Ερώτηση Σουηδής καθηγήτριας της Νομικής που υπήρξε και Ευρωβουλευτής, Eva-Maria Svensson..
Mάλιστα…η ερώτηση δεν απαντήθηκε ούτε καν στη Βουλή μιας χώρας που έχει ψηφίσει τους περισσότερους νόμους υπέρ της ισότητας κλπ κλπ…
Οι μεγαλύτεροι -όπως εγώ- θα θυμάστε μια διαφήμιση της οποίας το σλόγκαν για χρόνια κυριαρχούσε στα παρεΐστικα ανέκδοτα και στα πειράγματα…
Εννοείται το πρότυπο γυναίκα “δούλα και κυρά” υπάρχει ακόμη, ζει και βασιλεύει. Μοντέλα με γόβα στιλέτο σφουγγαρίζουν χορεύοντας..και το κουμπί του πλυντηρίου το πατάνε με το πισινό τους διότι είναι γνωστό πως όλες έτσι βάζουμε τη πλύση ρούχων και χορεύουμε σε ψηλοτάκουνα χαρούμενες που ο άντρας διαβαζει εφημερίδα στο καναπέ και χαζεύει το εσώρουχο μας στο καλογυαλισμένο σα καθρέπτη πάτωμα.
Το 2017 η γυναίκα στα μίντια και στις διαφημίσεις είναι ακόμη κρέας, μια ανόητη με φουσκωμένα χείλη που ψάχνει άντρα/αφέντη/σπόνσορα..
Και δεν είναι καθόλου θέμα πουριτανισμού..ούτε σοκάρει το γυμνό.. Το γυμνό υπάρχει στη Τέχνη. Η Τέχνη λατρεύει το γυμνό κορμί και μπορεί να το εξυψώσει σε ένα γλυπτό, σε ένα πίνακα, σε μια σκηνή ταινίας που ταιριάζει στην ατμόσφαιρα..
Το γυμνό κορμί μπορει να γίνει ποίημα, τραγούδι..
Όχι όμως με το τρόπο αυτό που χρησιμοποιείται στα μίντια με τις ημιτσιτσιδες τηλεπερσόνες που τσιρίζουν όλο ενθουσιασμό για όλα ή στη βία του σεξισμού μιας διαφήμισης που αφήνει υπονοούμενα συναλλαγής, εκπόρνευσης και άντρα αφέντη..
Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας μέσα σε όλο αυτό το ξεπούλημα και το κυνισμό.. Δυστυχώς..
Από φοιτήτρια θυμάμαι κάτι που διάβασα και το κράτησα στο μυαλό μου:
” Η θέση που επιφυλάσσει στην γυναίκα μια κοινωνία, δείχνει και το επίπεδό της.”
Σοφή φράση!
Όλο αυτό το φτηνιάρικο εξευτελιστικό θέαμα λοιπόν, τι μας δείχνει;
Πολύ φοβάμαι πως είναι ενδεικτικό της έλλειψης κουλτούτρας και παιδείας..
Και για να πω τη πιο μεγάλη μου ανησυχία..αυτό που παρατηρώ ξεκινώντας από “εδώ μέσα”, από το διαδίκτυο, πέσαμε στη παγίδα της υποκουλτούρας των μίντια και υπερεκθέτουμε ως γυναίκες τον εαυτό μας και μάλιστα με τρόπο φτηνό.
Αυτοκακοποιούμαστε ποζάροντας σε ατελείωτες καθημερινές σέλφι σε παραλίες με σουφρωμένα χείλη ρουφώντας φραπέ ή το ποτό μας με βλέμμα και λεζάντα όλο υπονοούμενα ..
Πόσες φώτο θα δω ακόμη με απλωμένα μπούτια και πόδια να χαϊδεύουν την άμμο και κορμιά που έπαθαν λόρδωση στα τέσσερα τουρλώνοντας τα οπίσθια από μεγαλοκοπέλες μέχρι πιο νεαρές καλλίγραμμες, ατελείωτα κωλομέρια και βυζιά που αφήνουν και λίγη ρόγα να φανεί….κρατάει η άλλη ένα βιβλίο μπροστά στα γυμνά στήθη κι από κάτω ματάκηδες λιγούρια, αυνανιστές πίσω από μια οθόνη, κάτι ΝαιΝαιδες που βάζουν λάικ και σχολιάζουν “πω πω εισαι θεά”
“τι βιβλιο διαβάζεις;;”
Ένας ξεπεσμός που κάνει το προθάλαμο οίκου ανοχής να μοιάζει με τσάι στο λύκειο ελληνίδων..
Κορίτσια, είναι καλοκαίρι και πηγαίνουμε οι περισσότεροι στη θάλασσα… Δεν ανακαλύψατε τη χαμένη Ατλαντίδα…
Ας μην κακοποιούμε μόνες μας τόσο πολύ τον εαυτό μας με άσκοπη και γυμνή υπερέκθεση…
Λέω εγώ τώρα…μια γνώμη.
Μια και πλησιάζει και το καλοκαιράκι μας!
