Του Σταύρου Μαρμαρινού
Η Ανθούλα Κατσιματίδη είναι πολύπλευρη καλλιτέχνις, με συνεχείς δημιουργικές ανησυχίες σε διάφορους τομείς. Ως ηθοποιός έχει δώσει εξαιρετικά δείγματα της υποκριτικής της ικανότητας. Εχει παίξει και σε αμερικανικές κινηματογραφικές ταινίες και μάλιστα με πρωταγωνιστή τον διάσημο Ρόμπερτ Ντε Νίρο.
Η Ανθούλα Κατσιματίδη, που κατάγεται από τη Νίσυρο, διετέλεσε βοηθός του πρώην κυβερνήτη της πολιτείας της Νέας Υόρκης, Τζορτζ Πατάκι, προσφέροντας μεγάλες υπηρεσίες στην Ομογένεια και, γενικότερα, στον Ελληνισμό. Μαζί με τις χαρές των επιτυχιών της, έζησε την τραγωδία της οικογένειάς της, όταν σε δύο χρόνια έχασε τους δύο αδελφούς της.
Για αρκετά χρόνια είναι στην ομάδα των εκφωνητών, κατά την ελληνική παρέλαση στην Πέμπτη Λεωφόρο του Μανχάταν.
Η Ανθούλα Κατσιματίδη μιλώντας στο «Γυναίκα» του «Εθνικού Κήρυκα», χαρακτήρισε τον εαυτό της «ηθοποιό, συγγραφέα, παραγωγό και επιχειρηματία. Και Ελληνοαμερικάνα και φιλόζωη», πρόσθεσε γελώντας.
Αγάπη για την Ελλάδα
Οι γονείς της γεννήθηκαν στη Νίσυρο, αλλά η ίδια γεννήθηκε στην Αστόρια. «Ομως, η αγάπη μου για την Ελλάδα είναι πολύ μεγάλη», είπε.
Σπούδασε Μάρκετιγκ και Διαφήμιση και πήρε μεταπτυχιακό δίπλωμα από το Κουίνς Κόλετζ, ως καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας.
Για τέσσερα χρόνια είχε εργαστεί σε αμερικανική διαφημιστική εταιρεία.
«Ομως, είχα αποφασίσει να αλλάξω επαγγελματική καριέρα», πρόσθεσε η Ανθούλα Κατσιματίδη. «Ηθελα πάρα πολύ τότε και ήταν το όνειρό μου, να πάω να διδάξω Αγγλικά σε φροντιστήρια στην Ελλάδα. Ηθελα να ζήσω εκεί. Είχα γνωρίσει την Ελλάδα, όταν ήμουν 19 χρόνων. Οπότε, μέσα μου δούλευε αυτό το όνειρο, ότι κάποτε θα ήταν πολύ ωραίο να πήγαινα να ζήσω στην Ελλάδα».
Για να υλοποιήσει το όνειρό της αυτό, άρχισε βραδινές σπουδές για το μεταπτυχιακό της για να γίνει δασκάλα, ενώ την ημέρα δίδασκε Αγγλικά σε ένα Λύκειο. «Ετσι, χωρίς να έχω πάρει ακόμα το πτυχίο μου, ήδη δίδασκα», είπε.
Η Ανθούλα Κατσιματίδη έκανε και Θεατρικές σπουδές στο Μανχάταν. «Πήγαινα σε διάφορους καθηγητές και σχολεία ηθοποιών», είπε. «Στον κλάδο αυτό, παρακολουθείς τάξη που είναι για φιλμ, για τηλεόραση, για θέατρο. Τα σπούδασα όλα αυτά».
Μετά το διαφημιστικό γραφείο, εργάστηκε σε Λύκεια, ενώ για ένα διάστημα είχε διδάξει στο Κουίνς Κόλετζ, σε βραδινές τάξεις.
Δίπλα στον Κυβερνήτη
Υστερα από ένα διάστημα, άρχισε να εργάζεται ως σύμβουλος του τότε κυβερνήτη της πολιτείας της Νέας Υόρκης, Τζορτζ Πατάκι, για κοινοτικά θέματα. Συγκεκριμένα, ήταν αρμόδια για τις σχέσεις του κυβερνήτη με τις διάφορες κοινότητες και ιδιαίτερα των Ελλήνων, Κυπρίων, Αρμενίων, Πολωνών, Σέρβων και άλλων εθνικών ομάδων από τα Βαλκάνια.
