Υπάρχουν άνθρωποι δημιουργικοί. Άνθρωποι αυτόφωτοι, που εκπέμπουν ένα εσωτερικό φως..
Αυτό το είδος φωτός, που ομορφαίνει και τον ασχημότερο άνθρωπο. Τον (ή την) κάνει ελκυστικό, γοητευτικό, ερωτεύσιμο…
Αυτά είχα σκεφτεί την πρώτη φορά που γνωριστήκαμε, τότε σε εκείνο το τραπέζι. Μου είχε κάνει τότε εντύπωση η παρουσία σου…
…το εκτόπισμα σου!..
…και δε μιλάμε για το ηθικό σου εκτόπισμα. Αυτό μας πήρε λίγο καιρό, σε εμένα και στους περισσότερους, για να καταλάβουμε πως δεν υφίσταται..
Η εμφάνιση σου κραύγαζε από μακριά «πρόβλημα». Όμως οι άνθρωποι συνήθως έχουν καλές προθέσεις. Άλλωστε είναι γνωστή η τεράστια δύναμη της άρνησης…
Σε αποκάλεσα «κουκλάρα» εκείνο το βράδυ, μπροστά σε όλους, για να παρηγορήσω αυτό που έβλεπα και, κυρίως, αυτό που διέκρινα..
Αυτό που έβλεπα, το έβλεπαν όλοι. Πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, αφού έπιανες ολόκληρο το οπτικό πεδίο;!
Αυτό όμως που διέκρινα, ήταν το πρόβλημα..
Βλέπεις… «κουκλάρα» (my ass), το πρόβλημα δεν ήταν τα 238 κιλά σου.
Το «πρόβλημα» ήταν, το σκοτάδι που ανέδυες…
Σκοτάδι, λένε, δεν υπάρχει. Σκοτάδι, λένε, είναι η έλλειψη φωτός, λένε..
Αυτοί που το λένε αυτό, δε σε έχουν γνωρίσει. Δεν έχουν γνωρίσει ένα αληθινά σκοτεινό άτομο..
Στους μήνες που ακολούθησαν τη γνωριμία μας, ξεδίπλωσες και άλλο την…. πληθωρική σου φυσιογνωμία…
..όπως και τις πολλαπλές σου προσωπικότητες.
Μας σύστησες στον φανταστικό σου κόσμο, με τους φανταστικούς σου φίλους και εραστές. Σιγά, σιγά, μάθαμε για τα προφίλ που έχεις στήσει, με ονόματα ανύπαρκτων «κολλητών» και αρραβωνιαστικών..
Ένας άνθρωπος, με πολλές προσωπικότητες.
Προσωπικότητες, οι οποίες, ως τάχα μου, δικοί σου άνθρωποι (εσύ ήσουν!!), έβριζαν και απειλούσαν αυτούς που δεν έπαιζαν το άκρως νοσηρό σου παιχνίδι..
Έκλεβες!
Όχι, δεν είσαι μια απλή απατεώνισσα. Αν ήσουν ΜΟΝΟ τέτοια, θα σε σεβόμουν. Θα σε απέρριπτα, αλλά θα σε δεχόμουν ως άλλο ένα άτομο που κλέβει…
..έκλεβες από κάρτες (δεν ήταν ιός, εσύ ήσουν!), από λογαριασμούς (είπαμε, δεν ήταν ιός, αλλά εσύ!)..
Εσύ όμως κλέβεις κάτι άλλο, πολύ χειρότερο! Κλέβεις ψυχές και όνειρα!
Κλέβεις αυτά που εσύ δεν έχεις! Ακόμα, προσπάθησες να κλέψεις τις λέξεις αυτής που σε εμπιστεύθηκε. Προσπάθησες να κλέψεις την ποίηση της!
Βλέπεις, εσύ είσαι ένα νεκρό άτομο! Η σαπίλα εντός σου δεν έχει αφήσει περιθώρια για όνειρα!
Παίζεις λοιπόν με τα όνειρα των άλλων, τάζοντας τους αυτό που έχουν ανάγκη!
Τάζεις ανύπαρκτους, εν δυνάμει συντρόφους, δουλειές γνωριμίες, χωρίς να έχεις τη δυνατότητα να προσφέρεις τίποτα από αυτά!
Χειραγωγείς τις προσδοκίες ατόμων, που εσύ έχεις χαρακτηρίσει ναυάγια. Τους μαζεύεις γύρω σου, εσύ το μεγαλύτερο ναυάγιο όλων, γιατί ούτε και εσύ αντέχεις τον εαυτό σου!
Ακόμα χειρότερα, προσπαθείς συστηματικά, να διαλύσεις ζευγάρια!
Σου το είχα πει από το Δεκέμβριο, πως σε πήραμε χαμπάρι! Τώρα έρχεσαι αντιμέτωπη με όλα τα ψέματα, την κακία και το σκοτάδι εντός σου!..
Αυτοί που προσπάθησες να χειραγωγήσεις, αυτοί που δυσφήμισες, αυτοί που έκλεψες, έχουν αρχίσει και μιλάνε!…
Εσύ, συνεπής στην απατεωνίστικη φύση και στο σάπιο του χαρακτήρα σου, έκανες αυτό που κάνουν οι απανταχού απατεώνες..
..αντεπιτέθηκες (τρομάρα σου) και άρχισες τις…. καταγγελίες (τρομάρα σου!)…
Έτσι είσαστε εσείς με τις χεσμένες και …. πασαλειμμένες φωλιές!
Μόλις σας τσακώσουν, ζητάτε και τα ρέστα, συνεπείς στο αξίωμα «εκεί που μας χρωστάγανε…».
Υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσαμε ακόμα και να σε λυπηθούμε!
Όμως, δεν είσαι εσύ για λύπηση.
Για λύπηση είναι αυτοί οι άνθρωποι που ανατρέφεις. Οι νοσηροί άνθρωποι δημιουργούν προβληματικούς ανθρώπους! ΝΟΜΟΣ!!
Για λύπηση είναι και οι ψυχές που έφυγαν και από εκεί που είναι, βλέπουν την κατάντια σου!
Τον ηθικό και κατά κράτος, ξεπεσμό σου!
Ξέρω πως ξεκίνησαν όλα αυτά! Όλοι αυτοί οι ανύπαρκτοι, φανταστικοί «φίλοι». Όλη αυτή η ενεργητικότητα, η οποία κατευθύνθηκε προς την καταστροφική πορεία, αντί για τη δημιουργική..
Ξεκίνησαν, όλα αυτά, επειδή δεν αντέχεις τον εαυτό σου! Προσπαθείς συνέχεια να απασχολείσαι, γιατί δεν αντέχεις την αρρωστημένη σου ύπαρξη!
Δεν αντέχεις το πηχτό, αδιαπέραστο σκοτάδι εντός σου…
