Γράφει ο Ερμής:
Είναι αλήθεια ότι στο παρελθόν ήμουν απόλυτος και δεν επέτρεπα σε κανέναν να μου αλλάξει γνώμη. Ώσπου ο Ζέφυρος μου διηγήθηκε μια ιστορία και με ώθησε να δω τα πράγματα με διαφορετικό πρίσμα.
«Πριν πολλά χρόνια ζούσε ένα αγόρι που ο πατέρας του ήταν ταχυδακτυλουργός. Ο τελευταίος, λόγω του ιδιότυπου επαγγέλματός του, αναγκαζόταν πολλές φορές να ταξιδεύει και να δίνει παραστάσεις σε μακρινές πόλεις. Ωστόσο δεν παραπονιόταν γιατί του άρεσε να διασκεδάζει τους ανθρώπους. Ήταν μάλιστα τόσο επιδέξιος που είχε αποκτήσει φήμη και χρήματα με τα οποία προσέφερε μια άνετη ζωή στην οικογένειά του.
Το κρυφό του όνειρο ήταν να τον διαδεχθεί μια ημέρα ο γιος του, αλλά εκείνος δεν πίστευε στη μαγεία.
«Εγώ δεν θα γίνω απατεώνας σαν και εσένα. Κάνεις ανόητα κόλπα και ξεγελάς τον κόσμο. Εγώ δεν θα ακολουθήσω ποτέ αυτόν τον δρόμο», έλεγε στον πατέρα του και τον πλήγωνε.
«Μα, δεν κοροϊδεύω κανέναν. Είμαι απλώς ένας ταχυδακτυλουργός και όσοι έρχονται στις παραστάσεις μου, ξέρουν τη σημασία του όρου», απαντούσε ο πατέρας του.
Όσο και αν προσπαθούσε να του εξηγήσει, ο μικρός δεν μεταπειθόταν και όταν μεγάλωσε, ανακοίνωσε την πρόθεσή του να φύγει για να σπουδάσει και να εργαστεί σε άλλη χώρα. Ο πατέρας του λυπήθηκε πολύ, αλλά τον βοήθησε να πραγματοποιήσει τους στόχους του.
Τα χρόνια πέρασαν, οι δυο τους δεν συναντήθηκαν ξανά και μόνο μια αραιή αλληλογραφία τους επέτρεπε να διατηρούν ζωντανή τη σχέση τους.
Κάποτε ο ταχυδακτυλουργός έφυγε για το μεγάλο και αιώνιο ταξίδι του και ο γιος του επέστρεψε για την κηδεία. Τότε δέχθηκε το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής του που τον ανάγκασε να μετανιώσει για τη συμπεριφορά του.
Δυο παιδιά στέκονταν μπροστά στον τάφο του πατέρα του και εκείνος – περίεργος – τα πλησίασε για να ακούσει τη συζήτησή τους.
«Ήταν ο καλύτερος ταχυδακτυλουργός που έχω δει ποτέ», έλεγε το ένα.
«Ναι, συμφωνώ», απαντούσε το άλλο. «Ξέρεις όμως, με εκνευρίζει που όλοι αυτοί οι μάγοι δεν αποκαλύπτουν τα κόλπα τους».
«Μην είσαι ανόητος. Αυτό ακριβώς είναι το νόημα. Αν ξέρουμε, θα χαθεί το μυστήριο και κατά συνέπεια και η απόλαυση. Ο σκοπός είναι να δούμε τη μαγεία των πραγμάτων, να πασπαλίσουμε με χρυσόσκονη τα όνειρα και να καταλάβουμε ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αν πιστέψουμε πραγματικά σε αυτό».
Ο γιος του ταχυδακτυλουργού λυπημένος έσκυψε το κεφάλι και απομακρύνθηκε, δίχως να τον αντιληφθούν τα παιδιά. Τώρα πια έβλεπε καθαρά ότι είχε αδικήσει τον πατέρα του. Ήταν όμως τόσο αργά για να ζητήσει συγνώμη…..».
Συνταγή της Αμβροσίας: Άμπρα κατάμπρα μαγειρεύω
Υλικά:
1 βαθύ πιάτο μακαρόνια (βρασμένα και σε σχήμα τριβελάκι)
Λίγες φούντες κουνουπίδι (ζεματισμένο και ελαφρώς τηγανισμένο)
1 πολίτικο σουτζούκι (ψιλοκομμένο σε φέτες και τηγανισμένο)
5 – 6 ραπανάκια (ψιλοκομμένα)
10 τοματίνια (ολόκληρα)
2 – 3 κρεμμυδάκια (μόνο το άσπρο και ψιλοκομμένα)
Λίγος άνηθος (ψιλοκομμένος)
Για τη σως:
Αλάτι – πιπέρι – λεμόνι και λίγη μουστάρδα σε σκόνη
Εκτέλεση:
Τοποθετούμε όλα τα υλικά σε ένα μπολ, τα ανακατεύουμε και περιχύνουμε με τη σως.
Πίνακας: «The Magician», Tim Nyberg.
