Από την Ειρήνη Φραγκάκη 

 

Καμιά φορά εμείς  που γράφουμε, δεν χρειαζόμαστε και ιδιαίτερη προσπάθεια να εμπνευστούμε.

Μας αρκεί μια εικόνα, ένας στίχος που μας τράβηξε την προσοχή σ’ ένα τραγούδι, μια μελωδία που έκανε έστω και για λίγο τα πόδια μας να αιωρηθούν. Μας αρκεί μια φράση για να μας μεταφέρει σε κόσμους διαφορετικούς. Αλλούτερους ίσως … αλλά είναι αυτοί οι κόσμοι που εσείς αγαπάτε να επισκέπτεστε …

Κι είναι τόσο μοναδικά καταπληκτικό όλο αυτό …

Σ’ ένα τόσο τεράστιο σύμπαν, σ’ ένα χρόνο που άλλοτε τον υποτιμάμε κι άλλοτε τον υπερεκτιμάμε ή και τον αγνοούμε επιδεικτικά, εμείς βαλλόμαστε από παντού. Ερεθίσματα που ηλεκτρίζουν τον εγκέφαλο κι άλλα που κάνουν την καρδιά να σκιρτά και την ψυχή να ψιθυρίζει.

Σ’ ένα τεράστιο σύμπαν, που αναρωτιόμαστε πώς είναι δυνατόν να συναντάμε τους σωστούς ανθρώπους στον σωστό χρόνο.

Αυτό το σύμπαν φίλοι μου δεν είναι άλλο απ’ τις σκέψεις μας.

Αυτός ο χρόνος φίλοι μου δεν είναι άλλος απ’ την επιθυμία μας.

Τραβήξτε τις κουρτίνες που σας κρύβουν τη θέα.

Κλείστε τα μάτια για να … δείτε …

Τα πρόσωπα τα συναντάμε για να τα αντικρίζουμε με καθαρότητα στο βλέμμα μας.

Τα χέρια που μας απλώνονται είναι για να τα κρατήσουμε στιβαρά.

Τώρα που το αναλύω, κάπως σα να μου φαίνεται ότι τελικά υπάρχουν δύο σύμπαντα γιατί κάτι μου … λείπει.

Το δεύτερο είναι αυτό που δημιουργούμε μέσα μας.

Αυτό που δεν αλλάζει διάσταση, μα έχει την μαγική ιδιότητα να συναντιέται παράλληλα με πολλά άλλα αποδεχόμενα, προκλήσεις και προσκλήσεις, εσωτερικά σύμπαντα.

Γι’ αυτό σας λέω.

Ότι αντικρίζετε φίλοι μου, να το κοιτάτε πιο βαθιά, και δύο και τρεις φορές επιπλέον. Μην προσπερνάτε τίποτα που θα βρεθεί στον δρόμο σας, που θα πέσει στην αντίληψή σας.

Όλα μέσα σε αυτό το τεράστιο σύμπαν είναι άγγιγμα, είναι σκίρτημα, είναι … έμπνευση.

Κι όλα, σε αυτό που εμείς δημιουργούμε μέσα μας είναι … αγάπη!

Γιατί … αυτό το “τεράστιο σύμπαν” είμαστε εμείς …

___________________________________________________

Ειρήνη Φραγκάκη

Με λένε Ειρήνη κι είχα την ευλογία να γεννηθώ και να μεγαλώσω σ’ ένα τόπο που τον άγγιξε ο Θεός. Στην παραδεισένια Σητεία της Κρήτης. Τα τελευταία χρόνια, ζω στην Αθήνα μαζί με τον σύζυγό και τα 5 παιδιά μας. Είναι τιμή μου να κουβαλάω ρίζες από την γενιά της μητέρας μου και να είμαι απόγονος του μεγάλου κρητικού ραψωδού Βιτσέντζου Κορνάρου. Ασχολούμαι με τη συγγραφή μυθιστορημάτων για ενήλικες “Η αγάπη που άνθισε στην ψυχή μου”, “Η πεταλούδα της νύχτας” τα οποία σύντομα θα επανακυκλοφορήσουν, και το τελευταίο μυθιστόρημα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή “Λευκά Όνειρα”, παιδικών βιβλίων “Το αστέρι κι η ευχή” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανάσα, ποίησης, στίχων -στο YouTube θα βρείτε το τραγούδι “Αλήθειες ζωής” σε στίχους δικούς μου- , λατρεύω να σκιτσάρω με μαύρο μολύβι και κάρβουνο, φτιάχνω κοσμήματα και κατασκευές. Γεννήθηκα αερικό… λέγανε ότι έπεσα στη Γη από άλλο πλανήτη, μάλλον γιατί ουδέποτε συμβιβάστηκα με τα δεδομένα των υπολοίπων… αντιδραστικό παιδί και ναι..πάντα παιδί. Γράφω γιατί εμπνέομαι από παντού. Γράφω γιατί αυτός είναι ο τρόπος μου να αναλύω καλύτερα τις καταστάσεις… γιατί αυτό είναι η ανάσα μου. Γράφω γιατί προβληματίζομαι, όχι επειδή είμαι πολίτης μιας χώρας που δεινοπαθεί και κάτοικος αυτού του πλανήτη που σιγά σιγά καταστρέφεται, αλλά επειδή αναρωτιέμαι τι στα κομμάτια είναι αυτό που μας πάει πίσω, κι ακόμα δεν το έχουμε καταλάβει… Γράφω γιατί αυτά που σκέφτομαι κι αυτά που νιώθω, θέλω να τα μοιράζομαι… Γράφω γιατί η γραφή για μένα είναι μαθηματικά. Ένα κι ένα κάνουν δύο. Κι επειδή τα μαθηματικά είναι η πιο καθαρή γλώσσα αυτήν χρησιμοποιώ μόνο που το κάνω με γράμματα, αντί για αριθμούς… Πως; Θα σου δώσω τις πράξεις, εσύ θα βρεις τις λύσεις. Γυρίζω την πλάτη μου στα… βοηθήματα. “Find hidden Words” γιατί ποτέ δεν δίνω μασημένη τροφή. Πάντα μα πάντα κάτι δικό σας θ’ ανακαλύπτεται στα κείμενά μου! Κάτι που πιστεύατε πως το είχατε δικό σας… secret… Μαζί θα γνωρίσουμε τους κόσμους που κρύβονται στις στιγμές, στις ψυχές και πίσω από τις ερμητικά κλειστές κουρτίνες των ανθρώπων.