Γράφει ο Ερμής:
Κοιτάζω τη λευκή σελίδα του τετραδίου. Έχουν περάσει τόσοι μήνες κι όμως ακόμη δεν κατόρθωσα να ξεκινήσω την ιστορία μου. Δεν έχω γράψει παρά μόνο μερικές ασύνδετες λέξεις δίχως νόημα.
Απορώ πώς ανταποκρίνονται οι υπόλοιποι σε αυτήν την επίπονη προσπάθεια. Γιατί είναι αλήθεια ότι στην εποχή μας υπάρχουν αναρίθμητοι συγγραφείς. Κατά δήλωση τουλάχιστον.
Μήπως τελικά εγώ δεν ανήκω σε αυτήν την κατηγορία;
Διατυπώνω νοερά μια φράση. Σημειώνω. Διαβάζω. Σβήνω. Ακούγεται κοινότυπη και χιλιοειπωμένη.
Ξαφνικά θυμάμαι αυτό που μου είχε πει ο Ζέφυρος:
«Η διαφορά των κόσμων μας Ερμή έγκειται στο γεγονός ότι εσείς ψάχνετε πάντοτε να εντοπίσετε το καλύτερο του συνόλου. Εμείς αντίθετα παρατηρούμε κατά πόσον ταιριάζει το μεμονωμένο στο ενιαίο. Εσείς δίνετε προτεραιότητα στη διάκριση ενώ εμείς στην αρμονία…»
Συνταγή της Αμβροσίας: Αρμονία
Υλικά:
1 κούπα αραβοσιτέλαιο
500 γραμμάρια αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
12 κουταλιές της σούπας φυσικό χυμό πορτοκαλιού
¼ κούπας νερό
¼ κούπας λικέρ (με έντονο άρωμα)
1 κουταλιά της σούπας κανελογαρύφαλλα
1 κούπα ή 2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
1 πρέζα αλάτι
2 πρέζες μασίς
1 κούπα αρώνια (αποξηραμένα και εμποτισμένα από το προηγούμενο βράδυ σε λικέρ με δυνατό άρωμα ή μαύρο ρούμι ή κονιάκ)
Εκτέλεση:
Βάζουμε σ’ ένα μπολ όλα τα υλικά (εκτός από τα αρώνια και το αλεύρι) και τα ανακατεύουμε. Προσθέτουμε τη μισή ποσότητα από το αλεύρι και τα αρώνια και ανακατεύουμε ξανά. Στο τέλος ρίχνουμε και το υπόλοιπο αλεύρι. Όταν ομογενοποιηθεί το μίγμα, το αδειάζουμε σε αλευρωμένο και λαδωμένο ταψί και κοκκίζουμε με αμύγδαλο φιλέ. Ψήνουμε στους 180΄C σε προθερμασμένο φούρνο περίπου 50΄- 55΄.
Πίνακας: «Nature’s Harmony», Mark Keathley
