από την Μαρία Πέττα.
Είναι αλήθεια πως το ταξίδι μας σ’ αυτό τον κόσμο, ξεκινά μ’ αυτό το όμορφο συναίσθημα. Μας αγκαλιάζουν με έναν μοναδικό τρόπο ώστε να αισθανόμαστε όλα τα συναισθήματα που περικλείουν την αγάπη, όπως την ασφάλεια, τη γαλήνη, τη στοργή, την έντονη αφοσίωση, τη συμπόνια και την ευγένεια.
Μας αγαπάνε δίχως αντάλλαγμα κι αυτό μας προκαλεί απέραντη κι αληθινή ευτυχία. Η αγάπη αυτή, μας δίνει τη θέληση για ζωή, τη δύναμη να πιστεύουμε πως μπορούμε να κατακτήσουμε τον κόσμο. Είναι η εποχή που ξέρουμε πως γεννηθήκαμε για να πετύχουμε πολλά και οι στόχοι όπως και τα όνειρά μας είναι απεριόριστα. Αυτή η άδολη αγάπη που απλόχερα μας προσφέρεται μόλις γεννηθούμε είναι η μεγαλύτερη ασπίδα της ζωής μας.
Ο κάθε άνθρωπος ξέρει να αγαπά με έναν δικό του μοναδικό τρόπο. Έτσι κι εμείς μεγαλώνοντας υιοθετούμε από αυτούς που μας δίδαξαν τον τρόπο που πρέπει να αγαπάμε και ανάλογα εξελισσόμαστε.
Η αγάπη μοιάζει σαν ένας όμορφος κήπος γεμάτος πολύχρωμα λουλούδια όπου ανάμεσα τους υπάρχουν αγριόχορτα. Από εμάς εξαρτάται τι θα διαλέξουμε. Πολλοί είναι αυτοί που περιμένουν υπομονετικά ένα αγριόχορτο να γίνει λουλούδι και έρχεται η στιγμή που κουράζονται να περιμένουν και τότε φτάνουν στο σημείο να περιγελούν το αγριόχορτο που δεν κατάφερε να γίνει λουλούδι.
Υπάρχουν κι αυτοί που πιστεύουν πως θυσιάζονται στον βωμό της «αγάπης». Αφήνουν τον εαυτό τους να περνά δύσκολα χρόνια αναμένοντας ένα θαύμα και όταν στο τέλος εισπράττουν απόρριψη τότε καταλαβαίνουν το λάθος τους. Καταλαβαίνουν πως δεν έδωσαν τη σωστή ερμηνεία στην αγάπη. Αντιλαμβάνονται πως τελικά το αγριόχορτο δεν μπορεί να μεταμορφωθεί σ’ ένα όμορφο τριαντάφυλλο.
Αυτό που προέχει είναι να έχουμε αυτοεκτίμηση. Να μην επιτρέπουμε καμιά άσχημη συμπεριφορά απέναντί μας. Για να μπορέσουμε να αγαπήσουμε σωστά τους άλλους, θα πρέπει πρώτα να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Μόνο έτσι θα καταλάβουμε με ποιους αξίζει πραγματικά να συμπορευόμαστε και μόνο έτσι θα εννοήσουμε την πραγματική έννοια της αγάπης.
Μην στενοχωριέστε για σχέσεις που τελειώνουν, θεωρήστε τις σαν διδάγματα ζωής. Οι άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας για να μας διδάξουν και όταν δεν έχουν τίποτε άλλο να μας δώσουν και τίποτε άλλο να εισπράξουν από εμάς, τότε ο κύκλος της σχέσης κλείνει για να ανοίξει ο δρόμος για έναν άλλο.
Ρίξτε μια ματιά στους ανθρώπους που σας περιβάλλουν και σκεφτείτε αν έχετε κάτι άλλο να δώσετε ή αν έχετε κάτι άλλο να εισπράξετε απ’ αυτούς. Αν όχι τότε κλείστε γλυκά τον κύκλο σας και προχωρήστε. Κρατήστε μόνο τις σχέσεις καρδιάς που είναι οι μόνες που αντέχουν στον χρόνο και ζουν για πάντα. Μην σας τρομάζει η αλλαγή, τα πάντα γίνονται για κάποιο λόγο, να είστε ανοιχτοί σε νέες προκλήσεις της ζωής. Από τα μαθήματα της ζωής εξελίσσεται και ο εαυτός μας.
Θα έρθει η στιγμή που δεν θα αναζητάμε πια την αγάπη γιατί εμείς οι ίδιοι θα ήμαστε «αγάπη» και δεν θα φοβόμαστε να την προσφέρουμε στους γύρω μας γιατί η αληθινή αγάπη είναι συνυφασμένη με την προσφορά και τον σεβασμό. Δεν θα αναμένουμε καμία ανταμοιβή για να αγαπήσουμε γιατί εμείς οι ίδιοι θα είμαστε η ανταμοιβή μας. Ας δώσουμε λοιπόν στον εαυτό μας αυτά που του αξίζουν, ας τον χειριστούμε σωστά και ας τον αγαπήσουμε αληθινά!!
Δεν είναι εγωιστικό να αγαπάς τον εαυτό σου, είναι ο μόνος τρόπος να μην ανέχεσαι και να μην δέχεσαι τίποτα λιγότερο απ’ όσο αξίζεις κι ο μοναδικός τρόπος να μπορείς να δώσεις χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα, γιατί ό,τι θα δίνεις, θα το δίνεις μέσα από την καρδιά σου!!
