από την Άρια Σωκράτους.

Οι εσωτερικές της ανάγκες και οι πληγές αποτελούν την πηγή της δημιουργίας για την ποιήτρια Πόπη Αρωνιάδα, η οποία από τα πολύ νεανικά της χρόνια καταθέτει την ψυχή της μέσω της τέχνης του λόγου.
Έχοντας βιώσει τον πόνο σε όλες τις μορφές του, ένοιωσε την ανάγκη να τον κοιτάξει κατάματα μετουσιώνοντας τον σε δημιουργία. Η ποιητική συλλογή «Ουλές» είναι το αποτέλεσμα του πόνου και της σοφίας που αυτός επιφέρει, αφενός μεν ως βίωμα αφ’ ετέρου δε ως ανεξίτηλη μνήμη.

1. Έχετε εκδώσει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ποιητική συλλογή που τιτλοφορείται «Ουλές». Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σας με την ποίηση;

Η ανάγκη έκφρασης μέσω του γραπτού λόγου, κυρίως δε μέσω της ποίησης έχει την αρχή της στα πολύ νεανικά μου χρόνια. Τα πρώτα ποιήματά μου τα έγραψα στο μεταίχμιο της εφηβείας μου, λίγο μετά την ηλικία των 18 χρόνων. Για αρκετό καιρό, αυτές οι καταθέσεις ψυχής μου έμειναν φυλαγμένες σε κάποιο συρτάρι, έως τη στιγμή που ήρθα σ’ επαφή με μια λογοτεχνική ομάδα και εν συνεχεία έλαβα μέρος σε διαγωνισμό ποίησης όπου βραβεύτηκα. Το γεγονός αυτό μου έδωσε ώθηση να συνεχίσω, ξεπερνώντας τις αντιξοότητες  της ζωής, ώσπου το 2009 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική μου συλλογή, με έργα που ως τότε είτε ήταν ανέκδοτα είτε είχαν δημοσιευτεί σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει πέντε ποιητικές συλλογές. Αναμφίβολα η πηγή της δημιουργίας είναι η εσωτερική ανάγκη, η πληγή του καθ’ ενός μας ή το αποτύπωμά της, γι’ αυτό και το τελευταίο μου βιβλίο εμπεριέχει τις ουλές.

2. Ποιός ήταν ο λόγος που επιλέξατε τον τίτλο «Ουλές» για το ποιητικό σας έργο; Ως έννοια παραπέμπει σε ανεξίτηλα σημάδια και πόνο. Υπάρχει κάποια εννοιολογική μεταφορά μήπως;

Έχοντας βιώσει τον πόνο σε όλες τις μορφές του, από την τρυφερή παιδική ηλικία ακόμη, ένοιωσα την ανάγκη να τον κοιτάξω κατάματα μετουσιώνοντας τον σε δημιουργία. Έτσι λοιπόν οι «Ουλές» μου είναι το αποτέλεσμα του πόνου και της σοφίας που αυτός επιφέρει, αφενός μεν ως βίωμα αφ’ ετέρου δε ως ανεξίτηλη μνήμη. Άλλωστε ακόμα κι όταν ο πόνος περάσει το σημάδι μένει ως ανάμνηση χαράζοντας νου και ψυχή. Έτσι με πρώτη ύλη όλες τις μορφές του πόνου υφαίνω εικόνες κρατώντας στον πυρήνα το βαθύτερο νόημα της ζωής. Η εμφανής μεταφορά υποκρύπτει την ανθρώπινη δύναμη που υπερβαίνει τον πόνο και τις πληγές ατενίζοντας με αισιοδοξία νέους ορίζοντες, κάτι που προκύπτει από την ανάγνωση των ποιημάτων μου.
3. Πρόσφατα αποφασίσατε να δοκιμάσετε τις δυνάμεις σας στη συγγραφή μυθιστορήματος, που είναι ένα είδος εντελώς διαφορετικό από την ποίηση αν και υπάγονται και τα δύο είδη κάτω από την ομπρέλα της λογοτεχνίας. Ποιός ήταν ο λόγος που σας ώθησε να κάνετε αυτή τη στροφή;

Είναι ευνόητο ότι δεν πρόκειται για στροφή, ή τουλάχιστον εγώ δεν το αντιλαμβάνομαι έτσι, αφού συνεχίζω αμείωτα και με πολύ πάθος να γράφω ποίηση. Ωστόσο ως διαφορετικός τρόπος έκφρασης μου δίνει τη δυνατότητα να μεταφέρω στον αναγνώστη γεγονότα, βιώματα και συναισθήματα που δεν θα μπορούσα με τον πυκνό λόγο της ποίησης. Η ίδια ανάγκη να μιλήσω στον αναγνώστη πολυμορφικά με οδήγησε παράλληλα στην συγγραφή μια σειράς διηγημάτων που πρόκειται σύντομα να κυκλοφορήσουν. Εκεί δίνεται η δυνατότητα στον δημιουργό να κινηθεί στα σύνορα της αφήγησης και του ονείρου με κείμενα μικρής έκτασης αλλά συμπυκνωμένων μηνυμάτων.
4. Αν σας καλούσαν να επιλέξετε να υπηρετήσετε μόνο ένα είδος μεταξύ της ποίησης και της πρόζας τι θα επιλέγατε και γιατί;

Αν κάποιος μου επέβαλε να επιλέξω σίγουρα θα διάλεγα την ποίηση, καθώς αποτελεί τον έρωτα και το πάθος μου, χωρίς να υποτιμώ τα υπόλοιπα είδη του γραπτού λόγου, τα οποία αγαπώ ιδιαίτερα. Εντούτοις η ποίηση μου προσφέρει μια ιδιαίτερη έκσταση.
5. Πρόσφατα έχετε περάσει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Κατά πόσον οι πνευματικές σας ενασχολήσεις σας βοήθησαν στην ψυχολογική αντμετώπιση του προβλήματος;

Όταν ο καρκίνος σου χτυπά την πόρτα κλονίζεσαι συθέμελα. Πρώτο μέλημά σου είναι η επιβίωση. Σ’ αυτόν τον άνισο αγώνα εγώ στάθηκα τυχερή, βγαίνοντας νικήτρια. Η εμπειρία αυτή επέφερε διαδοχικές εσωτερικές εκρήξεις, οι οποίες με κατηύθυναν ενδόμυχα στην εξωτερίκευση καταπιεσμένων αισθημάτων. Η καινούρια αντίληψη των πραγμάτων, στη δική μου ζωή βρήκε διέξοδο στον ποιητικό λόγο, ο οποίος πλέον πλουτίζεται από συμπεράσματα, εστιάζοντας και εκτιμώντας την απλότητα και την ομορφιά της ζωής. Σ’ αυτή τη διαδρομή και όσο κρατήσει το ταξίδι το γράψιμο λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά.
6. Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Υπάρχει κάποιο όνειρο το οποίο θα θέλατε να υλοποιήσετε;
Κατακτώντας προσωρινά το μεγαλύτερο όνειρο, αυτό της ζωής, συνεχίζω να κάνω καθημερινά μικρότερα ώστε να την κάνω πιο όμορφη, δημιουργική δίνοντας στην ύπαρξη σκοπό. Θα ήθελα λοιπόν να μου δοθεί ο χρόνος και η δυνατότητα να πάρουν σάρκα και οστά πολλά ακόμη βιβλία.