«Η δουλειά μου ήταν να βοηθήσω αυτόν τον κόσμο σε θέματα που είχαν με την πολιτεία», είπε. «Δεν έγραφα μόνο τους λόγους του κυβερνήτη, ή τις διάφορες διακηρύξεις για τις οργανώσεις. Δεν μιλούσα μόνο εκ μέρους του στις εκδηλώσεις, αλλά ήμουν και στο γραφείο, όπου έπαιρνα τηλεφωνήματα από ανθρώπους που χρειάζονταν βοήθεια για πάσης φύσεως ζητήματα τα οποία είχαν σχέση με την πολιτεία. Αντί να επικοινωνήσουν με τον ίδιο τον κυβερνήτη, ο οποίος δεν είναι δυνατόν να μιλά με τον καθένα, μιλούσαν μαζί μου που τον εκπροσωπούσα».
«Σε σύγκριση με τις άλλες εθνικές ομάδες, η ελληνική ομογένεια στην οποία συμπεριλαμβάνεται και ο Κυπριακός Ελληνισμός, ήταν πάρα πολύ δυναμική», είπε η Ανθούλα Κατσιματίδη. «Οι ομογενείς ενδιαφέρονταν πάντα να κρατηθούν η ιστορία μας, οι ρίζες μας και τόσα άλλα. Ο ίδιος ο κυβερνήτης Πατάκι, που καταγόταν από την Ουγγαρία, θαύμαζε τους Ελληνες και πάντα μου έλεγε πόσο πολύ του άρεσε όταν πηγαίναμε σε ελληνικές εκδηλώσεις. Μερικές φορές, όταν είχα γράψει διακηρύξεις που έκαναν αναφορές στο Κυπριακό, τη Μικρασιατική Καταστροφή και την Ποντιακή Γενοκτονία, με έπαιρναν στο τηλέφωνο ορισμένοι που υποστήριζαν αντίθετες πλευρές, για να διαμαρτυρηθούν ότι έγραψα ψέματα, που με τις διακηρύξεις τα έβαλα στο στόμα του κυβερνήτη. Τέτοια πράγματα…».
Οταν η Ανθούλα Κατσιματίδη, πρόσφερε και μάλιστα σωστά και δίκαια τις υπηρεσίες της βοηθώντας στα θέματα της Ομογένειας και στα δίκαια του Ελληνισμού, γενικότερα, δεν είχαν αρχίσει να πολιτεύονται οι Ελληνοαμερικανοί βουλευτές και γερουσιαστές της πολιτείας της Νέας Υόρκης, Μιχάλης Γιάνναρης, Αραβέλα Σιμωτά και άλλοι. Από την πλευρά της, βοηθούσε όσο μπορούσε τα ελληνικά δίκαια η Χάιδω Μιχάλτση, που ήταν στο επιτελείο του πρώην δημάρχου της Νέας Υόρκης, Μάικ Μπλούμπεργκ.
«Ο κυβερνήτης Πατάκι από μόνος του αγαπούσε την Ελλάδα, την ελληνική κουλτούρα, το ελληνικό φαγητό», είπε η Ανθούλα Κατσιματίδη. «Από εμένα, ίσως είδε κάποια πράγματα υπέρ του Ελληνισμού, που μπορεί να μη τα είχε δει πριν».
Ετσι, με τον τρόπο της, η Ανθούλα Κατσιματίδη έκανε τον κυβερνήτη Πατάκι περισσότερο φιλέλληνα. «Αλλά κι εμένα, ο κυβερνήτης Πατάκι με έκανε περισσότερο υπερήφανη, όταν τον πήγαινα σε διάφορες ελληνικές εκδηλώσεις. Γιατί, ένας κυβερνήτης δεν πηγαίνει οπουδήποτε. Δεν είναι τόσο εύκολο ένας κυβερνήτης πολιτείας να πάει σε μια χοροεσπερίδα, ή στην παρέλαση».
