Τέλη της δεκαετίας του 1970. Διακοπές στο χωριό.
Σε μία Ελλάδα, λίγα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση και ελάχιστα πριν την πλήρη εισδοχή της χώρας στην ΕΟΚ. Στην… Ευρώπη!
Οι Έλληνες βιάζονταν! Βιάζονταν να μοιάσουν σε αυτούς που έβλεπαν από τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Βιάζονταν να υιοθετήσουν τον τρόπο ζωής των «ξένων», κυρίως δε, των Αμερικάνων!
Οι συγγενείς και φίλοι που είχαν μεταναστεύσει, κυρίως στην Αμερική, έπαιζαν, ίσως άθελα τους, το ρόλο του υποβολέα στις φαντασιώσεις, ακόμα και στις ονειρώξεις, των στερημένων Ελλήνων. Πολλοί εξ αυτών, μίλαγαν με επιτηδευμένα αμερικάνικη προφορά, χρησιμοποιώντας πολλές αμερικάνικες λέξεις και εκφράσεις και συμπεριφέρονταν στους συγχωριανούς τους με σχετική υπεροψία, του «αμερικανοποιημένου» και εκπολιτισμένου ανθρώπου, που άφησε πίσω του το χωριό και την αντίστοιχη, στενή αντίληψη αυτού.
Η Ελληνική κοινωνία, μετά από πολλές δεκαετίες στερήσεων, Μικρασιατική Καταστροφή, Προσφυγιά, Πόλεμος, Εμφύλιος, Δικτατορία, είχε την αίσθηση πως τώρα, επιτέλους, ξημερώνει μια καινούργια, πλούσια, γαλακτερή, αμερικάνικου τρόπου ζωής, κατάσταση!..
Οι Έλληνες, βιάζονταν να αποκτήσουν αυτά που είχαν οι «ξένοι». Αυτοί οι ξένοι, ευρωπαίοι τουρίστες κυρίως, που έρχονταν από Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, με τα αυτοκίνητα τους. Η σύγκριση με τα αντίστοιχα αυτοκίνητα, όσων, ελαχίστων Ελλήνων, είχαν αυτοκίνητα, αποκαρδιωτική!
Δίπλα στις, πολλών κυβικών Mercedes, BMW, Citroen, οι Έλληνες, είχαν να αντιπαραθέσουν ταπεινά 800αράκια και χιλιαράκια. Οι «προνομιούχοι», είχαν τα 1300άρια..
Κάπου εκεί έκαναν την εμφάνιση τους στα χωριά, τα πρώτα αγροτικά Datsun και Toyota, στα οποία οι χωριανοί ιδιοκτήτες τους είχαν τοποθετήσει αφύσικα φαρδιά ελαστικά, για να μοιάσει το αγροτικό τους με αμερικάνικο! «Όπως Ameriki», που έλεγε, στη διαφήμιση καλλυντικών της δεκαετίας του 1980!
Οι Έλληνες ντύνονταν και συμπεριφέρονταν, όσο μπορούσαν «αμερικάνικα». Δεν είχαν, ακόμα, τη δυνατότητα για Harley και κυκλοφορούσαν με πειραγμένα παπάκια, που τους έκοβαν την εξάτμιση, «για να φτουρήσει ο ήχος», όπως έλεγαν. Σε προχωρημένες καταστάσεις, κυκλοφορούσαν με 250άρες μηχανές, που για την αγορά τους είχε τσοντάρει το μισό σόι..
Πολλοί στην Ελλάδα, έσπευσαν να εκμεταλλευθούν, ή ακόμα και να καταγγείλουν, τη συγκεκριμένη συμπεριφορά των Ελλήνων. Από τους πρώτους ο Χάρυ Κλυν, με την εμφάνιση του ως Τζέϊ Αρ, στην σατιρική ταινία «Αλαλούμ», των αρχών της 10ετίας του ΄80, ή όπως ο Μηλιώκας, στα μέσα της ίδιας 10ετίας με τον στίχο «κολώνια ζιβανσί κι στα πουδάριαμ»!
Την ίδια περίοδο που ο Μηλιώκας ειρωνεύονταν τραγουδιστά τη νεοπλουτίστικη, βλάχικη, όπως είχε χαρακτηριστεί, συμπεριφορά των Ελλήνων, η Ελλάδα, αναδεικνύονταν σε παγκόσμιο επίπεδο, πρώτη σε κατά κεφαλή ιδιοκτησία πολυτελών αυτοκινήτων Mercedes και BMW! Επίσης, εκείνη την περίοδο οι Έλληνες ανεδείχθησαν σε πρώτους κατά κεφαλή καταναλωτές… ουίσκι παγκοσμίως! Τη 10ετία του 1980, σε μία χώρα που υπολείπονταν συντριπτικά σε κατά κεφαλή εισόδημα σε σχέση με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, οι Έλληνες αγόραζαν πολυτελή αυτοκίνητα και επέλεγαν το «σκοτς» από τα παραδοσιακά ελληνικά ποτά..
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Γιάννης!
Ο Γιάννης το έτος 1980, αγόρασε, με ότι είχε και δεν είχε, μία Mercedes. Ο Γιάννης έμενε στο νοίκι, μαζί με τη γυναίκα του σε μία υπόγεια γκαρσονιέρα!
Επίσης, ο Γιάννης, ΔΕΝ ήξερε να οδηγεί! Αν ήθελε να πάει βόλτα, οδηγός ήταν ο αδελφός της γυναίκας του..
..αλλά είχε «Μερτσεντέ», ο Γιάννης!..
