«Πόσο έχουμε κακομάθει τα παιδιά μας!», σχολίασε πριν μέρες φίλη, με έντονα προβληματισμένο ύφος..
Αφορμή για την παρατήρηση και προβληματισμό της φίλης, ήταν το γεγονός, πως υπήρξε αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς, στο διάλογο θυγατέρας με τη μητέρα της.
Η Κόρη, μέσα στο λεωφορείο από το κινητό της τηλέφωνο, απαιτούσε επιτακτικά από τη μάνα, να πάει με το αμάξι και να την παραλάβει από τη στάση του λεωφορείου, έτσι ώστε η μικρή να μην ταλαιπωρηθεί από τη ζέστη (το πουλάκι μου!)
Ο «προβληματισμός» της φίλης, μου δημιούργησε συνειρμούς.
Θυμήθηκα όλους τους μπαρμπάδες της ζωής μου, οι οποίοι δεν κουράζονται να μας θυμίζουν, πως εμείς οι νεότεροι είμαστε πλαδαροί και «λαπάδες», γιατί εκείνοι στην εποχή τους, «έστυβαν την πέτρα!» (σ.σ. κατουράτε και λίγο ρε!)
Θυμήθηκα τον υποδόριο φθόνο που κρύβουν αυτού του είδους οι δηλώσεις και «προβληματισμοί», για το κατά που πάει η νέα γενιά..
..ο φθόνος του παλιού και στερημένου προς τον νεότερο και περισσότερο προνομιούχο..
Θυμήθηκα όμως και άλλα..
Όπως εκείνη η ταινία «Ψεύτης Ήλιος» του Μιχάλκοφ, στην οποία δηλώνεται πως «στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μία κοινωνία, με ανθρώπους τα πόδια και τα χέρια των οποίων δεν θα είναι ταλαιπωρημένα, θα είναι μαλακά, χωρίς κάλους και τα πρόσωπα τους, χωρίς ρυτίδες από τα 25 τους!..»
Ωραία ταινία, άσχετα αν διαφωνώ κάθετα με την ιδεολογία των ηρώων..
Κάπου εκεί όμως βρίσκεται η απάντηση στον προβληματισμό της φίλης..
…και στην αξίωση της κακομαθημένης κόρης από τη μαμά της!
Η αχαριστία, η τεμπελιά και η τάση των ανθρώπων να είναι κακομαθημένοι και αχάριστοι, είναι αυτό που μας κάνει να εξελισσόμαστε ως είδος!
Θυμάμαι και εγώ που «στην εποχή μου», ο κλιματισμός ήταν είδος πολυτελείας. Ήταν κάτι που το είχαν μόνο και σχεδόν αποκλειστικά οι προνομιούχοι!
Το ότι η μεγάλη μάζα του πληθυσμού απέκτησε πρόσβαση στο «προνόμιο» του κλιματισμού, δε σημαίνει πως οι παλιότεροι πρέπει να συμπεριφέρονται με φθόνο έναντι των νεότερων..
Ναι, σύμφωνοι! Η σωστή απάντηση της μητέρας προς την πάρα πάνω κόρη, θα ήταν κάτι σαν «πάρε τον κώλο σου και έλα με τα πόδια», ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων.
Δε φταίει η φουκαριάρα η μάνα που η εξέλιξη και η πρόοδος στην κοινωνία μας, ήρθε τόσο γρήγορα και ξαφνικά, που ούτε αυτή πρόλαβε να την αφομοιώσει και να την κατανοήσει, έτσι ώστε να χειριστεί σωστά τη νεοπλουτίστικη αντίληψη και συμπεριφορά της κόρης της.
Οι άνθρωποι έχουμε γίνει καλομαθημένοι. Πλέον, κάποιες ανέσεις, μπορούμε να τις έχουμε ως δεδομένες..
Κακομαθημένος, είναι αυτός που κάνει κατάχρηση των ανέσεων.
Όπως η μικρή της ιστορίας μας…
