Είναι εκείνος ο τυπάκος που έκανε την ανάρτηση στο λογαριασμό του στο facebook..
Παραπονιέται, το καημένο, πως οι γυναίκες με κυτταρίτιδα, χαλάνε την αισθητική του.
Στο μυαλό μου συνειρμικά έρχεται εκείνη η κοπέλα από την Τουρκία, τότε χρόνια πριν..
«Οι ελληνίδες δεν ξέρουν να ντύνονται», έλεγε. «Υπερεκτιμούν τους εαυτούς τους, με αποτέλεσμα να γελοιοποιούνται»…
Στην οθόνη της μνήμης μου, ήρθαν εικόνες από λύκρα κολάν, στα οποία «έγραφαν» περήφανες κυτταρίτιδες, βαθιά ντεκολτέ με μαραμένα και πετσιασμένα στήθια, πατσοκοιλιές που κρέμονταν κάτω από κοφτά μπλουζάκια, έντονα βαψίματα με το, κλασικό, μολύβι γύρω από το μάτι και άλλα πολλά.
Αυτά μου ήρθαν στο μυαλό, όταν διάβασα την ανάρτηση που στο μεταξύ έγινε viral και προς στιγμή είχα την τάση να ταυτιστώ με τον γράφοντα αυτής και να συμφωνήσω μαζί του.
Για μια φευγαλέα στιγμή!..
Μετά όμως θυμήθηκα την απάντηση που είχα δώσει τότε..
«Δε μας αφορά.», είχα πει. «Αν δε μας αρέσει, κοιτάμε αλλού. Στο κάτω κάτω, κάτι που για εμάς είναι άσχημο και ακαλαίσθητο, για κάποιον άλλο, είναι το αντίθετο».
Άλλωστε δικαίωμα του καθενός δεν είναι να ντυθεί όπως θέλει;
Μετά θύμωσα με την ανάρτηση..
Δηλαδή παλιοπαπάρα, σκέφτηκα, το πώς θα ντυθώ εγώ και όποιος άλλος, εξαρτάται από τη δική σου κριτική;..
Τον φαντάστηκα στο δικό του παρελθόν..
Μικρός, καταπιεσμένος με τη δεσποτική – καταπιεστική μαμά του. Πήγαινε παραλία με τα τάπερ παραμάσχαλα και τη μαμά του να τον κράζει. «Έλα φάε κιοφτεδάκια!» και αυτός ο κακομοίρης, να έρχεται αντιμέτωπος με τα απαξιωτικά, γεμάτα οίκτο βλέμματα των κοριτσιών.
Τον φαντάζομαι να μαζεύει απωθημένα όλα αυτά τα χρόνια. Τι δε θα’δινε για κάποια από αυτές, που τώρα προσπαθεί να μειώσει, ως άλλη αλεπού(τσα) που τα κάνει κρεμαστάρια, να του έδινε λίγη από τη ζεστασιά της ψυχής της..
Να του έδινε μια αγκαλιά, που τόσο έχει ανάγκη!..
Πόσα απωθημένα, πόση στέρηση και πόσο θυμό, παρεπόμενο των χρόνιων απορρίψεων κρύβει η ανάρτηση του!…
Φίλε, θες βοήθεια. Μόνο που ο μοναδικός που μπορεί να στην προσφέρει, είσαι εσύ ο ίδιος..
Για αυτό, μέχρι τότε, μέχρι να αποφασίσεις πως είσαι αυτό που όλοι μας έχουμε καταλάβει (λιγούρι), σου έχω μία συμβουλή και μάλιστα στο τζάμπα!
Την επόμενη φορά που θα βρεθείς σε τέτοια δεινή κατάσταση, όπως αυτή που περιγράφεις στην ανάρτηση σου, κάνε το εξής :
Τα κουβαδάκια σου και σε άλλη παραλία!..
