Κοίτα με πως το κάνω..
«Άσε ρε! Ονειροπολείς! Αυτά που λες είναι αυταπάτες. Προσγειώσου στην πραγματικότητα!…»
Πόσες φορές μας τα έχουν «ψάλει», οι λατρεμένοι μου κουνοδαχτυλάκηδες;!
Πόσες φορές έχουν προσπαθήσει να μας συνετίσουν και να μας προσγειώσουν στην πραγματικότητα;..
…στην κατ’ αυτούς πραγματικότητα;!..
Κατά κύριο λόγο, άτομα συμβιβασμένα. Υποταγμένα στα λίγα. Στα μέτρια..
Άνθρωποι που πούλησαν και απαρνήθηκαν τα όνειρα τους.
Άραξαν και βολεύτηκαν με τα λίγα.
Όταν εμείς, οι συνεπείς ονειροπόλοι, κυνηγάμε τα όνειρα μας, αυτοί κάνουν πραγματικό αγώνα, να μας υπονομεύσουν!
Τις περισσότερες δε, φορές, σε σημείο εμμονής!
Μα γιατί; (αναρωτιούμανε μικρός!)
Έπρεπε να περάσουν τα χρόνια, να με ταρακουνήσουν φίλοι και γνωστοί, για να δω την ολοφάνερη αλήθεια..
Βλέπετε, πολλές φορές, όταν κάτι είναι τόσο φανερό, ίσως και να μη μπορούμε να το δούμε!..
Ο λόγος λοιπόν που οι πάρα πάνω συμβιβασμένοι δε θέλουν την επιτυχία εμάς των ονειροπόλων είναι ανελέητα απλός!
Η δική μας επιτυχία, τονίζει τη δική τους αποτυχία!
Τόσο απλά.
Τόσο σκληρά!
Οι ξεπουλημένοι, έχουν ερμηνεύσει το συμβιβασμό ως επιτυχία.
Για αυτούς επιτυχία είναι να χτυπάν την κάρτα τους από το τηλέφωνο και να παίρνουν αναρρωτικές άδειες!..
Ξεφτίλα!
Ρε σεις, είστε σοβαροί;!!
Σε έναν απέραντο και υπέροχο κόσμο, γεμάτο δυνατότητες, εσείς περνάτε τις ζωές σας μέσα στη μιζέρια!
Το χειρότερο όμως είναι πως αυτή τη μιζέρια, ντε και καλά, θέλετε να την «πουλήσετε», ως επιτυχία!
Όποιος τολμήσει να αμφισβητήσει, έστω και έμμεσα το παραμυθάκι σας, πρέπει να διαβληθεί και να χαρακτηριστεί αφελής και ονειροπόλος!
Η επιτυχία, κακόμοιρα μου, δεν είναι να είσαι επαγγελματίας άχρηστος!
Ο άχρηστος, όσο και να καλοπληρώνεται, παραμένει άχρηστος!
Ευνουχισμένο ανθρωπάκι, ανίκανο να αντιδράσει στις κρίσεις της ζωής..
…και οι κρίσεις, κουφάλες, είναι ο συνεπέστερος παράγων όλων!
Πάντα έρχονται.
Αργά ή γρήγορα, η κρίση θα χτυπήσει και τη δική σου πόρτα..
Τότε είναι που καταλαβαίνεις πως η τέχνη του «χτυπάω κάρτα από το τηλέφωνο» και άλλες λουφαδόρικες τεχνικές και τεχνογνωσίες, δεν περνάνε στον κόσμο.
Στον….. πραγματικό κόσμο!..
Όταν έρθει η κρίση, αυτός που έχει αναγάγει τη λούφα και την αχρηστία σε «μαγκιά», θα κάνει αυτό που έχει μάθει.
Θα το ρίξει στη δημοσιοϋπαλληλική κλαψομουνίλα και όποιον πάρει ο Ρούλης (εκ του Χάρος – Χαρούλης).
Ο δρόμος προς την επιτυχία έχει ζόρια. Πολλά ζόρια.
Άσε που σε αυτό το δρόμο δε περνάν οι τζαμπατζήδες!..
Έχει πολλά διόδια. Από αυτά τα διόδια που θες δε θες, τα πληρώνεις!
Έχει λακούβες αυτός ο δρόμος και πολλά σαμαράκια. Από στροφιλίκια και λοιπές παγίδες, γίνεται χαμός!
Άσε που σε κάθε στραβοπάτημα που θα κάνεις σε αυτό το δρόμο, πάντα θα σου πετάγεται από κάπου ένας χτυποκαρτάκιας τζαμπατζής, με το δάκτυλο στον κρόταφο και θα σε κατακρίνει για την επιλογή σου..
Αν όμως επιμείνεις, τότε, θες δε θες, αργά ή γρήγορα, θα βγεις τη Λεωφόρο!..
…και μετά ποιος σε πιάνει! Θα πας όπου γουστάρεις! Παντού!…
..και όταν έρθει η κρίση και σε εσένα, τότε θα δεις πόσο εύκολα θα τη διαχειριστείς και θα την ξεπεράσεις!
Βλέπεις, τα ζόρια της πρότερης διαδρομής σου, είναι το μεγάλο σου σχολείο!
Εσείς λοιπόν, οι βολεμένοι, συμβιβασμένοι, αποτυχημένοι, κακομοίρηδες, δείτε εμάς τους… επαγγελματίες ονειροπόλους, να κυνηγάμε και τελικά να κατακτούμε τα όνειρα μας!..
Δείτε μας, δείτε μας!
Έτσι, για την αλητεία!…
