Αγαπητά μου παιδιά.
Σήμερα αρχή της εβδομάδας και λόγω της πανσελήνου του Αυγούστου που πάντα με πιάνουν τα διαόλια μου, θα μιλήσουμε για νουθεσίες και υποδείξεις ηθικού και χρηστοήθους βίου.
Λοιπόν.
Λατρεμένοι μου κουνοδαχτυλάκιδες, την επόμενη φορά που οποιοσδήποτε ή οποιαδήποτε τολμήσει και μου κουνήσει τον δείκτη νοερά ή και πραγματικά μέσα στη μούρη, να ‘ναι βέβαιος ότι θα του τον δαγκώσω και θα τον πετάξω να τον φάνε τα σκυλιά.
Η ζωή μου είναι επιλογή δική μου, και τις όποιες συνέπειες θα τις λουστώ εγώ και μόνο.
Δεν ανέχομαι κανέναν Άγιο και καμμία Αγία της ζήσης τούτης, να με συμβουλεύει φωναχτά περί ηθικής κι ανηθικότητας.
Δεν ανέχομαι να με προσπερνούν, όταν συμβαίνει κάτι στο οποίο εμπλέκομαι, και να παριστάνουν ότι δεν υπάρχω θεωρώντας με μη μετρήσιμη μονάδα.
Εκεί, απλά, διαγράφεστε μόνοι σας από τον “σκληρό” μου, και πέφτετε στα μάτια μου.
Λίγο σας νοιάζει ε; εμένα να δείτε…
Ακόμη, δεν ανέχομαι κανενός είδους ευχή προειδοποίησης, τύπου “καλή τύχη, θα την χρειαστείς”
Την εκλαμβάνω αυτόματα σαν απειλή και σας παίρνει ο διάολος και σας σηκώνει.
Επίσης, ηθικοπλαστικές φανφάρες από άτομα τα οποία, έστω σε μια φάση της ζωής τους έχουν υπάρξει “παράνομοι”, σε όποιον τομέα, τις προσπερνώ κι απλά γελώ, μη γνωρίζοντας το υπόβαθρο της “παρανομίας” τους, γιατί πολύ απλά το έχω γραμμένο, όπου και αυτούς. Λίγο με ενδιαφέρει αν επαναπροσδιορίσατε τη φύση σας, στη δύση σας, εκπληρώνοντας κάποιο απωθημένο κάποιου, κάποτε. Μαζεύτε λοιπόν τις αναμνήσεις του μακρινού σας παρελθόντος από το παρόν μου, γιατί εξευτελίζεστε. Παντού και γενικώς.
Είμαι παρανοϊκή και άρρωστη, ε; ναι, ρε, είμαι. Και σκύλα μαύρη είμαι.
Οι συμβουλές καμάρια μου, όταν δίνονται, δίνονται σιωπηλά και μόνο από άτομα που έχουν κάνει το ίδιο λάθος με σένα.
Έρχονται και σε πιάνουν, και σου λένε τι πάθαν αυτοί, και σε αφήνουν να αποφασίσεις.
Οι λοιποί ταγοί της ηθικής και της χρηστοήθειας, γίνονται γελοίοι, επιφανειακοί και αποδεικνύουν πόσο χέστες είναι στον κόσμο που ζούμε.
Λοιπόν, οι απειλές, οι συμβουλές και τα νταηλίκια σε εκείνους που δεν έχουν ζωή να ζήσουν…
Και παραμένουν άεργοι, μη χρήσιμοι, και βοηθητικοί μέχρι να κλείσουν τα μάτια τους.
Από μένα, δεν θα ακούσετε κανένα βολικό ψέμα που εξυπηρετεί την αρμονία του συνόλου. Εγώ μόνο άβολες αλήθειες έχω να πώ. Κι όποιος γουστάρει.
Ευχαριστώ που σεληνιαστήκατε μαζί μου, κι άμα δε σας αρέσει, το κουμπάκι για το “ξεπαρεού” μαζί μου, το ξέρετε…
