Από την Ειρήνη Φραγκάκη 

Με ρώτησαν, πού χάθηκες;

Απάντησα, πού έψαξες;

 Το γιατί δεν τόλμησε κανείς να το ρωτήσει.

Αυτό το δακρύβρεχτο, ολάκερες νύχτες, γιατί, που έτρωγε τα σωθικά μου.

Που ήταν αιτία κι αφορμή να κυλιέμαι σε ανούσιους, απρόσκλητους εφιάλτες.

Πάντα έκανα πράγματα τα οποία αγαπούσα με όλο μου το είναι.

Πάντα ήθελα δίπλα μου ανθρώπους που θα μ’ αγαπούν ατόφια. Με ειλικρίνεια.

Κι όμως έφτασε μια στιγμή, που ένιωσα δεμένη χειροπόδαρα πάνω σε μια σχεδία να επιπλέω ανάμεσα στα φουρτουνιασμένα «εγώ» των παρτάκηδων.

Κοντοζύγωνε η στιγμή που έπρεπε να πάρω μια απόφαση.

Το χρωστούσα στον εαυτό μου.

Μα τον Θεό, έπρεπε να το ξεπληρώσω αυτό το χρέος.

Και χάθηκα…

Ναι, χάθηκα από τα κοινά στέκια.

Από ‘κει που τα μάτια όλων, ήταν στραμμένα… παντού.

Από ‘κει που τα στόματα δεν έβαζαν γλώσσα μέσα τους.

Γλώσσα κακιά.

Ψυχή κακιά.

Σακατεμένη και μίζερη.

Ναι, χάθηκα γιατί σιχάθηκα.

Ναι, προτίμησα την γαλήνη της ψυχής μου.

Ναι. Γιατί όχι;

Εσύ φοβάσαι να τολμήσεις;

Φοβάσαι να χαθείς;

Να εξαφανιστείς;

Αλήθεια, γιατί;

Μήπως γιατί ο κόσμος τους έχει γίνει δικός σου κόσμος;

 Μήπως γιατί η έλλειψη απ’ τα «φώτα» έγιναν ο φόβος σου;

Αλήθεια!

Γιατί ρωτάς εμένα για ποιο λόγο χάθηκα και δεν ρωτάς τον εαυτό σου για ποιο λόγο αναλώνεσαι;

Γιατί κομματιάζεις το κορμί και την ψυχή σου χαρίζοντάς τα δεξιά κι αριστερά; Δεν σε τρόμαξε ακόμα το αίμα σου που αλόγιστα κι απαίδευτα σκόρπισες στους πέντε ανέμους;

Όχι. Χίλιες φορές όχι. Δεν θα πάρω άλλο.

Νισάφι. Τρόμαξα με την τόση δηθενιά. Σκιάχτηκα από την τόση ψεύτικη «αγάπη» που έβλεπα να απλώνεται γύρω, τόσα φιλιά κι αγκαλιές, τόση… φιλία… τόσοι φίλοι-φίδια.

Τόσοι επιτήδειοι επαγγελματίες φίλοι. Βαλτοί απ’ τη ματαιοδοξία τους να σαρώσουν, να καταστρέψουν και να πάρουν στον λαιμό τους όσους περισσότερους μπορούν.

Να πάρει η ευχή, να πάρει.

Ναι, χάθηκα. Και θα χαθώ κι άλλο.

Μα θα χαθώ μόνο για όσους δεν έχουν κάτι άλλο να πάρουν από εμένα.

Θα χαθώ γιατί δεν θα ξέρουν ΕΜΕΝΑ. Γιατί δεν θα ξέρουν που να ψάξουν.

Δεν χάθηκα το λοιπόν… απλά… δεν μ’ έψαξες.

Και κάπου εκεί… ψάχνοντας εμένα, ψάξε και για τον εαυτό σου.