Για τον Αγιο Νικόλαο
Η Ανθούλα Κατσιματίδη αναφέρθηκε και στη συμβολή του κυβερνήτη Πατάκι, στην προώθηση του θέματος της ανεγέρσεως του νέου ιερού ναού του Αγίου Νικολάου, μετά την καταστροφή του, όταν γκρεμίστηκαν οι Δίδυμοι Πύργοι στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, στο λεγόμενο Σημείο Μηδέν.
«Χωρίς τον Πατάκι, που έλεγε από την αρχή, ότι αυτή η εκκλησία πρέπει να ξανακτιστεί, μπορεί να μη γινόταν κι όλας», υποστήριξε. «Δηλαδή, ο Πατάκι πίστευε ότι πρέπει να ξαναχτίσουμε την εκκλησία. Προσωπικά, ήμουν πάντα παρούσα σε όλες τις πρώτες συσκέψεις. Και ξέρετε κάτι; Εάν δεν ήταν μια Ελληνίδα στο γραφείο του Πατάκι, μπορεί και το θέμα της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου να μη προχωρούσε, όπως έπρεπε. Τόνιζα, συνεχώς, πόσο πολύ σημαντικό είναι να ξανακτιστεί αυτό το μικρό εκκλησάκι. Με τα τόσα πολλά που συνέβαιναν σε σχέση με τα έργα στο ‘Σημείο Μηδέν’, το θέμα της εκκλησίας ήταν το τελευταίο. Νομίζω, ότι πρέπει να επαινέσουμε τον Πατάκι, γιατί πραγματικά πίστευε ότι έπρεπε να γίνει το έργο του Αγίου Νικολάου. Είχε έναν υπερβολικό σεβασμό στον Aρχιεπίσκοπό μας και την Εκκλησία μας».
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Yeong-Ung Yang
Στην παρέλαση
Η Ανθούλα Κατσιματίδη είναι εδώ και πολλά χρόνια μέλος της ομάδας των εκφωνητών κατά την ελληνική παρέλαση για την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821 στη φημισμένη 5η Λεωφόρο του Μανχάταν.
Η παρουσία της στην εξέδρα των εκφωνητών υπήρξε πάντοτε καθοριστική στο να δίνεται χρώμα και παλμός στην όλη πατριωτική εκδήλωση. Με τη γνωστή άνεση που έχει στο μικρόφωνο και το χρώμα της φωνής της, έδινε και δίνει περισσότερη ζωντάνια και ενδιαφέρον στην Παρέλαση.
Ολα αυτά τα χρόνια, η Ανθούλα Κατσιματίδη είδε πολλά στην Παρέλαση. Είδε τα καλά και τα άσχημά της, που υπάρχουν παντού και πάντοτε. Είδε δυνατότητες και αδυναμίες. Εχει, λοιπόν, τις δικές της επισημάνσεις και τα δικά της συμπεράσματα.
Τι προτάσεις θα έκανε για τη βελτίωση της οργάνωσης και παρουσίασης της Παρέλασης της Ν. Υόρκης;
«Σε ό,τι αφορά εμάς τους εκφωνητές της Παρέλασης, θα ζητούσα από τα σωματεία να μας στέλνουν κάθε χρόνο ανανεωμένα μηνύματα προς ανάγνωση και όχι τα ίδια και τα ίδια», είπε. «Καλό είναι να εκφωνούμε κάθε χρόνο, κάτι καινούργιο που έχουν πετύχει και να μην μας στέλνουν πάντα τα ίδια σημειώματα με τα ίδια μηνύματα. Και είναι πολύ άσχημο, ότι πολλοί ομογενειακοί φορείς δεν μας στέλνουν τίποτε. Και πρέπει εγώ και οι συνάδελφοί μου στην εξέδρα των εκφωνητών να προσπαθούμε να βρίσκουμε στοιχεία. Αλλοι πάλι, μας στέλνουν σημειώματα που είχαν δώσει πριν δέκα, για παράδειγμα, χρόνια. Καλά, σε δέκα χρόνια δεν άλλαξε τίποτε στο έργο τους; Χρειάζεται περισσότερη οργάνωση. Η κάθε ομάδα που θα παρελάσει, πρέπει να υπακούει σ’ αυτά που ζητάει η Επιτροπή Παρέλασης».