..ο οποίος, μόλις έμαθε οδήγηση και πήρε και το δίπλωμα, έκανε ότι έκαναν μαζικά οι Έλληνες, που αποκτούσαν αυτοκίνητο, και ειδικά, αν ήταν καλό!
Πήγε «στου χουριού, να τουν δούνι, μι ταμάξ!»
Όχι! Ο Γιάννης, δυστυχώς, δεν ήταν η εξαίρεση. Ο κανόνας ήταν..
Η Ελληνική κοινωνία, ζούσε στις δικές της αυταπάτες, ακόμα και μέσα από τον ελληνικό κινηματογράφο της δεκαετίας του 1960. Σε εκείνες τις, ανάλαφρες και χαριτωμένες, ταινίες οι Έλληνες έβλεπαν υπαλλήλους που ζούσαν σε άνετα διαμερίσματα, που στις περισσότερες περιπτώσεις διέθεταν ακόμα και οικιακή βοηθό! Όλα αυτά με το μισθό του υπαλληλάκου! Οι Έλληνες «αγόραζαν» πρόθυμα αυταπάτες και αποζητούσαν ακόμα περισσότερες.
Ακόμα περισσότερη, έστω ψεύτικη, λάμψη. Ποιος δε θυμάται τη στήλη «In και Out» του Ζάχου Χατζηφωτίου στον «Ταχυδρόμο», το «λάϊφ στάϊλ» περιοδικό πριν το ΚΛΙΚ; Εκείνη την εποχή, την εποχή των ακατάσχετων αυταπατών, τύπου «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και της «Ισχυρής Ελλάδας», εμφανίστηκε κάποιος ο οποίος εμπορεύονταν ακριβώς αυτό! Αυταπάτες! Μόνο που το έκανε πολύ καλύτερα από τους προκατόχους του, σκηνοθέτες του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου και των συντακτών του «Ταχυδρόμου»..
Εκτός αυτού, το πήγε ένα βήμα πάρα πέρα. Έδωσε, μέσα από τα περιοδικά που δημιούργησε, εγχειρίδιο χρήσης! Έδωσε τις κατευθυντήριες οδηγίες, σε ένα λαό πεινασμένο για κάτι τέτοιο, του πώς να πουλάμε αέρα κοπανιστό, με πρώτο και άριστο αγοραστή αυτού του προϊόντος, τους ίδιους τους εαυτούς μας!
Η …πώληση του προϊόντος ξεκίνησε από αυτό καθ’ αυτό το περιοδικό! Το ΚΛΙΚ ήταν ένα περιοδικό, το οποίο σε αντίθεση με τον Ταχυδρόμο, είχε ύλη!
Πυκνογραμμένα άρθρα, στα οποία το, όποιο, θέμα αναλύονταν διεξοδικά! Σε αντίθεση με τον Ταχυδρόμο, που κατά γενική ομολογία, σε δέκα λεπτά, τον είχες διαβάσει. Πιο πολύ για τις φωτογραφίες τον αγόραζαν! Για… να πάρουν μάτι οι ξελιγωμένοι Έλληνες..
Ο Πέτρος, πούλησε όμορφα παραμυθάκια, σε μία κοινωνία, που ψήφιζε… «Εθνάρχες που θα μας έσωζαν», που ξαναψήφιζαν τον κύριο «Τσοβόλα δώστα όλα»…
Όμορφες αυταπάτες..
Οι αυταπάτες, όμως και τα παραμύθια, όσο ωραία και αν είναι, κάποτε τελειώνουν.
Οι Πέτροι αυτού του κόσμου, απλά θα συνεχίσουν να πουλάνε κάτι άλλο. Όπως ο Φορντ, ο ιδρυτής της γνωστής αυτοκινητοβιομηχανίας, είχε δηλώσει πως, αν δεν πούλαγε αυτοκίνητα, θα διέκρινε ποια ήταν η άλλη ανάγκη του κόσμου και θα πούλαγε αυτό που θα ήθελαν, έτσι και ο Πέτρος, πούλησε αυτό που ήθελαν οι Έλληνες! Πούλησε ΨΕΜΑΤΑ! Ακόμα περισσότερο, δίδαξε στους πρόθυμους μαθητές – Έλληνες, τον τρόπο του να πουλάνε παραμύθια και μούρη..
«Ο Πέτρος, είναι φίλος του Κώστα, ο οποίος τον δικτύωσε», λένε οι επικριτές του.
Λάθος φίλοι! Οι Πέτροι, πάντα θα βρίσκουν «Κώστες», να τους χώνουν σε κόλπα και δίκτυα..
Η μετέπειτα πορεία των Ελλήνων, τον έχει δικαιώσει κατά Κράτος! Οι Έλληνες επέλεξαν το βολικό ψέμα του «Λεφτά υπάρχουν» και του «θα βαράμε τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές».
Όσο υπάρχει αγορά για ψέματα, τόσο θα υπάρχουν Πέτροι που θα τα πουλάνε και θα βγαίνουν κερδισμένοι.
Όσον αφορά για το ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου, του τύπου «Ο Πέτρος φταίει για την κατάντια της Ελληνικής κοινωνίας», ε, δεν πειράζει. Ένας καλός επαγγελματίας όπως ο Πέτρος, αποδέχεται και την αντίστοιχη χασούρα..
Άλλωστε, μεταξύ μας. Αυτό που μας εκνευρίζει στον Πέτρο, δεν είναι που έβγαλε τα περιοδικά και κονόμησε!
Κυρίως ενοχλεί που, μάλλον άθελα του, μας έδειξε τη γυμνή, αποκρουστική, αλήθεια μας..
Την… εθνική μας ένδεια..