από την Άρια Σωκράτους.
Όταν η δεκάχρονη Momo Sutton από την Φλόριδα αντίκρισε την πρωτοποριακή εφεύρεση με το τεχνητό μέλος τελευταίας τεχνολογίας που δημιούργησε ο εικοσιενός έτους Easton La Chappelle από το Κολοράντο των ΗΠΑ αποκλειστικά για εκείνη, έλαμψε από χαρά και ευγνωμοσύνη.
Η Momo γεννήθηκε με ακρωτηριασμένο το δεξί της μπράτσο ακριβώς κάτω από τον αγκώνα και από την εποχή της γέννησης της έμαθε να ζει με το δεδομένο πως διέφερε από τα υπόλοιπα παιδιά. Οι εκ γενετείς ακρωτηριασμοί αποτελούν παράγοντα τεράστιων δυσκολιών και πηγή προβλημάτων ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά, τα οποία λόγω της σωματικής τους ανάπτυξης είναι αναγκασμένα να αναπληρώνουν τα τεχνητά άκρα κάθε ένα με δύο χρόνια. Το κόστος των εξελιγμένων τεχνητών μελών είναι ιδιαίτερα υψηλό καθώς ανέρχεται στο ύψος των 100 χιλιάδων δολαρίων, με αποτέλεσμα η πλειονότητα των παιδιών να είναι αναγκασμένα να περιμένουν την ενηλικίωση τους μέχρις ότου το αναπληρώσουν. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει πως είναι υποχρεωμένα να χρησιμοποιούν βασικά μοντέλα, τα οποία περιορίζουν το εύρεος κινήσεων τους και να αδυνατούν να ανταποκριθούν στις νέες δραστηριότητες που μαθαίνουν όπως το κολύμπι, την ποδηλασία, τη γραφή και πολλές άλλες.
Ο Easton LaChappelle ασχολήθηκε με τον τομέα αυτό εντελώς τυχαία. Μεγάλωσε σε μια μικρή αγροτική πόλη στο Κολοράντο των Ηνωμένων Πολιτειών και από μικρός για να σκοτώνει την πλήξη του έπαιζε με ηλεκτρονικά παιχνίδια και αποσυναρμολογούσε και συναρμολογούσε ξανά φούρνους μικροκυμάτων και ραδιόφωνα. Μέχρι που στα δεκατέσσερα του χρόνια, ανακάλυψε ένα σπάνιο ταλέντο του «για πλάκα», όπως υποστηρίζει ο ίδιος. Δημιούργησε ένα ρομποτικό χέρι χρησιμοποιώντας lego, ηλεκτρικές σωληνώσεις και μικρές μηχανές από μοντέλα αεροπλάνων και συνέχισε να το βελτιώνει κάνωντας μικρές επιδιορθώσεις και αλλαγές, σερφάροντας στο διαδίκτυο προκειμένου να έχει πρόσβαση σε εξειδικευμένη πληροφόρηση που δεν ήταν δυνατόν να του παρέχει η μικρή του πόλη και επικοινωνόντας μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και του Skype με διεθνείς και διακεκριμένους ερευνητές στην ρομποτική και στην μηχανική.
«Υπάρχουν τόσες ευκαιρίες να εξερευνήσεις και να βρεις το αντικείμενο του πάθους σου τη σημερινή εποχή. Κατόρθωσα να επικοινωνήσω με σημαντικούς επιστήμονες απ’όλο τον κόσμο, χωρίς καν εκείνοι να γνωρίζουν ότι συνομιλούσαν με ένα δεκατετράχρονο αγόρι που ζούσε σε μια μικρή πόλη στο Κολοράντο. Ήμουν απλά κάποιος ο οποίος ενδιαφερόταν να μάθει όσα περισσότερα πράγματα μπορούσε για τα ηλεκτρονικά. Αυτό είναι το μεγάλο επίτευγμα της τεχνολογίας.», υποστηρίζει ο Easton.