Η Ανθούλα Κατσιματίδη, συγκινείται πολύ βλέποντας τους μικρούς μαθητές και μαθήτριες να παρελαύνουν. Αλλά και τους δασκάλους της Ομογένειας. Γιατί θυμάται τα δικά της χρόνια.
«Οταν βλέπω τον κύριο Τιμολέοντα Κόκκινο, για παράδειγμα, στην Παρέλαση, συγκινούμαι», είπε. «Ο άνθρωπος αυτός έχει εκπαιδεύσει τα μισά παιδιά της Ομογένειας στη Νέα Υόρκη. Εχει φροντίσει να μιλάνε Ελληνικά και να ξέρουν την ιστορία και τη θρησκεία μας. Πάντα μου τηλεφωνεί το βράδυ της Παρέλασης, για να με ευχαριστήσει. Και εγώ υπήρξα μαθήτριά του και εγώ έχω μάθει από αυτόν, όπως τόσα άλλα πολλά παιδιά. Πρέπει να πω, ότι χωρίς τους δασκάλους μας να μας μαθαίνουν για την ελληνικότητά μας, δεν θα υπάρχει αυτό για το οποίο παρελαύνουμε. Αν δεν έχουμε τους δασκάλους, πώς θα μάθουν οι νεότερες γενιές;».
Υπέρ και των Αγγλικών
Η Ανθούλα Κατσιματίδη είναι εκεί στην εξέδρα και εκφωνεί για την Παρέλαση, περισσότερο από δέκα χρόνια.
«Είμαι υπέρ του να εκφωνούμε και Αγγλικά στην Παρέλαση και όχι μόνο Ελληνικά», τόνισε. «Γιατί εμείς που μιλάμε Ελληνικά, ξέρουμε την Ιστορία μας. Το θέμα είναι να μιλάμε και σε άλλες γλώσσες, ώστε να μπορεί ο ξένος να καταλαβαίνει τι γίνεται και τί έγινε στην Ιστορία μας. Μη ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στην καρδιά της Ν. Υόρκης και σε μια πολύ σημαντική οδό, που νομίζω ότι μόνο άλλες τρεις εθνικές ομάδες κάνουν παρέλαση. Πρέπει οι ξένοι να μαθαίνουν τί σημαίνει η Ιστορία μας, τί σημαίνει η ανεξαρτησία μας. Στην Παρέλαση πρέπει να μιλάμε και Αγγλικά, γιατί από τα μεγάφωνα που βρίσκονται στην περιοχή αυτή, στέλνουμε μηνύματα στους ξένους, για να εξηγήσουμε ποιοι είμαστε. Αν τα λέμε συνέχεια στο Ελληνικά, πώς θα μάθουν οι ξένοι ποιοι είμαστε οι Ελληνες της Νέας Υόρκης; Πιστεύω επίσης ότι πρέπει να είμαστε πιο δημιουργικοί στο πώς παρελαύνουμε. Κάτι που προσέχουν οι Κρητικοί, για παράδειγμα. Χορεύουν, έχουν μουσική και κάνουν πιο ενθουσιώδη εμφάνιση. Ετσι, σταματά και βλέπει ο ξένος κόσμος».
Σαν ηθοποιός
Η Ανθούλα Κατσιματίδη γελάει στην ερώτηση εάν είχε από μικρή την κλίση να γίνει ηθοποιός. «Οχι…όχι… όχι», απάντησε. «Μικρή, ήθελα να γίνω δικηγόρος. Αυτό θυμάμαι. Αλλά, η ζωή τα φέρνει διαφορετικά. Μετά αποφάσισα να πάω σε σχολείο για μπίζνες και ήθελα να βρω ένα κλάδο που θα είναι δημιουργικός. Κι έτσι σπούδασα στο ‘Μπαρούκ Κόλετζ’, διαφήμιση. Στη διαφημιστική εταιρεία που δούλεψα στη συνέχεια, ήμουν παρουσιάστρια. Παρουσίαζα τη δουλειά άλλων, τις διαφημίσεις στους πελάτες. Οπότε, ήμουν σαν ηθοποιός επάνω στη σκηνή. Κατόπιν, ο πελάτης θα έλεγε, ‘ναι, αυτό θέλουμε στην τηλεόραση’. Εγώ ήμουν ο άνθρωπος που τους έδειχνε τι είναι. Επίσης, στην τάξη σαν δασκάλα, ήμουν σαν ηθοποιός, επάνω στην έδρα για να προσπαθήσω να κάνω τα παιδιά να μάθουν αυτό που δίδασκα. Αργότερα, όταν ήμουν στο γραφείο του κυβερνήτη Πατάκι, πάντα μιλούσα εκ μέρους του, σαν ηθοποιός. Πάντα ήμουνα μπροστά σε πολύ κόσμο για να παρουσιάσω το μήνυμα του κυβερνήτη. Οπότε πάντα ένιωθα σαν ηθοποιός».
