Γράφει ο Ερμής:
Προβληματισμένος ο Ζέφυρος μού είπε χθες:
«Μικρέ μου Ερμή, το τελευταίο διάστημα αναλογίζομαι συχνά τη φράση του Καρτέσιου «Cogito ergo sum[1]».
Έχεις παρατηρήσει ποτέ τα πρόσωπα των ανθρώπων; Το βλέμμα πολλών εξ’ αυτών δεν έχει ούτε τη σπιρτάδα του παρελθόντος, ούτε τη φλόγα που καραδοκούσε κάποτε να αρπάξει τη διαφορετικότητα, να την αφομοιώσει στον πύρινο ιστό της, να την κάνει κτήμα της και να την αναγεννήσει με τις δικές της αποχρώσεις.
Μορφές που μοιάζουν να ακολουθούν τον ίδιο δρόμο, να ακροπατούν στα χνάρια της πορείας κάποιου άλλου.
Πες μου λοιπόν Ερμή πώς είναι δυνατόν να προχωρήσει ο κόσμος δίχως καινοτομία και αυτόνομη σκέψη;»
Συνταγή της Αμβροσίας: Δροσιά από πεπόνι
Υλικά:
3 ποτήρια του νερού χυμός πεπονιού
4 κουταλιές της σούπας κορν φλάουερ
2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
Εκτέλεση:
Διαλύουμε το κορν φλάουερ στον χυμό πεπονιού. Τοποθετούμε μια κατσαρόλα στη φωτιά και ρίχνουμε τον χυμό πεπονιού και το κορν φλάουερ. Ανακατεύουμε διαρκώς, προσέχοντας να μην κολλήσει και όταν «δέσει» (όχι να σφίξει), αποσύρουμε από τη φωτιά. Βάζουμε τον πελτέ σε φόρμα και μόλις κρυώσει, τον τοποθετούμε στο ψυγείο για 2 – 3 ώρες. Στη συνέχεια αναποδογυρίζουμε τη φόρμα σε μια πιατέλα και στολίζουμε με λεπτές φέτες πεπονιού και σαντιγί.
[1] Μτφ. Σκέφτομαι, άρα υπάρχω.
