Γράφει ο Ερμής:
«Ξέρεις Ερμή, οι περιπλανήσεις μου δεν είναι πάντοτε ευχάριστες. Υπάρχουν εικόνες που με προβληματίζουν και με στενοχωρούν. Χθες, επί παραδείγματι, ενώ έπαιζα αμέριμνος με τα σύννεφα, είδα ξαφνικά έναν άνδρα να στέκεται στην ταράτσα ενός εικοσαόροφου κτιρίου.
Ακίνητος κοιτούσε το κενό. Αυτοστιγμεί κατάλαβα ποια ήταν η πρόθεσή του και πλησίασα. Ένα φύσημά μου αρκούσε να τον ρίξει στο εσωτερικό της ταράτσας και να τον γλυτώσει. Δεν το έκανα όμως. Το βλέμμα μου συνάντησε το δικό του και τότε κατάλαβα. Ένιωσα την απελπισία που τον είχε κυκλώσει. Η ζωή του ξεδιπλώθηκε μπροστά μου σαν κουρτίνα θεάτρου. Δεν ήταν ο πρωταγωνιστής, αλλά ο κομπάρσος σε μια παράσταση που είχε το όνομά του.
Επωμίστηκε το φορτίο των δυσκολιών για αποφάσεις που δεν του επέτρεψαν να λάβει. Έμαθε να αντέχει τις τύψεις των σφαλμάτων που του επέβαλλαν οι άλλοι. Πάλεψε τόσο πολύ ώσπου στο τέλος συνήθισε τον πόνο και τον θεωρούσε δεδομένο.
Υπάρχει όμως πάντοτε ένα χρονικό σημείο που όλα γύρω σου φωνάζουν «ΦΤΑΝΕΙ!!» Γι’ αυτό ακριβώς αισθάνθηκα ότι δεν είχα το δικαίωμα να ανακατευτώ. Ήταν η πρώτη φορά που τόλμησε να ορθώσει το ανάστημά του στα δικά του θέλω και όφειλα να του δώσω την ευκαιρία.
Παρέμεινα αμέτοχος και τον παρατηρούσα. Χρειαζόταν μόνο ένα βήμα προς το κενό, όμως προτίμησε να οπισθοχωρήσει. Όχι από φόβο, αλλά από ντροπή. Θα ήταν τραγικό να γίνει πάλι βορά στα αδηφάγα μάτια αδιάφορων περιέργων.
Επέστρεψε στο σπίτι του και τον ακολούθησα. Άναψε το γκάζι και κάθισε στο γραφείο του. Έγραψε κάτι σε ένα χαρτί, το τσαλάκωσε και το πέταξε έξω από το παράθυρο. Το έπιασα προτού χαθεί στο κενό. Εκείνος έκλεισε το τζάμι, άνοιξε το συρτάρι από ένα τραπεζάκι και έβγαλε ένα όπλο.
Ο πυροβολισμός καλύφθηκε από τον ήχο της έκρηξης και καθώς στη θέση του σπιτιού του δεν απέμεναν πλέον παρά μόνο αποκαΐδια, διάβασα την πρόταση που είχε γράψει: «Επιτέλους τολμώ».
Αναρωτιέμαι όμως Ερμή. Τι σημαίνει η ζωή ανθρώπων σαν εκείνον; Άξιζαν τελικά τα σαράντα πέντε χρόνια δυστυχίας του να ανταλλαχθούν μόνο με ένα δευτερόλεπτο ελευθερίας;»
Συνταγή της Αμβροσίας: Τολμηρό βήμα
Υλικά:
1 κιλό μούσμουλα (πλυμένα και κομμένα σε τέσσερα κομμάτια)
½ κιλό ζάχαρη
½ κιλό τσικουδιά (άοσμη και δυνατή)
½ κιλό άσπρο ρούμι
3 σπόρους τόγκα (σπασμένους)
Εκτέλεση:
Αδειάζουμε όλα τα υλικά σ΄ ένα μεγάλο βάζο, που κλείνει αεροστεγώς. Φυλάμε το βάζο σε σκιερό σημείο και ανακινούμε το περιεχόμενο καθημερινά, για ένα μήνα. Στραγγίζουμε σ΄ ένα τουλπάνι το ποτό και το αδειάζουμε σε κρυστάλλινη μποτίλια.
Πίνακας: «Ο Απελπισμένος Άνθρωπος» (1843) του Γκυστάβ Κουρμπέ
