Από τη Νίτσα Μανωλά 

Με έναν ψυχικό κόσμο αρκετά πιο περίπλοκό από τον απλό και λιτό αντρικό, η φράση  «άβυσσος η ψυχή» είναι η ελάχιστη που μπορεί να  περιγράψει και να χαρακτηρίσει μια γυναίκα.

Είμαστε περίεργα πλάσματα τα θηλυκά ενώ μέσα μας συνήθως επικρατεί μια αναμπουμπούλα. Τα πάνω-κάτω που λένε.

Από τη φύση μας υπομονετικές και ανεκτικές μα συνάμα ξεροκέφαλες αρνούμαστε πεισματικά να παραδεχτούμε τα λάθη και τις αδυναμίες μας.  Επιμένουμε συνεχώς να ψάχνουμε και ν’ αναζητάμε κάτι το οποίο δεν υπάρχει : το τέλειο, εγκλωβίζοντας τον εαυτό μας σε αόρατες φυλακές που μας κατασπαράζουν.

Καταπιέζουμε τις ανάγκες μας και τα ”θέλω” μας έως ότου να νιώσουμε πως το παιδί που κρύβετε μέσα μας ασφυκτιά και απαιτεί να απελευθερωθεί.

Τότε ξεσπά  ΠΟΛΕΜΟΣ.  Ένας πόλεμος που προηγούμενος του δεν υπάρχει.  Ένας πόλεμος που θα έχει σίγουρα απώλειες και θα αφήσει πολλούς λαβωμένους μετά το πέρας του.

Ξυπνήστε αγάπες μου γλυκιές! Κανένας άλλος  και τίποτα άλλο δεν πρόκειται να «γεμίσει» τα κενά που εμείς οι ίδιες έχουμε πρωτίστως δημιουργήσει μέσα μας. Μόνο εμείς έχουμε τη δύναμη να το κάνουμε.

Ο δρόμος προς την ομορφιά, την ολοκλήρωση και την ευτυχία ξεκινάει αποκλειστικά και μόνο από μέσα μας.  Όσο κι αν ψάχνουμε στον εξωτερικό κόσμο δεν θα τον βρούμε.

Ναι, είμαστε φτιαγμένες για πολλαπλές χρήσεις.  Ναι, έχουμε ενέργεια για να ανταπεξέλθουμε σε όλους μας τους ρόλους. Ναι, είμαστε όμορφα και πολυτάλαντα πλάσματα μα έχουμε και εμείς τις ατέλειες μας.

Γιατί όλοι οι άνθρωποι έτσι είμαστε φτιαγμένοι… λάθος.

Το ζητούμενο για εμάς είναι να καταφέρνουμε να ισορροπούμε ανάμεσα στους ρόλους που μας πασάρει η ζωή: μάνα, σύζυγος, ερωμένη και γυναίκα για να είμαστε καλά, πρώτα με τον εαυτό μας και μετά με όλους τους άλλους.

Στην περίπτωση που κάποιος από τους ρόλους μας υπερισχύσει τότε θα υπάρξουν συγκρούσεις μεγατόνων και οι εκρήξεις που θα σημειωθούν θα είναι κάτι παραπάνω από καταστροφικές.  Θα είναι ολέθριες.

Κανένας, όσες προσπάθειες και να κάνει δεν πρόκειται να αναπλάσει τον εσωτερικό μας κόσμο. Κανένας δεν θα «γεμίσει» τα κενά μας.

Για να ισορροπήσουμε και να μη χαθούμε, για να μην εξαφανίσουμε τον εαυτό μας και να μην αφήσουμε την καθημερινότητα να μας ρουφήξει πρέπει να ανακαλύψουμε τι πραγματικά είναι αυτό που θέλουμε.  

Η ευτυχία κρύβεται στην συνεχή αναζήτηση και εξέλιξη του ίδιου μας του εαυτού.

Ας μάθουμε επιτέλους να χρησιμοποιούμε το πείσμα μας για τους σωστούς λόγους: την ευτυχία μας!