Γράφει ο Ερμής:
Τυλιγμένος στον διάφανο μανδύα της Αυγής, περπατώ με τον Ζέφυρο σ’ έναν μυστηριώδη τόπο.
Δίχως να ξέρω ποιος είναι ο τελικός προορισμός, δίχως σκοπό και αδιάφορος για ό,τι συναντήσω, αφήνομαι να μαγευτώ από την αλγεινή ερημιά του άγνωστου τοπίου.
Φτάνουμε σ’ ένα ξέφωτο και καθώς ένας πύργος ορθώνεται μπροστά μας, νιώθω να μεταμορφώνομαι σε ήρωα της ιστορίας.
Ανεβαίνω προσεκτικά τα ερειπωμένα σκαλοπάτια και ακροπατώ στα σβησμένα χνάρια των ανύπαρκτων κατοίκων.
Βασιλιάδες, πρίγκιπες, ιππότες και δεσποσύνες ζωντανεύουν στη σκέψη μου, παράλληλα με δράκους και μάγους.
Τα παιδικά μου ακούσματα ξετρυπώνουν από το συρτάρι της μνήμης μου και οι λέξεις μετουσιώνονται σε εικόνες.
Δίπλα μου ο Ζέφυρος παρατηρεί την έκπληξή μου και εντελώς απαθής με ρωτά:
«Μικρέ μου Ερμή, ποιος σου είπε ότι εξαφανίστηκε η μαγεία από την εποχή μας;»
Συνταγή της Αμβροσίας: Το λικέρ του κάστρου
Υλικά:
¼ του κιλού κεράσια
¼ του κιλού βύσσινα
¼ του κιλού φράουλες
6 – 7 φρέσκα δαμάσκηνα
10 μούσμουλα (μαζί με τα κουκούτσια)
2 λοβούς βανίλιας
1 κιλό κονιάκ
¼ του κιλού άοσμη, δυνατή τσικουδιά
1 κούπα ζάχαρη
3 ξυλαράκια κανέλας
4 σπόρους τόγκα (σπασμένους)
15 σπόρους κάρδαμο (πράσινους και σπασμένους)
3 αστεροειδείς γλυκάνισους
Εκτέλεση:
Πλένουμε καλά τα φρούτα και αδειάζουμε όλα τα υλικά σ΄ ένα μεγάλο βάζο, που κλείνει αεροστεγώς. Φυλάμε το βάζο σε σκιερό σημείο και ανακινούμε το περιεχόμενο 2 – 3 φορές ημερησίως, για ένα μήνα. Στραγγίζουμε σ΄ ένα τουλπάνι το ποτό και το αδειάζουμε σε κρυστάλλινη μποτίλια.
