Από τη Νίτσα Μανωλά 

Μέσα στην πολύβουη ζωή της πόλης κλειδώθηκες.  Χάθηκες κι έγινες κι εσύ ένας απ’ τους πολλούς.  Ξέρεις, σαν εκείνους που βλέπεις να περπατούν μιλιούνια ο ένας δίπλα στον άλλο στις μεγαλουπόλεις χωρίς καν να κοιτιούνται.  Με το κεφάλι να είναι κολλημένο στο οδόστρωμα ή σ’ ένα κινητό. Χωρίς να ανταλλάσσουν  ούτε βλέμμα, ούτε κουβέντα.

Έγινες ένας μίζερος άνθρωπος που απλά ακολουθεί την καθημερινή του ρουτίνα και παραπονιέται συνεχώς για τη ζωή του, για τους φίλους του, για τον σύντροφο που επέλεξε, για τη δουλειά του.  Για όλα!

Ασφάλισες τις σκέψεις σου και την ανθρωπιά σου σε συρτάρια που κόλλησαν και δεν ανοίγουν πια. 

Τώρα, έγινες επιλεκτικός.  Ξεχωρίζεις ανθρώπους και βάζεις ταμπέλες πιο εύκολα και γρήγορα από όσο σου παίρνει να ανοιγοκλείσεις τα μάτια.  Τώρα, έμαθες να κρίνεις.

Άλλαξες…

Το παρελθόν σε άλλαξε. Οι εμπειρίες.  Τα προβλήματα.  Οι θύμησες.

Οι ίδιοι οι άνθρωποι σε άλλαξαν.  Εκείνοι που αδέρφια βαφτίστηκαν από μόνοι τους μα δε δίστασαν να σε πετάξουν στην πύρα σαν το συμφέρον τους δεν συμβάδιζε με το δικό σου.  Κάηκες, τσουρουφλίστηκες.  

Κι ο χρόνος σε άλλαξε…

Κάθε που ο δείκτης περνάει μπροστά κι εσύ αντιλαμβάνεσαι πως χάνεις τη στιγμή, όταν την αφήνεις να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια σου… τότε αλλάζεις.

Χάνεις το τώρα εστιάζοντας στο πριν.  Έχεις σκεφτεί όμως τι θα γινόταν αν γνώριζες το … μετά;

Αν μπορούσες να δεις το μέλλον…(;)

Μια κλεφτή ματιά στο ‘’αύριο’’ σίγουρα θα  σε έκανε να αντιμετωπίσεις τη ζωή σου αλλιώς.

Θα μάζευες τις πολύτιμες στιγμές σου, όσο απλοϊκές κι αν ήταν, χωρίς να τις σπαταλάς ανούσια. Θα άνοιγες την καρδιά σου στην αγάπη και αν αξιοποιούσες όλα τα καλά στοιχεία που έχεις στην κατοχή σου ολόκληρος ο  κόσμος μας θα ήταν αλλιώς.

Για σκέψου τι θα γινόταν… ΑΝ

… αντί να κρίνεις άκουγες εκείνον που σου μιλάει μέσα από τη σιωπή του.(;)

… γελούσες όσο πιο δυνατά μπορείς για να ξορκίσεις τα μαύρα σύννεφα των μίζερων ανθρώπων που σε περιτριγυρίζουν.(;)

… άφηνες τον εαυτό σου να νιώσει.(;)

… αποδεχόσουν το χθες και ζούσες το σήμερα σα να μην υπάρχει αύριο.(;)

Αν συνειδητοποιούσες πως κάθε μέρα πάνω από το έδαφος είναι μια υπέροχη μέρα.  Και πως σου δίνεται η ευκαιρία να κάνεις μια θετική αλλαγή είτε στη δική σου ζωή είτε στη ζωή κάποιου άλλου τότε θα καταλάβαινες τη σημασία της ίδιας της ζωής.

Γιατί τελικά κάτι μαγικό συμβαίνει όταν καταλάβεις πως ή ζωή, ακριβώς όπως κι ένα όχημα, οδηγείται από μέσα και όχι το αντίστροφο.