Νύχτα Χριστουγεννιάτικη
Την ἅγια νύχτα τή Χριστουγεννιάτικη
λυγοῦν τα πόδια
και προσκυνοῦν γονατιστά την φάτνη τους
τ’ ἄδολα βώδια.
Κι’ ὁ ζευγολάτης ξάγρυπνος θωρώντας τα
σταυροκοπιέται
και λέει με πίστη ἀπ’ τῆς ψυχῆς τ’ ἀπόβαθα,
Χριστός γεννιέται!
Την ἅγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη
κάποιοι ποιμένες
ξυπνοῦν ἀπό φωνές ὕμνων μεσούρανες
στη γῆ σταλμένες.
Κι’ ἀκούοντας τα Ὡσαννα ἀπ’ ἀγγέλων στόματα
στό σκόρπιο ἀέρα,
τα διαλαλοῦν σε χειμαδιά λιοφώτιστα
με τη φλογέρα.
Την ἅγια νύχτα τη Χριστουγεννιάτικη
—ποιός δεν το ξέρει; —
τῶν Μάγων κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα
λάμπει τ’ ἀστέρι.
Κι’ ὅποιος το βρεῖ μέσ’ στ’ ἄλλα ἀστέρια ἀνάμεσα
και δεν το χάσει
σε μια ἄλλη Βηθλεέμ ἀκολουθῶντας το
μπορεῖ να φτάσει.
Ἀπὸ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ»,
ἔτος β’, τόμος τέταρτος, τεῦχος 45,
Χριστούγεννα 1949.
Ο Γεώργιος Δροσίνης (9 Δεκεμβρίου 1859 – 3 Ιανουαρίου 1951) ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος και δημοσιογράφος. Ήταν ένας από τους πρωτοπόρους της Νέας Αθηναϊκής Σχολής στην ποίηση και της ηθογραφίας στην πεζογραφία.
Η πρώτη ποιητική του συλλογή Ιστοί Αράχνης σηματοδότησε την εμφάνιση της Νέας Αθηναϊκής Σχολής ενώ το διήγημά του Χρυσούλα κέρδισε το πρώτο βραβείο στον πρώτο διαγωνισμό διηγήματος του περιοδικού «Η Εστία» το 1883.
Τιμήθηκε με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της «Ακαδημίας Αθηνών», ενώ το 1947 προτάθηκε από το Ελληνικό Κράτος για το βραβείο Νόμπελ, σε αναγνώριση της αξίας του έργου του, το οποίο τελικά απονεμήθηκε στο Γάλλο λογοτέχνη Αντρέ Ζιντ (André Gide).
Παρουσίαση: Λίλιαν Σίμου