Το 2011, τη μέρα που συμπλήρωνε τα δεκαέξι του χρόνια μοιράστηκε το κόστος των 500 δολαρίων με τους γονείς του προκειμένου να αγοράσει ένα τρισδιάστατο εκτυπωτή και να τυπώσει ένα ρομποτικό χέρι τροφοδοτούμενο από ένα κινητήρα υαλοκαθαριστήρα, το οποίο ο χρήστης θα μπορούσε να κινήσει βάσει των εγκεφαλικών κυμάτων που εκπέμπονταν από ηλεκτροεγκεφαλικά ακουστικά. Στη συνέχεια, υπέβαλε τη μελέτη του σε μία επιστημονική έκθεση όπου κάποια στιγμή απέσπασε την προσοχή του ένα μικρό κορίτσι, το οποίο ξεπρόβαλε από το πλήθος στο χώρο της έκθεσης και παρατηρούσε με κάθε λεπτομέρεια τις κινήσεις των δαχτύλων της.
Το κορίτσι όπως ο LaChappelle έμαθε από τους γονείς της, είχε ένα προσθετικό χέρι το οποίο ξεκινούσε από τον δεξί της αγκώνα και έφτανε μέχρι τα ακροδάχτυλά της, το οποίο όμως εκτελούσε μόνο δύο κινήσεις: άνοιγε κι έκλεινε. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή του που συναντούσε κάποιον με τεχνητό μέλος στο ακρωτηριαμένο του άκρο και όταν οι γονείς της τον πληροφόρησαν πόσο είχε στοιχίσει, εκείνος είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό.
«Αυτό το πράγμα στοίχιζε 80 χιλιάδες δολάρια κι εγώ κατόρθωσα να δημιουργήσω ένα πολύ καλύτερο τεχνητό μέλος στο υπνοδωμάτιο μου που στοίχιζε μόνο διακόσια δολάρια. Τότε ήταν που σκέφτηκα πως είχε φτάσει η ιδανική στιγμή για μένα», πρόσθεσε.
Στη συγκεκριμένη μελέτη του Easton LaChappelle είχαν κάνει αφιέρωμα πολλά επιστημονικά περιοδικά , μεταξύ των οποίων και το “Popular Science», είχε επίσης κερδίσει το παγκόσμιο επιστημονικό βραβείο, εξασφάλισε στον Easton μια συνάντηση με τον Πρόεδρο Ομπάμα και την καλοκαιρινή πρακτική του στη ΝΑΣΑ.
Η διάλεξη που έδωσε ο Easton στη ΝΑΣΑ απέσπασε την προσοχή του γκουρού Tony Robbins, ο οποίος πρόσφερε βοήθεια και καθοδήγηση στον δεκαοχτάχρονο τότε Easton προκειμένου να ιδρύσει τον Οργανισμό “Unlimited Tomorrow”, ο οποίος έχει την αποστολή να κάνει την τεχνολογία προσβάσιμη σε αυτούς τους οποίους την έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.
Ορμώμενος από το πάθος του ο Easton ανέβαλε τη φοίτηση του στο πανεπιστήμιο και αναδιαμόρφωσε το σύστημα Microsoft Xbox Kinect , το οποίο εξετάζει χέρια και μπράτσα και ξεκίνησε να δουλεύει σε μια συσκευή που ήταν λειτουργική. Άρχισε να μελετά τον εγκέφαλο και τις κινήσεις των μυών καθώς και να συνομιλεί με ακρωτηριασμένους ανθρώπους με στόχο να κατανοήσει πως θα μπορούσε να τους βοηθήσει περισσότερο.
