Από την Λίλιαν Σίμου
Στο τέλος του ζωδιακού, ο δωδέκατος τομέας, είναι ο πιο μυστηριώδης και απόκρυφος.
Είναι το κλείσιμο του κύκλου της ύπαρξης, είναι εκεί όπου ολοκληρώνεται η δομή μας ή… κρύβει σημεία που δεν μπορούμε να διερευνήσουμε, παρά μόνο μετά από στιγμές πνευματικής διαύγειας.
Ο ωροσκόπος, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, είναι η προβολή του Εγώ.
Πίσω από τον ωροσκόπο, υπάρχει ένα σκιερό Εγώ.
Συνειδητό (ωροσκόπος) και υποσυνείδητο (δωδέκατος οίκος): δύο πτυχές του εαυτού μας, που συνυπάρχουν, συμπορεύονται, η μία εμφανής και η άλλη αφανής.
Ωστόσο, η αφανής πτυχή, συχνά είναι η πλέον ενδιαφέρουσα, καθώς μοιάζει με ένα υπόγειο χώρο όπου κρύβουμε ό,τι δεν έχουμε την δυνατότητα, το κουράγιο, την ευχέρεια, να αντιμετωπίσουμε.
Μυστικά, πόνος, βιώματα, εμπειρίες που τραυμάτισαν ή ταλαιπώρησαν τον ψυχισμό, είναι «θαμμένες» πλέον και δεν μας απασχολούν εμφανώς… ή έτσι νομίζουμε!
Γιατί υπάρχουν, αιμορραγούν, ακόμη κι όταν τις «αγνοούμε» ηθελημένα ή άθελά μας.
Η ψυχή μας εκεί μοιάζει φυλακισμένη, καθώς κρατά σκέψεις, συναισθήματα, φόβους, ανησυχίες, ανασφάλειες και μυστηριωδώς, θεωρεί πως απλά, δεν υπάρχουν!
Στον τομέα αυτό, αναπτύσσονται κάποιες φορές η παρεκτροπή, το παρασκήνιο, οι υπόγειες κινήσεις, και φέρνουν αγωνία, αβεβαιότητα, ανησυχία.
Για κάποιους είναι ο τομέας της αυτό-διάλυσης, της αποσύνθεσης προκειμένου να ανασυντεθεί η προσωπικότητα, ακριβώς στον επόμενο, στον ωροσκόπο.
Στους κυματισμούς του ψυχισμού, αφού πρόκειται για έναν ψυχικό οίκο, μας ταξιδεύει το όνειρο, μας εμπνέει η φυγή, μας παγιδεύει η ουτοπία.
Η δυνατότητα που προσφέρει θετικά, είναι να ασχοληθούμε με τον «έσω εαυτό», να κάνουμε διαλογισμό, να χαλαρώσουμε με νοερά ταξίδια ψυχής, να αναζητήσουμε τον «μετά το φυσικό» κόσμο, και γιατί όχι; Το «θείο στοιχείο» που κρύβουμε βαθιά μέσα μας.
Είναι ο χώρος της έμπνευσης, της υψηλότερης μορφής ταλέντου και δημιουργίας. Το δύσκολο είναι όμως η υλοποίηση, καθώς όλα μοιάζουν ρευστά, ευμετάβλητα, ασταθή, ουτοπικά.
Η αρνητική του εκδοχή, θα είναι να βυθιστούμε σε έναν κόσμο αποκομμένο από την πραγματικότητα. Να αρνηθούμε να συμβιβαστούμε με το φυσικό περιβάλλον, με τις προκλήσεις της καθημερινότητας, με τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις μας.
Να ταξιδεύουμε σε πελάγη δίχως πυξίδα, σαν καράβι χωρίς τιμόνι.
Είναι ο χώρος των κρυφών εχθρών στη ζωή μας. Ο πρώτος και ο πλέον σημαντικός εχθρός όμως, είναι το σκιερό μας κομμάτι. Αυτό πρέπει να φωτίσουμε και να ανιχνεύσουμε κάποια στιγμή. Διότι συχνά σαμποτάρει την εξέλιξή μας.
Μπορούμε να τον διαχειριστούμε;
Μα φυσικά και είναι δυνατόν!
Από την στιγμή που θα αποδεχτούμε πως υπάρχει βαθύτερος εαυτός, πέραν της επιδερμικής και εμφανούς μας υπόστασης, ο δωδέκατος οίκος ξεδιπλώνει τα μαργαριτάρια που κρύβει ο καθένας μας.
Πνευματική διαύγεια, ταλέντα και ευαισθησίες, συμπόνια και ενσυναίσθηση, είναι μερικά από τα δώρα του.
Εξισορρόπηση και αποδοχή, καθώς είναι μέρος της προσωπικότητας, ακόμη κι αν αρχικά είναι δύσκολο να δούμε «πίσω από την εικόνα» της.
Ένα όμορφο εσωτερικό κομμάτι της ύπαρξης, που περιμένει να του δώσουμε περισσότερο φως!