Η Ανθούλα Κατσιματίδη παίζει στην καινούργια ταινία του Ελληνα σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή η οποία αναφέρεται στη ζωή του Νίκου Καζαντζάκη. Η Ελληνοαμερικανίδα ηθοποιός θα ενσαρκώσει στο έργο την καλή μάγισσα Χρυσούλα Πουαριέ.
Οπως η ίδια είπε, τα γυρίσματα τελείωσαν το Νοέμβριο και η ταινία ετοιμάζεται για να προβληθεί το συντομότερο.
«Εχω φιλική συμμετοχή στην ταινία», είπε η Ανθούλα Κατσιματίδη. «Με τιμά πολύ ο κύριος Σμαραγδής. Είναι το πρώτο ελληνικό φιλμ που έχω παίξει και μιλώ Ελληνικά. Για εμένα είναι πολύ σπουδαίο αυτό, γιατί πάντα ήθελα και θέλω να συμμετέχω και σε άλλα, γιατί νιώθω πολύ Ελληνίδα. Εχω, βέβαια, παίξει σε αμερικανικές ταινίες και με μεγάλους ηθοποιούς, όπως ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, στην ταινία ‘The Family’ στην οποία έπαιζε επίσης η Μισέλ Φάιφερ, την οποία για τα γυρίσματα της ταινίας αυτής, την έστειλαν στη Γαλλία».
Η ομογενής ηθοποιός μίλησε με ενθουσιασμό για τη νέα ταινία του Σμαραγδή τον οποίο επαίνεσε για τις σκηνοθετικές του ικανότητες. «Ενιωσα πολύ υπερήφανη να είμαι στην Ελλάδα, σε γυρίσματα αυτής της ταινίας», είπε. «Ενιωσα ότι έφερα τον εαυτό μου και το ταλέντο μου στην Ελλάδα. Είναι κάτι πολύ σημαντικό για εμένα».
Εν τω μεταξύ, αναμένεται να προβληθεί τον Απρίλιο μια άλλη ταινία στην οποία παίζει και είναι του ΗΒΟ, όπου πρωταγωνιστούν πάλι ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο και η Μισέλ Φάιφερ.
Τον περασμένο Οκτώβριο, η Ανθούλα Κατσιματίδη έπαιξε στην ταινία με τίτλο «Οι ψυχές μας τα βράδια», όπου πρωταγωνιστεί η διάσημη Τζέιν Φόντα.
Σε πρώτο πρόσωπο
Πρόσφατα, η ίδια είχε ανεβάσει μια αυτοβιογραφική παράσταση με τον εύγλωττο τίτλο «Τι θα πει ο κόσμος». Μέσα σε 60 λεπτά της ώρας έπαιζε τους ρόλους της μητέρας της, του πατέρα, των αδελφών της, συνολικά 15 ρόλους.
«Το έργο το έγραψα εγώ και το παρουσίασα τρεις φορές και τώρα σκέφτομαι να το διασκευάσω για επόμενες παραστάσεις», είπε. «Είναι μια θλιβερή ιστορία, που αναφέρεται στα διάφορα που πέρασα στη ζωή μου. Και αναφέρεται σ’ αυτήν την κακιά συνήθεια που έχουμε, να μας ενδιαφέρει, δηλαδή, τι θα πει ο κόσμος. Ελπίζω να το παρουσιάσω off Broadway την άνοιξη, ή το φθινόπωρο».
