της Δρος Αριστονίκης Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου
Η οικογένεια περνάει δέκα φάσεις καθώς ωριμάζουν τα μέλη της. Οι φάσεις έχουν ενίοτε και χαρακτηριστικά γνωρίσματα κρίσης μέχρις ώτου επέλθει ισορροπία στην οικογένεια.
Η πρώτη φάση συμβαίνει από την εγκυμοσύνη ως την γέννηση του πρώτου μωρού της οικογένειας. Η δεύτερη φάση συμβαίνει όταν το παιδί αρχίζει να μιλά και να κάνει ερωτήσεις, συχνά αδιάκριτες!
Ενώ η τρίτη φάση συμβαίνει στην μετάβαση από το σπίτι στο σχολείο. Κατόπιν η τέταρτη φάση έρχεται με την εφηβεία του παιδιού.
Η πέμπτη φάση συνδέεται με την ενηλικίωση του παιδιού και την φυγή του από το πατρικό σπίτι. Η έκτη συμβαίνει όταν το παιδί/ενήλικας παντρεύεται.
Η έβδομη φάση είναι όταν η γυναίκα έρθει αντιμέτωπη με την εμμηνόπαυση. Η όγδοη φάση συνδέεται με την κλιμακτήριο ενώ η έννατη με τον ερχομό των εγγονιών.
Η δέκατη φάση έρχεται όταν ο θάνατος βρει τον έναν από τους συζύγους και έπειτα τον άλλον. Αυτές οι φάσεις επισυμβαίνουν όταν δεν διακόψει την φυσιολογική ροή του «μεγαλώματος» της οικογένειας κάτι απροσδόκητο και απρόσμενο. Όταν στην οικογένεια συμβαίνουν συγχρόνως 3-4 κρίσεις η κατασταση δυσκολεύει πολύ.
Κάθε μέλος περνά την κάθε φάση ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του και την προσωπικότητα ευκολοτερα ή δυσκολότερα από τους άλλους.
Σημαντικό ρόλο επίσης παίζει και η σχέση που έχει το κάθε μέλος με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Το κάθε μέλος είναι κομμάτι της οικογένειας. Η οικογένεια είναι ένας ζωντανός οργανισμός που μεταβάλλεται συνεχώς.Το κάθε μέλος έχει ένα ρόλο μέσα σε αυτήν.
Σε κάθε οικογένεια υπάρχουν οι ήρωες, οι γελωτοποιοί, τα θύματα, τα καλά και τα κακά παιδιά. Αν αποκωδικοποιήσει κανείς την ιστορία που ξετυλίγεται μπροστά του, θα συνειδητοποιήσει την «ταμπέλα» που χαρακτηρίζει τον δικό του ρόλο μέσα στην οικογένεια.
Κάθε παιδί της οικογένειας χρειάζεται απεγνωσμένα να ξέρει πρώτον ότι οι γονείς του είναι σε θέση να τον φροντίσουν και δεύτερον ότι είναι σημαντικό γιαυτούς!
Όταν η οικογένεια περνάει μια δύσκολη φάση ή και μια κρίση βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Τα παιδιά είναι τα πιο ευάλωτα μελή της οικογένειας!
Όταν λοιπόν οι γονείς σε μια δύσκολη φάση ή κρίση δεν είναι σε θέση να λειτουργήσουν μέσα στον γονεικό τους ρόλο, τότε τα παιδιά νιώθουν βαθια ανασφάλεια.
Τα δυσκολοτέρα ζητήματα σε μια κρίση ή φάση στην οικογένεια είναι:
1. Αδυναμία άσκησης του γονεικού ρόλου (φυσική παρουσία, επικοινωνία, φροντίδα),
2. δυσλειτουργία οικειότητας,
3. ψυχική πάθηση γονέων,
4. τοξική επικοινωνία,
5. κακοποίηση,
6. έλλειψη προβλεψιμότητας συμπεριφορών ή καταστάσεων,
7. γονεοποίηση παιδιού.
Τα στάδια της πρώιμης παιδικής ηλικίας του παιδιού εξασφαλίζουν τα θεμέλια της ενήλικης ζωής του. Το να μεγαλώνει ένα παιδί σε μια δυσλειτουργική οικογένεια μοιάζει σαν να πηγαίνει σε μια θεατρική παράσταση στην μέση της παράστασης και προσπαθεί να καταλάβει τι γίνεται.
Τα παιδια-μέλη μιας οικογένειας που δυσλειτουργεί νιώθουν εγκατάλειψη, νιώθουν σαν να μην έχουν συμμάχους!
Όταν η οικογένεια διανύει μια δύσκολη φάση ή κρίση και έρθει αντιμέτωπη με τις πρώτες ενδείξεις δυσλειτουργικότητας είναι καλό να ζητήσει βοήθεια από ειδικό!
