύ χαρούμενη γι’αυτή την παράσταση. Είναι κάτι εξαιρετικό που πάντοτε ήθελα να κάνω.
8. Περίγραψε μας μια καθημερινή σου μέρα στην Νέα Υόρκη.
Ξυπνάω κάθε μέρα πολύ νωρίς, γύρω στις 6-7 το πρωί, κάνω διάφορες αιτήσεις για οντισιόν σε συγκεκριμένα σάιτς και η διαδικασία αυτή διαρκεί περίπου 1-2 ώρες, πάω γυμναστήριο 2-3 ώρες τη μέρα, μετά έχω κάποιες συναντήσεις για δουλειά στην εφημερίδα ή για οντισιόν, δύο φορές τη βδομάδα κάνω δίωρη εκπομπή στο ραδιόφωνο της ομογένειας Hellas Fm. Το βράδυ όταν γυρνάω σπίτι, συνήθως γράφω είτε άρθρα για την εφημερίδα είτε θεατρικά έργα. Στον ελεύθερο μου χρόνο παρακολουθώ πολλές θεατρικές παραστάσεις στο Broadway, προσπαθώ να βλέπω ταινίες και όσο μπορώ να περνώ χρόνο με αγαπημένους φίλους, να τρώμε μαζί και να πηγαίνουμε για ένα ποτό. Η ζωή στη Νέα Υόρκη είναι εξαντλήτική κι έχει πολύ γρήγορους ρυθμούς. Είναι πάρα πολλές δε οι φορές που κοιμάμαι ελάχιστα. Όμως σημασία για μένα έχει πως κάνω αυτό που πάντα ήθελα και ζω το όνειρό μου.