Παράλληλα, η Ανθούλα Κατσιματίδη είναι συμπαραγωγός για ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή της Ολυμπίας Δουκάκη. «Είναι η φυσική, αληθινή ζωή της Ολυμπίας Δουκάκη, που ο σκηνοθέτης Χάρης Μαυρομιχάλης ο οποίος το άρχισε, διαπιστώνει ότι αυτή η γυναίκα και στα 80 της χρόνια περίπου, έχει τόσα χαρίσματα και είναι πολύ υπερήφανη για την ελληνική καταγωγή της. Είναι μια γυναίκα που πάντα με ενέπνεε. Πρέπει να δείξουμε τι σημαίνει Ελληνισμός».
Ραδιόφωνο και τηλεόραση
Παράλληλα, κάνει και πολλά διαφημιστικά voice over, στο ράδιο και στην τηλεόραση, όπου η ίδια δεν εμφανίζεται, αλλά ακούγεται η φωνή της.
Εδώ και αρκετά χρόνια, η Ανθούλα Κατσιματίδη, παρουσιάζει και ραδιοφωνικές εκπομπές στη Νέα Υόρκη.
Η αγάπη της στους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς είναι δεδομένη. Τους χορεύει για περισσότερο από 30 χρόνια. Εχει κάνει εμφανίσεις σε διάφορα χορευτικά με τον Πέτρο Φουρνιώτη και τελευταία στο Ιδρυμα Hellenic Roots στην επιτροπή του οποίου είναι μέλος.
«Πιστεύω ότι είναι ανάγκη να κρατήσουμε την παράδοσή μας, μέσα από τη μουσική, τους χορούς, τα ήθη και τα έθιμά μας», λέγει η ίδια.
Η Ελληνοαμερικανίδα ηθοποιός θέλει να συμμετέχει σε σίριαλ στην τηλεόραση και να παίζει σε κινηματογραφικές ταινίες μαζί με μεγάλους ηθοποιούς, «γιατί, συνεχίζω και μαθαίνω απ’ αυτούς τους μεγάλους ηθοποιούς», είπε.
Η Ανθούλα Κατσιματίδη είναι συγγενής του γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία της Ν. Υόρκης, Γιάννη Κατσιματίδη. Οι πατέρες και των δύο, ήταν δεύτερα ξαδέλφια.
«Ο Γιάννης Κατσιματίδης μας κάνει όλους μας πολύ υπερήφανους και σαν οικογένεια και ως Ελληνες», δήλωσε. «Ο άνθρωπος αυτός έχει επιτύχει πολλά πράγματα στη ζωή του. Είναι πανέξυπνος, φιλάνθρωπος, και αντιπροσωπεύει το όνειρο του επιτυχημένου Ελληνα στην Αμερική. Γεννήθηκε στη Νίσυρο και ήλθε στην Αμερική και πέτυχε με τη σκληρή δουλειά του, γιατί δεν τον βοήθησε κανένας. Είναι από μόνος του φτιαγμένος. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Και μπορούσε να γυρίσει την πλάτη του στην ελληνική κοινότητα, αλλά δεν το έκανε. Πάντα είναι κοντά στην Ομογένεια και με την Παρέλαση και με διάφορα άλλα. Εχει μεγαλώσει δυο παιδιά που αγαπούν τρελά τη Νίσυρο. Και ο ίδιος ο Γιάννης και η γυναίκα του, η Μαργκο, αγαπούν τη Νίσυρο».
Για τη Νίσυρο
Τι σημαίνει για την Ανθούλα Κατσιματίδη η Νίσυρος, από την οποία κατάγεται και η ίδια; Και τι σημαίνει Ελλάδα;
«Για εμένα Νίσυρος σημαίνει καρδιά, σπίτι, ζεστασιά», απάντησε. «Επειδή είναι μικρό νησί, και να μην είσαι συγγενής με τους άλλους στο νησί, νιώθεις ότι είναι οι άνθρωποί σου. Νιώθεις οικογένεια σ’ αυτό.
Οσο για την Ελλάδα, γενικότερα, είναι οι ρίζες μου. Δεν θα ήμουν εγώ εδώ, αν δεν υπήρχε η Ελλάδα. Νομίζω ότι η Ελλάδα, μέσω των γονιών μου, μου έχει δώσει φιλότιμο, δόξα και δύναμη. Και πιστεύω, ότι οι Ελληνες εκεί, θα ξεπεράσουν αυτά που τραβάνε τώρα».
