“Αυτοκράτωρ Αδριανός” με τον Χρήστο Λιακόπουλο

από την Λίλιαν Σίμου

Μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα θεατρική παράσταση, είναι ο μονόλογος του Χρήστου Λιακόπουλου στον ρόλο του Αυτοκράτορα Αδριανού.

Σε ένα κείμενο μεστό, ξετυλίγεται η πορεία του φιλέλληνα αυτοκράτορα, του πολύπλευρου Αδριανού. Περιγράφεται γλαφυρά η διαδρομή του, από τα παιδικά του χρόνια, έως το τέλος. Μοιάζει με έναν απολογισμό της ζωής του.

Ο Χρήστος Λιακόπουλος μας ταξιδεύει εστιάζοντας στις λεπτομέρειες που δομούν την προσωπικότητα του Αδριανού, εκφραστικός, δυναμικός και ευαίσθητος παράλληλα. Τον βλέπουμε να σμιλεύει τον χαρακτήρα περίτεχνα και να μας αγγίζει η δράση, η αγωνία, η χαρά, ο έρωτας, η θλίψη, που βιώνει ο ήρωας.

Ο Αδριανός προσπάθησε να είναι διαφορετικός από πολλούς προκατόχους του και μετέπειτα αυτοκράτορες, καθώς διέγραψε τα χρέη των πολιτών προς το κράτος, μοίρασε σε ακτήμονες εδάφη που είχαν αφήσει ακαλλιέργητα οι μεγάλοι ιδιοκτήτες, αύξησε την ελευθερία των γυναικών, εξανθρώπισε τον νομικό κώδικα. ‘Έχτισε βιβλιοθήκες, υδραγωγεία, λουτρά, ναούς και θέατρα.

Πίσω από τα πολιτικά παιχνίδια και τις εκστρατείες, η πνευματική και συναισθηματική δομή του Αδριανού μας συγκινούν.

Το έργο υπογραμμίζει τον θαυμασμό του για το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, τις μελέτες του, τις επιρροές από τις διδασκαλίες των στωικών και των επικούρειων. Υμνεί την αγάπη και τον έρωτα, καθώς είναι απόλυτη ανάγκη κάθε ανθρώπινης ψυχής προκειμένου να φθάσει στην πληρότητα.

Στέκεται στον μεγάλο του έρωτα του Αδριανού. Έναν έρωτα που είχε τραγικό τέλος, αυτό του Αντίνοου και τον ανείπωτο πόνο του Αδριανού. Συναισθανόμαστε τον παλμό και την συγκίνηση αυτής της αγάπης, την αφοσίωση, την αυτοθυσία, την ένωση που διαρκεί πέρα από τον φυσικό θάνατο.

Ο Χρήστος Λιακόπουλος, σε μία εξαιρετική ερμηνεία, μεταμορφώνεται και μας μεταφέρει στα πολυτάραχα χρόνια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η παράσταση φωτίζει τις σκιές του χρόνου, της ψυχής και του πνεύματος του ήρωα, με τρόπο ώστε η μυθοπλασία να σέβεται την ιστορία.

Εκεί όπου ο λευκός χιτώνας του Αδριανού, θα μπορούσε να δώσει την φωτεινή πλευρά της προσωπικότητας και την αγάπη για την καθαρότητα του πνεύματος και η πορφύρα, την αυτοκρατορική υπεροχή.