Πρώτη είδηση στα κανάλια!
Πρώτη ακόμα και από τα εθνικά θέματα…
..πριν και από τα οικονομικά!
Τα ρεπορτάζ, οι συνεντεύξεις, οι ανταποκρίσεις, οι αναλύσεις, έδιναν και έπαιρναν!
Η είδηση;!
Αστυνομικός, βρήκε τσάντα και…. την παρέδωσε!
Τα τηλεοπτικά πλάνα με τον ήρωα, όπως τον χαρακτήριζαν οι δημοσιογράφοι, αστυνομικό, κυριαρχούσαν στις εικόνες των ειδήσεων. Οι τηλεθεατές παρακολουθούσαν σχεδόν εκστασιασμένοι, τον ηρωικό αστυνομικό, που έκανε κάτι τόσο, μα τόσο έντιμο!..
Μέχρι που πήρε θέση η Μαλβίνα! Η αιώνια Μαλβίνα μας!
«Από πότε το αυτονόητο γίνεται είδηση;!!», αναρωτήθηκε από τη δική της εκπομπή!
Μία απλή ερώτηση, αλλά ταυτόχρονα, τόσο μα τόσο αποκαλυπτική!..
Τόσο αποκαλυπτική, που μόνο η Μαλβίνα θα μπορούσε να την κάνει.
Ναι! Ο αστυνομικός, ο…. «ηρωικός» αστυνομικός, εκθειάζονταν γιατί έκανε τη δουλειά του! Έκανε αυτό για το οποίο πληρώνεται. Να προλαμβάνει την εγκληματική συμπεριφορά, να την πατάσσει όπου και αν την εντοπίσει και να δείχνει το καλό παράδειγμα εντίμου και αξιοπρεπούς βίου!
Οι έκπληκτοι άνθρωποι – τηλεθεατές, που έκαναν ελεύθερη πτώση από τα σύννεφα, όταν μάθαιναν για τον …. ήρωα αστυνομικό, έμειναν άφωνοι από την αποκαλυπτικότατη ερώτηση της Μαλβίνας.
Ξαφνικά, κοίταξαν εκεί που έμμεσα τους υπέδειξε η Μαλβίνα! Κοίταξαν στον καθρέπτη..
«Από πού κι ως που πρέπει να αιφνιδιαζόμαστε από το αυτονόητο;!», έπεσε η επόμενη ερώτηση!
Η πλέον σκληρή και αποκαλυπτική ερώτηση!
Μα… από τότε που, χωρίς να το καταλάβουμε, γίναμε μία κοινωνία παρά φύση! Μία άρρωστη κοινωνία, που έχει αναγάγει την αρπαχτή και την ευκαιριακή κλεψιά σε κυρίαρχη ιδεολογία και τρόπο ζωής.
Ναι, σύμφωνοι! Καλές οι αρπαχτές. Μόνο που από τη φύση τους, οι αρπαχτές, είναι θνησιγενείς. Είναι για λίγο και για σπάνιες περιπτώσεις. Δεν είναι για χόρταση..
…γιατί είναι ο πλέον ασφαλής τρόπος για μία κοινωνία, να στραφεί ο ένας ενάντια στον άλλο. Να γίνει μία κοινωνία τύπου «κλέψας του κλέψαντος»
Σε αυτή την κοινωνία ο έντιμος, χαρακτηρίζεται «μαλάκας». Ο ανέντιμος, «δυνατός διαπραγματευτής».
Αντίστοιχοι χαρακτηρισμοί είναι το «αδύναμος» και το «δυνατός».
Άραγε, τι να απέγινε εκείνος ο αστυνομικός; Συνέχισε να είναι έντιμος, ή υπέκυψε στην ειρωνεία του, ούτως ή άλλως, νοσηρού κοινωνικού περίγυρου και έγινε και αυτός … δυνατός;..
Οι άνθρωποι είναι πράγματι δυνατοί, όταν είναι έντιμοι. Όταν έχουν και αν δεν έχουν, βρίσκουν, τη δύναμη για να είναι έντιμοι. Για να είναι αξιοπρεπείς!
Εκείνος ο αστυνομικός έγινε πρώτη είδηση, μόνο και μόνο γιατί, άθελα του, έδωσε το πρόσχημα να παραμυθιαστούμε πως οι κοινωνία είναι υγιής. Πως είναι όπως θα τη θέλαμε να είναι..
Μέχρι το επόμενο πορτοφόλι που θα βρεθεί στα πόδια μας και την επόμενη τσάντα που θα παραπέσει, η κοινωνία θα κοιτά. Θα παρακολουθεί.
Θα παρακολουθεί με αγωνία!
«Μήπως κάποιος άλλος βρήκε κάτι στο δρόμο και το παρέδωσε;! Θεός φυλάξοι!».
Ο τρόμος μιας κοινωνίας, που ελπίζει πως «όλοι έτσι κάνουν». Που φοβάται μήπως κάποιος … χαλάσει την πιάτσα και γίνει πρώτη είδηση στα κανάλια.
Τότε που θα αρχίσει πάλι να βρέχει ανθρώπους..
