από την Αναστασία Δημητροπούλου.
Ό,τι είναι παρελθόν, είναι πάντα πρόλογος. Και αυτή δεν είναι απλώς μια εύστοχη διαπίστωση του πνευματικού πατέρα των Ρωμαίου και Ιουλίετας, Άμλετ, Οθέλλου και Βασιλιά Ληρ, αλλά το αγαπημένο γεωμετρικό σχήμα της ίδιας της ζωής, ο κύκλος.
Η αιτία και το αποτέλεσμα. Οι επιλογές, οι αποφάσεις, τα πεπραγμένα, η οργανικότητα και οι συνέπειες όλων των παραπάνω. Όσα φοβάσαι και μοιάζουν με σκελετούς που χορεύουν αγκαλιάζοντας με λαγνεία της νύχτας τους φανοστάτες, όσα αγνοείς, αλλά ορκίζεσαι ότι ενίοτε ακούς να σαλεύουν πίσω από κλειστές πόρτες κι ερμάρια. Όσα μια μέρα θα σε περισφίξουν ως καλοπληρωμένες Ερινύες κι έπειτα σαν Χίμαιρες θα σε πλήξουν με πύρινες ρουκέτες κατηγοριών, απωθημένων και βασανιστικώς αναπάντητων «γιατί».
Θα κληθείς να πληρώσεις αργά ή γρήγορα τον λογαριασμό, και αυτό γιατί στο νου του ανθρώπου η μόνη αλήθεια που επιβιώνει, είναι η προδοσία. Κι όχι από τους εχθρούς, αλλά από αυτούς που είναι επιφορτισμένοι να μας αγαπούν και καταλήγουν ασυγχώρητα να μας αρνούνται. Αυτό είναι που μπορεί να οδηγήσει κάθε ανάλυση στην παράλυση, και κάθε σκέψη στον όλεθρο της πράξης.
Εκείνο το Σάββατο επ’ ουδενί δεν έμοιαζε σαν όλα τα άλλα. Μπορεί οι αστυνομικές υποχρεώσεις της Φέιθ Μίτσελ στο Πολιτειακό Γραφείο Ερευνών της Τζόρτζια, να τροχοπεδούσαν συχνά το πρόγραμμά της, όμως επέστρεφε στο σπίτι και αφομοιωνόταν πάντα στην ίδια εικόνα: στο χαμόγελο της μητέρας της και στη μωρουδιακή μυρωδιά της Έμα. Όλα ξεκίνησαν από τις πρώτες ανήσυχες και ταραγμένες σκέψεις της Φέιθ σε κάθε αποτυχημένη προσπάθειά της να επικοινωνήσει τηλεφωνικώς με την Έβελιν Μίτσελ. Το πόδι της σανίδωσε το γκάζι και όταν έφτασε στο σπίτι, ένα σκηνικό τρόμου ορθώθηκε απειλητικό μπροστά της. Ένα ματωμένο αποτύπωμα παλάμης άνοιγε το δρόμο για την κόλαση. Ένα ανάστατο σπίτι βοούσε από ροκ μουσικές που ποτέ δεν άρεσαν στη μητέρα της, ξεσκισμένα έπιπλα και σημάδια πάλης παντού και μια εντολή από τους ανωτέρους της που δεν έλαβε ποτέ υπόψην. Είχε ζητήσει ενισχύσεις καθώς το αστυνομικό της ένστικτο τής υπαγόρευε έντονα πως κάτι δεν πήγαινε καλά εκεί μέσα, αλλά το μητρικό ήταν εκείνο που την παρακίνησε να εισβάλλει άμεσα και παρακινδυνευμένα στο σπίτι σαν μονομάχος που οριοθετεί το σχέδιό του στην αρένα.
