από την Λίλιαν Σίμου
Η Σελήνη, αυτό το αιώνιο σύμβολο της γονιμότητας, αξίζει τη λεπτομερειακή μελέτη όχι μόνο γιατί είναι η πιο εμφανής πλανητική επιρροή, αποδεδειγμένη ιστορικά και επιστημονικά, αλλά γιατί μέσα από τις εκφράσεις της (Πανσέληνος, εκλείψεις και τέταρτα) κανονίζει την ανθρώπινη ψυχική διάθεση κατευθύνοντας την ισορροπία στον ψυχικό προβληματισμό και στην ευαισθητοποίηση του εγώ.
Το 70 π.Χ. αρχίζουν τα πρώτα Ελληνικά ωροσκόπια που λαμβάνουν υπόψη τους την ακριβή ώρα γέννησης, ενώ παράλληλα η έκλειψη γίνεται ρυθμιστής για τη σπορά της γης και τις επιλογές του ανθρώπου.
Μέσα στον εικοστό αιώνα ο άνθρωπος πατάει το πόδι του στη Σελήνη, καινούρια στοιχεία έρχονται στο φως που τεκμηριώνουν υποθέσεις και δίνουν αφορμές για νέες, όπως αυτή που υπάρχει ο ισχυρισμός ότι η Σελήνη έχει κατοικηθεί πριν τη μορφή που έχει σήμερα.
Η φυσική της όμως κατάσταση παραμένει αμετάβλητη η «προσωπικότητά» της συνεχίζει να ακτινοβολεί και να επηρεάζει τον πλανήτη Γη κάθε είκοσι οκτώ περίπου ημέρες, δηλώνοντας έτσι την ύπαρξή της.
Σήμερα που η Αστρονομία και η Αστροφυσική είναι σε θέση να μας δώσουν τέτοια στοιχεία για τις φάσεις της Σελήνης, που κάνουν πιο ακριβή την επιρροή της, με αποτέλεσμα την πληρέστερη ερμηνεία του ωροσκοπίου, απαιτείται ένας σεβασμός πιο συνειδητός στη μεταφυσική σφαίρα μακριά από κάθε καιροσκοπική διάθεση εκμετάλλευσης των φαινομένων.
Η Σελήνη στο συνεχές ταξίδι της γύρω από τη γη, με τις φάσεις της, μας κάνει να ονειρευόμαστε και να στρεφόμαστε προς τα συναισθήματά μας. Ο ψυχισμός μας αλλάζει και διαφοροποιείται στις δονήσεις της. Μέσα στις διαρκείς αλλαγές κι αυξομειώσεις της, στεκόμαστε περισσότερο στις μεγάλες εκλείψεις.
Αυτές συμβαίνουν κάθε 169 ημέρες περίπου κι είναι συνήθως δύο, μία Σελήνης και μία Ηλίου, πάντα σε απόσταση 14 ημερών η μία από την άλλη.
Τι είναι όμως μία έκλειψη;
Είναι η στιγμή της συνάντησης των δύο σωμάτων σε απόσταση είτε διαμέτρου (το ένα απέναντι από το άλλο), είτε συνόδου (το ένα δίπλα στο άλλο). Αν κι αυτό επαναλαμβάνεται κάθε μήνα, προσφέροντάς μας τη Πανσέληνο (στη διάμετρο) και τη Νέα Σελήνη (στη σύνοδο), κατά τη περίοδο των μεγάλων ετήσιων εκλείψεων, έχουμε και συμμετοχή των Δεσμών της Σελήνης. Τις συναντάμε σε κύκλους και προβλέπουμε με ακρίβεια την εμφάνισή τους.
Μία έκλειψη Σελήνης, απαντάται κατά τη διάρκεια της Πανσελήνου.
Ενώ μία έκλειψη Ηλίου, απαντάται κατά τη διάρκεια της Νέας Σελήνης.
Είναι των κάτωθι κατηγοριών:
Ηλιακή ολική: όπου η Σελήνη καλύπτει πλήρως τον Ήλιο
Ηλιακή μερική: όπου η Σελήνη καλύπτει μερικώς τον Ήλιο
Σεληνιακή ολική: όπου η Σελήνη βυθίζεται όλη στη σκιά της γης
Σεληνιακή μερική: όπου η Σελήνη βυθίζεται μερικώς στη σκιά της γης
Παρασκιάς: όπου η Σελήνη μπαίνει στην παρασκιά της γης
Συχνά υπάρχει μία ανησυχία κατά τη περίοδο των μεγάλων εκλείψεων του έτους. Υπάρχουν πολλοί λαοί από τα βάθη της ιστορίας, που απέδιδαν σε μία έκλειψη κάθε είδους καταστροφή. Έκαναν διάφορες τελετουργίες, ανάλογα με την πολιτιστική τους παράδοση, ώστε να εξευμενίσουν την αναμενόμενη απειλή. Υπήρξαν και κάποιοι λαοί, οι οποίοι θεωρούσαν ευοίωνο τον ερχομό της έκλειψης, αλλά ο αριθμός τους παραμένει περιορισμένος.
Οι Βαβυλώνιοι που πρώτοι τις εντόπισαν , τις μελέτησαν και που είχαν τη δυνατότητα ήδη από τον 8ο πΧ αι. να τις προβλέπουν χρονικά, διαπίστωσαν ότι αυτές επαναλαμβάνονται (αγγίζοντας την ίδια μοίρα του ζωδιακού), κάθε σχεδόν 19 χρόνια και ονόμασαν το φαινόμενο Σειρά Saros (saros σημαίνει επανάληψη). Κάθε σειρά έχει το δικό της όνομα και είναι πεπερασμένη. Αναλύοντας το χάρτη της πρώτης, παίρνουμε το στίγμα της, το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής αλλά και όλων των υπολοίπων της ίδιας σειράς.
Οι περισσότεροι από εμάς, έχοντας ή μη έχοντας σχέση με την αστρονομία ή την αστρολογία, ενημερωνόμαστε, παρακολουθούμε το φαινόμενο των εκλείψεων.
Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο να μας δημιουργήσουν ένα αρνητικό κλίμα στη ζωή.
Εξαρτάται άμεσα από τον προσωπικό μας χάρτη. Μπορεί να είναι θετική, αρνητική ή ουδέτερη σε μεγάλο βαθμό για μας.
Εκείνο που θα ήταν καλό να θυμόμαστε είναι, πως οι εκλείψεις δίνουν έμφαση σε γεγονότα που πρέπει να αναθεωρήσουμε.
Μοιάζουν με ένα προβολέα που φωτίζει συγκεκριμένο τομέα της ζωής μας και μας ωθεί να δούμε καθαρά τους χειρισμούς που έχουμε κάνει σε αυτόν. Μας αναγκάζει να διακρίνουμε το σωστό από το λάθος κι έχουμε την ευκαιρία να διορθώσουμε τα προβλήματά μας, αν είμαστε σε εγρήγορση.
Ας τις απολαύσουμε, έτσι κι αλλιώς είναι ένα ακόμη σημάδι πως όλα στη ζωή κυλούν, ρέουν, με φως και σκοτάδι να εναλλάσσονται, με τις συγκινήσεις και τις απολαύσεις να έρχονται και να παρέρχονται για να έρθουν οι επόμενες πάντα… σαν ένας παφλασμός κυμάτων που αφήνει την αλμύρα και τη δροσιά της θάλασσας σαν αίσθηση…