Κάθε καλοκαίρι η Ανθούλα Κατσιματίδη πηγαίνει στην Ελλάδα και ακόμα δυο-τρεις φορές το χρόνο. Την αγαπά πολύ, αλλά θα ήθελε να ζει μόνιμα στην Αμερική, η οποία, όπως η ίδια λέει, της τα έχει προσφέρει όλα. «Δεν μπορώ να φύγω από την Αμερική, την οποία εξυπακούεται ότι την αγαπώ πολύ», πρόσθεσε.
Είναι γνωστή η τραγωδία που έχει βιώσει η οικογένειά της, με το θάνατο των δύο αδελφών της, του Μιχάλη, σε ηλικία 26 χρόνων και του Γιάννη, σε ηλικία 31 χρόνων. Ο πρώτος έδωσε τέλος στη ζωή του το 2000 και ο δεύτερος βρήκε το θάνατο στον έναν από τους Δίδυμους Πύργους, όπου εργαζόταν, όταν έγινε η τρομοκρατική επίθεση στις 11 Σεπτεμβρίου 2001.
Στη μνήμη των αδελφών της, δημιούργησε ένα ίδρυμα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, για να βοηθήσει όσους βρέθηκαν σε παρόμοια με τη δική της κατάσταση και συγχρόνως να υποστηρίξει τα δικαιώματα θυμάτων από εγκληματικές ενέργειες.
Η Ανθούλα Κατσιματίδη έχει και τις παρακαταθήκες των γονέων της. Του αείμνηστου πατέρα της και της αγαπημένης της μητέρας. «Οι γονείς μου ήταν πάντα κοντά στη φιλανθρωπία», είπε. «Βοηθούσαν πολύ και τους συλλόγους τους και τις εκκλησίες τους. Οπότε, είχα μάθει ήδη τι σημαίνει να βοηθάς».
Το επόμενο διάστημα ο κυβερνήτης Πατάκι την είχε τοποθετήσει στον οργανισμό για την ανοικοδόμηση της περιοχής της καταστροφής. Στη συνέχεια, μπήκε εθελοντικά στο επίσημο ίδρυμα «National September 11 Memorial and the Museum», όπου εξακολουθεί να είναι μέλος.
Εκείνο το διάστημα άρχισε να ασχολείται συστηματικά, ως ηθοποιός. Προηγουμένως, είχε παίξει στην κωμωδία «Γιατρός με το ζόρι» που ανέβηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο της Αρχιεπισκοπής στην Αστόρια και αυτό την έκανε να θέλει πλέον να γίνει επαγγελματίας ηθοποιός.
«Η ζωή είναι πολύ μικρή και πρέπει ο καθένας να κάνει αυτό που αγαπάει», τόνισε. «Πρέπει να το σκεφτόμαστε κάθε μέρα αυτό και να ζούμε αυτό που θέλουμε και αγαπάμε. Καταλαβαίνω ότι δεν είναι πάντα εύκολο αυτό».
Η ίδια ζει αυτά που αγαπά. «Και αν αγαπάς, αντέχεις τις θυσίες», πρόσθεσε η ίδια. «Αυτό σημαίνει να ζεις. Και νομίζω ότι τα αδέλφια μου θα είναι υπερήφανα για εμένα, τώρα που με βλέπουν. Και αφιερώνω πάρα πολλά από αυτά που κάνω, στα αδέλφια μου και τους γονείς μου».
Ποια είναι η γνώμη της Ανθούλας Κατσιματίδη για τις γυναίκες της Ομογένειας ; «Και οι παλαιότερες και οι σημερινές είναι Μπουμπουλίνες, είναι δραστήριες», απάντησε. «Εχουν τα σπίτια τους, τα παιδιά τους, τις δουλειές τους. Οι Ελληνίδες είναι γυναίκες που τα καταφέρνουν όλα. Είναι και επιτυχημένες οικονομικά μόνες τους, ή μαζί με τους άνδρες τους. Εχουμε πολλές σπουδαγμένες και πολλές με έργο στη φιλανθρωπία».
