Γράφει ο Ερμής:
Πρώτη ημέρα του νέου χρόνου. Νέοι στόχοι, νέα όνειρα μπλεγμένα με τα παλιά που δεν πραγματοποιήθηκαν ακόμη, νέες προσδοκίες. Κυρίως όμως νέες ιστορίες του Ζέφυρου, που άλλοτε θα είναι χαρούμενες, άλλοτε αστείες κι άλλοτε θλιβερές, αλλά πάντοτε θα μεταφέρουν ένα κρυμμένο μήνυμα που θα απασχολεί και θα τροφοδοτεί τη σκέψη μας. Όπως η παρακάτω που μας διηγήθηκε πριν από λίγο.
«Γνώριζα κάποτε δυο νέους που ζούσαν σε μια μικρή πόλη. Ένα αγόρι, τον Αντρέ, που ονειρευόταν να γίνει ένας σπουδαίος γλύπτης κι ένα κορίτσι, την Ανιές, που λάτρευε το μπαλέτο. Το πάθος τους για την καλλιτεχνική έκφραση τούς ένωσε με το πάθος της αγάπης και σύντομα τα όνειρά τους προσαρμόστηκαν στο σχεδιασμό μιας κοινής πορείας.
Ο στόχος φαινόταν εύκολος στην υλοποίηση. Θα φοιτούσαν στη Σχολή Καλών Τεχνών της πρωτεύουσας, όπου είχαν ήδη επιτύχει στις εξετάσεις και αφού τελείωναν τις σπουδές τους θα αφοσιώνονταν στην τέχνη.
Ήταν λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, όταν ένα ατύχημα έγινε αφορμή να αλλάξει το πλάνο. Ενώ έκαναν πατινάζ στην παγωμένη λίμνη, η Ανιές έπεσε και έσπασε το πόδι της. Ο Αντρέ δεν το θεώρησε σημαντικό. Σε πόσους ανθρώπους δεν συνέβη το ίδιο; Ίσως μόνο να καθυστερούσαν λίγο την αναχώρησή τους για την πρωτεύουσα. Ήρεμος λοιπόν συνέχιζε τις προετοιμασίες.
Η αλήθεια όμως ήταν διαφορετική. Οι ακτινογραφίες επιβεβαίωσαν την αρχική διάγνωση του γιατρού ότι η Ανιές δεν θα μπορούσε ίσως ποτέ ξανά να χορέψει όπως πρώτα. Το σπάσιμο ήταν άσχημο και σε σημείο που κατέστρεφε το όνειρό της να γίνει πρίμα μπαλαρίνα.
Εκείνη πόνεσε πολύ στο άκουσμα των αποτελεσμάτων, που κράτησε όμως κρυφά από τον Αντρέ. Έκλαψε, σκέφτηκε, άλλαξε χίλιες φορές απόφαση, αλλά στο τέλος κατέληξε ότι δεν ήταν σωστό να γίνει τροχοπέδη για τον αγαπημένο της. Εκείνος έπρεπε να φύγει και να αδράξει την ευκαιρία του. Η ίδια δεν μπορούσε να τον ακολουθήσει, αφού πλέον δεν μπορούσε να φοιτήσει στη Σχολή.
Δίχως να του αποκαλύψει την αλήθεια, γιατί δεν άντεχε να δει στα μάτια του τον οίκτο, του είπε απλώς ότι μετάνιωσε. Ότι δεν ήθελε να αγωνιστεί για κάτι αβέβαιο. Προτιμούσε να ζήσει στη μικρή πόλη, να βρει μια δουλειά, να δημιουργήσει οικογένεια.
Μάταια ο Αντρέ προσπάθησε να την μεταπείσει. Στο τέλος θύμωσε, πίστεψε ότι είχε αγαπήσει κάποιον άλλο και έφυγε.
Μην έχοντας πλέον λόγο να ματαιώσει την αναχώρησή του, προγραμμάτισε το ταξίδι του ανήμερα την πρωτοχρονιά. Βαθύτατα πληγωμένος δεν θέλησε να ξαναδεί την αγαπημένη του. Μια παρόρμηση όμως τον ώθησε το βράδυ της παραμονής να της αφήσει στον κήπο της ένα αποχαιρετιστήριο δώρο: μια μπαλαρίνα από πάγο.
Η Ανιές ανακάλυψε το δώρο του, όταν ξύπνησε το επόμενο πρωί.
«Είναι τόσο όμορφη», σκέφτηκε. «Είναι η τελευταία ανάμνηση που θα έχω από εκείνον κι όμως δεν θα μπορέσω να την φυλάξω παρά μόνο στη μνήμη μου, αφού είναι από πάγο και θα λιώσει μόλις ο ήλιος την ζεστάνει με τις ακτίνες του».
Τα δάκρυα που κύλησαν από τα μάτια της, άγγιξαν το γλυπτό και τότε συνέβη κάτι παράδοξο. Ο πάγος άρχισε να μεταλλάσσεται και να γίνεται μάρμαρο. Η Ανιές αδυνατούσε να εξηγήσει τι συνέβη, αλλά δεν την ένοιαζε. Μέσα στη θλίψη της, ένιωθε χαρούμενη γιατί η μπαλαρίνα της δεν θα έλιωνε πια, ούτε θα χανόταν.
Πέρασαν πολλά χρόνια. Ο Αντρέ σπούδασε, αγωνίστηκε και τελικά κατάφερε να γίνει ένας σπουδαίος και διάσημος γλύπτης. Η πληγή από την «προδοσία» της πρώτης του αγάπης έκλεισε, βίωσε ξανά τον έρωτα, παντρεύτηκε, απέκτησε οικογένεια και παππούς πια ζούσε ευτυχισμένος αναπολώντας όλες τις ευχάριστες στιγμές του παρελθόντος. Όσο για την Ανιές, μεγάλωσε κι εκείνη. Εξακολουθούσε να ζει στο σπίτι της στη μικρή πόλη με μοναδική συντροφιά τη μπαλαρίνα, που της θύμιζε πάντα τη μοναδική της χαμένη ευκαιρία να αρπάξει την ευτυχία….»
Συνταγή της Αμβροσίας: Κρυμμένο μυστικό
Υλικά:
1 κουτί σαντιγί (όχι σκόνη)
1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
10 μαρέγκες (τριμμένες)
10 δαμάσκηνα (μαριναρισμένα σε κονιάκ και στεγνά)
10 χουρμάδες (χωρίς κουκούτσια)
200 γραμμάρια μούρα
200 γραμμάρια μπέρι
200 γραμμάρια αγριοφράουλες
200 γραμμάρια μύρτιλα
Τρούφα σοκολάτα
Φιστίκι Αιγίνης
Φιστίκι τριμμένο
Ζάχαρη άχνη (για πασπάλισμα)
Εκτέλεση:
Σε ένα βαθύ μπολ στρώνουμε λίγη σαντιγί, ρίχνουμε ένα μέρος από τις μαρέγκες, τρούφα και φρούτα. Επαναλαμβάνουμε εναλλάξ και στο τέλος καλύπτουμε με ένα στρώμα σαντιγί. Στολίζουμε με φρούτα και πασπαλίζουμε με άχνη. Βάζουμε το γλυκό στο ψυγείο (όχι στην κατάψυξη).
