Γράφει ο Ερμής:
Πόσο αλλάζουν οι εποχές, αλλά και πόσο μένουν ίδιες.
Όλα κυλούν και χάνονται και όμως φαίνεται ότι όσα ακολουθούν, πατούν επάνω στα ίδια συμπεριφοριστικά ίχνη.
Σαν να μην θέλουν να αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα, αντιγράφουν τις εικόνες.
Όσο προχωρά ο χρόνος, οι σκοτεινές μορφές του χθες επανέρχονται στο σήμερα, αποδεικνύοντας τη μωρολογία της σκέψης και αναδιατυπώνοντας την τελευταία ρήση του Γκαίτε «Mehr licht», απαιτούν περισσότερο φως, αλήθεια και διαύγεια!!
Συνταγή της Αμβροσίας: Παράθυρο στη φύση
Υλικά:
1 κιλό άγρια χόρτα
2 αυγά
½ ποτήρι λάδι
Αλάτι
Πιπέρι
250 γραμμάρια φέτα (τριμμένη)
½ φλιτζανάκι ούζο
½ ποτήρι γλυκό τραχανά
2 καρότα (βρασμένα και ψιλοκομμένα)
Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε, πλένουμε καλά και βράζουμε τα χόρτα. Τα στραγγίζουμε, τα ψιλοκόβουμε και τα βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ. Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά (τα αυγά τα ρίχνουμε, αφού τα έχουμε «χτυπήσει», όπως κάνουμε για την ομελέτα). Ανακατεύουμε και αφήνουμε το μίγμα 10΄- 15΄. Στη συνέχεια το πλάθουμε σαν τα κεφτεδάκια (εάν η ζύμη είναι αραιή, προσθέτουμε λίγο αλεύρι, προσέχοντας όμως να μην «σφίξουν»), τα αλευρώνουμε και τα τηγανίζουμε. Τα τοποθετούμε σε απορροφητικό χαρτί και σερβίρουμε.
Πίνακας: «Bluebells», Stephen Darbishire
