από την Μαρία Πέττα.
Ένα ταξίδι η ζωή κι ο δρόμος μακρύς. Μοιάζει με την απέραντη θάλασσα, πότε γαλήνια και πότε φουρτουνιασμένη.
Πανέμορφη θέα μα βεβηλωμένη η ψυχή της.
Τίποτα και όλα.
Μόνο εσύ μπορείς να δώσεις όμορφο περιεχόμενο στη ζωή σου, επιλέγοντας που θα τρέξει το βλέμμα σου, πώς θα αντιμάχεσαι στις δυσκολίες και στις φουρτούνες. Όλα εξαρτώνται από τις επιλογές σου και από το πώς αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις της ζωής. Δεν αφορά μόνο ένα ταξίδι για να συλλέξεις εμπειρίες, είναι ένα ταξίδι μάθησης κι αυτογνωσίας.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι πάντα δυνατός, δεν μπορεί να είναι πάντα καλά. Είναι φυσιολογικό να λυγίσει, να πονέσει, να κλάψει, να φωνάξει. Να δεχτεί τη θλίψη, τον πόνο ως μέρος της ζωής, μα να μην μείνει κολλημένος εκεί. Να θυμώσει, να νιώσει την έκρηξη μέσα του, να τον ταρακουνάει και στο τέλος να τον ξυπνήσει και να τον αφυπνίσει.
Ακόμα κι αν έχεις γκρεμοτσακιστεί, ζεις, αυτό είναι το θαυμάσιο, ότι ζεις και έχεις επιλογές.
Οι αποφάσεις σου, αφορούν μόνο τη δική σου ύπαρξη, τη δική σου ζωή.
Έχεις τη δύναμη να μαζεύεις κομμάτια και να τα συνδέεις, ξανά και ξανά.
Να πέφτεις και να σηκώνεσαι ξανά και ξανά!
Οι εμπειρίες σε κάνουν σοφότερο. Μη φοβάσαι, έχεις τον καλύτερο σύμμαχο στο πλάι σου, τον χρόνο, που επουλώνει τις πληγές. Μόνο μην καθυστερείς γιατί μπορεί να γίνει αμείλικτος. Ποτέ δεν συγχωρεί τις αργοπορίες. Αυτός συνεχίζει να τρέχει στον αέναο κύκλο του κι εσύ αν μείνεις στάσιμος χάνεις πολύτιμες στιγμές από τη ζωή σου. Κάθε σημάδι σου μπορεί να καταλήξει σε μια ακόμα γλυκόπικρη ανάμνηση. Να έχεις δύναμη χρειάζεται και να μην το βάζεις κάτω. Να είσαι εδώ, παρών κι ενεργός στη ζωή.
Κάθε ράγισμα της ψυχής να το βλέπεις σαν άνοιγμα. Όσο επώδυνη κι αν είναι η κατάσταση που βιώνεις. Υπάρχει λόγος για όλα. Κάθε εμπειρία καλή ή κακή είναι πάντα ένα άνοιγμα για κάτι νέο. Μοιάζει με αλυσίδα που ενώνει το καλό με το κακό, τη χαρά με τη λύπη, το τέλος με την αρχή! Όσο κι αν πονάει, χρειάζεται υπομονή, γιατί μετά απ’ αυτό έρχονται οι ηλιαχτίδες που εισχωρούν μέσα απ’ το ράγισμα και σου προσφέρουν φως να ξεχωρίσεις, ελπίδα να πιαστείς και χαρά για κάτι όμορφο που ανοίγεται μπροστά σου.
Αυτό που αισθάνεσαι μέσα σου δεν συμβαίνει και γύρω σου.
Άνοιξε τα μάτια και δες, ρίξε μια ματιά πίσω απ’ το ράγισμα.
Μη φοβάσαι το ταξίδι, επιβιβάσου και άσε τις αισθήσεις να ακολουθήσουν, άσε το βλέμμα να πλανηθεί, άσε τον άνεμο να σε αγγίξει… και η ζωή συνεχίζεται!