Το ίδιο διάστημα η δεκάχρονη Momo και η μητέρα της παρακολούθησαν μια διάλεξη στο Shriners Hospital στην πόλη Tampa της Φλόριδα και εκεί γνώρισαν τον Ιδρυτή και Πρόεδρο του μη κερδοσκοπικού οργανισμού M.U.C.H FOUNDATION, Zachary Hurst, που έχει ως κύρια αποστολή να βοηθήσει τα παιδιά με ακρωτηριασμένα άκρα να προσθέσουν σε αυτά τεχνητά μέλη εξελιγμένης τεχνολογίας καθώς και να παρέχει τη δυνατότητα εξελιγμένων τεχνολογικών μέσων σε παιδιά παιδιά με αναπηρία ακοής και όρασης.
Όταν ο Hurst ρώτησε την μικρή Momo ποιό ήταν το όνειρο της, εκείνη δίχως δισταγμό απάντησε πως επιθυμούσε όσο τίποτα άλλο ένα χέρι με δάχτυλα τα οποία να κινούνται κι εκείνος της απάντησε πως θα μπορούσαν εύκολα να το κάνουν αυτό για εκείνη. Η μητέρα της τον παρακολουθούσε άναυδη και προσπάθησε να του κάνει νόημα να μην υπόσχεται κάτι στην κόρη της του οποίου το κόστος θα ανερχόταν στα 120 χιλιάδες δολάρια. Εκείνος όμως γνώριζε την ιστορία και τα επιτεύγματα του Easton LaChappelle και αποφάσισε να τους φέρει αμέσως σε επαφή.
Η περίπτωση της μικρής Momo συγκίνησε τον Easton, θυμίζοντας του το μικρό κορίτσι στην επιστημονική έκθεση που αποτέλεσε την πηγή της έμπνευσης του για την καινούρια του εφεύρεση και της πρότεινε αμέσως να δοκιμάσει πρώτη εκείνη το καινούριο του μοντέλο.
Η πρωτοποριακή προσπάθεια του Easton προκάλεσε το ενδιαφέρον μιας ομάδας της Microsoft, οι οποίοι τον προσκάλεσαν να παραστεί στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας στην πόλη Redmond στην Washington και οργάνωσαν συνάντηση μαζί με μια ομάδα 20 ερευνητών και μηχανολόγων, οι οποίοι θα τον βοηθούσαν να επιταχύνει την πορεία του οράματός του.
Τώρα η μικρή Momo χάρη στην πρωτοποριακή εφεύρεση του Easton που της έχει αλλάξει τη ζωή έχει δύο λειτουργικά χέρια. Μπορεί να εκτελέσει τις απλές καθημερινές λειτουργίες όπως κάθε άνθρωπος, να ανοίξει μια πόρτα με το ένα χέρι ενώ στο άλλο να κρατάει ένα μπουκαλάκι νερό, για παράδειγμα, κάτι που πριν της ήταν αδύνατο να το κάνει.
Το νέο τεχνητό της μέλος έχει τεράστιες διαφορές από τα προηγούμενα καθώς το νέο μοντέλο που δημιούργησε ο Easton, είναι πλήρως εναρμονισμένο με την αξονική περιστροφή του ώμου της Momo, που σημαίνει πως το κορίτσι για πρώτη φορά στη ζωή του έχει τη δυνατότητα να ανυψώσει ταυτόχρονα και τα δύο της χέρια πάνω από το κεφάλι και να εκτελέσει εναρμονισμένες λειτουργίες.
Περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες ζουν με ένα ή περισσότερα ακρωτηριασμένα μέλη, γεγονός που οφείλεται είτε σε εκ γενετείς ανωμαλίες είτε σε αυτοκινητικά ή εργατικά ατυχήματα είτε σε ιατρικές παθήσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και οι καρδιολογικές παθήσεις.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, υπάρχουν περισσότερα από τριάντα εκατομμύρια ακρωτηριασμένα άτομα σε αναπτυγμένες χώρες και μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό από αυτά έχει την δυνατότητα να αποκτήσει ένα τεχνητό μέλος.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην επίσημη σελίδα των Giuseppe Sciacca Awards