Η Φέιθ επιστρατεύει το θάρρος της που δεν έγινε βορά στην ανασφάλεια και τολμά καθετί αδιανόητο. Ρισκάρει, υπομένει, ταλανίζεται, μα δεν θυσιάζει για τίποτα στον κόσμο όσους αγαπά. Στο νέο αστυνομικό μυθιστόρημα της Κάριν Σλότερ, «Πτώση», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός σε μετάφραση Χρήστου Καψάλη, η Φέιθ Μίτσελ γυρίζει ακροπατώντας ένα ρημαγμένο σπίτι με το όπλο ανά χείρας. Ένα κομμένο δάχτυλο φιγουράρει κάπου στην κουζίνα, το αίμα σαν αλατισμένη σκουριά γαργαλάει τα ρουθούνια της και σύντομα σκοτώνει εν ψυχρώ δύο άντρες. Συμμορίτες και σφάλματα της φύσης. Πνιγμένους σε χρυσές δουλειές κοκαΐνης και περιουσίες αγκιστρωμένες σε στυγερά εγκλήματα και ρυπαρές συμφωνίες με τον ίδιο τον Διάβολο. Κι ενώ μες στον παραλογισμό της αγωνίας, θα εντοπίσει σώο το τεσσάρων μηνών μωρό της, η μητέρα της θα συνεχίσει να αγνοείται. Ο χρόνος κυλά χωρίς επιστροφή και οι παγίδες τη δένουν με τους εχθρούς της αγνοούμενης. Όμως η αμείωτη δράση είναι που ιαίνει τον φόβο κι εξάπτει την αναγνωστική περιέργεια.
Η Έβελιν Μίτσελ, βετεράνος αστυνομικός κι επικεφαλής στη Δίωξη Ναρκωτικών, λείπει και μαζί της έχουν σκορπίσει τα κομμάτια του παζλ που οφείλει η κόρη της να ενώσει. Ποιά η σχέση της με τα περιθωριακά μέλη των Λος Τεχικάνος και ποιοί οι δαίμονες που προσπάθησε να εξορκίσει εν κρυπτώ και παραβύστω από όλους; Ποιές οι ανοιχτές υποθέσεις της και πόσο σκιάζουν την οικογενειακή της γαλήνη τελικά; Οι μεγαλύτεροι εφιάλτες της έχουν αρχίσει το παιχνίδι που προσβλέπει στην εξόντωσή της, μα κανείς δεν ξέρει ποιός και πώς θα το λήξει. Όμως όποιος δεν τολμά δεν πρέπει να ελπίζει. Ούτε καν για τη σωτηρία του.
Θα ξημερώσει Κυριακή με τον αδελφό της Φέιθ εριστικό, τον μεγαλύτερο γιο της θύμα στενής παρακολούθησης από άγνωστο χρήστη στο Facebook και τον Γουίλ Τρεντ με την δόκτορα Σάρα Λίντον στα ίχνη των απαγωγέων. Ανακρίσεις επί ανακρίσεων, δολοφονίες, μυστικά που μένουν φυλακισμένα πίσω από κιτρινισμένα δόντια, και αστυνομικοί στην θέση των κρατουμένων είναι αρκετά για να επισφραγίσουν την μαεστρία της πολυβραβευμένης Σλότερ στον μυθοπλαστικό γρίφο της «Πτώσης».
Στους δαιδάλους της συναρπαστικής πλοκής με τις μέρες να κυλούν σε ένα μανιώδες χρονόμετρο, ακόμα και τα φίδια που δεν είναι δηλητηριώδη, προσποιούνται το αντίθετο για να επιβιώσουν, ο κόσμος μοιάζει ανασφαλής και σαθρός όταν τα στοιχειά του παρελθόντος στήνουν υπαίθριες γιορτές στο παρόν και η αλήθεια γίνεται προσφυγή για πολλούς αλλά κατάλυμα για λίγους. Κι αφού το κακό πάντα στην αρχή θριαμβεύει, μένει να αποδείξει η ίδια η Έβελιν αν στο τέλος κατατροπώνεται. Θα αποκαλυφθούν άραγε εκείνα που δε μπορούν να μείνουν άλλο κρυφά; Το παρελθόν της είναι ένα ύφασμα που θα ξηλωθεί με πόνο ψυχής, και όλη η ζωή της μια ξένη χώρα ακόμα και για τους αγαπημένους της.
Παρόλα αυτά, η Αμερικανίδα Σλότερ, συγγραφέας πρώτης γραμμής, κερδίζει το στοίχημα: ωθεί τον αναγνώστη εντός της χωρίς διαβατήριο και μετατρέπει την ανάγνωση σε πυρκαγιά που γλείφει λαίμαργα το ξύλινο κυτίο του μυαλού.
*Το βιβλίο κυκλοφορεί μεταφρασμένο στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
