Από τη Νίτσα Μανωλά 
«Είμαι ένα απλό ουσιαστικό. Όπως τόσα και τόσα άλλα.
Όμως όταν με προσδίδεις σε ανθρώπους και καταστάσεις, εγώ μαγικά ζωντανεύω.
Η αλήθεια είναι, πως παλιότερα με πρόσεχαν περισσότερο και με τιμούσαν. Όταν οι άνθρωποι μιλούσαν για μένα καταλάβαινα πως ήμουν κάτι πάρα πολύ σημαντικό γι’ αυτούς.
Μα τα χρόνια πέρασαν, οι εποχές άλλαξαν και εγώ απλά… καταργήθηκα.
Δεν με βρίσκεις πια τόσο εύκολα, και όταν κάποιος με χάσει, πολύ δύσκολα να με ξανακερδίσει.
Κάποιοι άνθρωποι με έχουν τοποθετήσει στο περιθώριο και πολλές φορές με δίνουν εκεί που δεν πρέπει. Αυτό που έχει σημασία για εκείνους είναι το χρήμα και η εξουσία. Αυτά τα ουσιαστικά τώρα κυριαρχούν και με έχουν αποδυναμώσει.
Αφέθηκα στην ιδιοσυγκρασία του καθενός να μου προσφέρει μια θέση στη ζωή του ή να με χρησιμοποιήσει για να δώσω ουσία σε καταστάσεις.
Μερικοί με έβαλαν ψηλά, άλλοι χαμηλά ενώ κάποιοι άλλοι δεν με πήραν μαζί τους καθόλου.
Οπότε τώρα πια, ζω από την επιλογή του καθενός.
Η αλήθεια όμως είναι πως κανείς δεν μπορεί να με έχει αυθαίρετα. Μπορεί να με αποκτήσει μόνο αν με κερδίσει.
Με λένε… Αξία και θέλω να συνεχίσω να Ζω. Σας παρακαλώ, μη με προσπερνάτε έτσι απλά. Από εσάς εξαρτάται η παρουσία ή η απουσία μου.
Εσείς θα με δώσετε εκεί που θέλετε. Μη μ’ αφήσετε λοιπόν να χαθώ, τώρα που γνωρίζετε πως μόνο εσείς μπορείτε να με κρατήσετε ζωντανή».
