Στο ταμείο στο σούπερ μάρκετ.
Περιμένοντας στη σειρά για την πληρωμή των αγαθών. Κάτι πρέπει να κάνω για να περάσει η ώρα..
Τι άλλο, από την παρατήρηση των ανθρώπων γύρω! Διάφορες φυσιογνωμίες, χρώματα, εκφράσεις, γκριμάτσες..
Κυρίως αυτές! Οι γκριμάτσες! Πόσα, μα πόσα λένε για την ιδιοσυγκρασία του ατόμου που τις κάνει! Άλλες έντονες, άλλες διακριτικές, άλλες με φανερή την προσπάθεια του ατόμου να τις κρύψει.
Ξαφνικά το βλέμμα πέφτει σε κάτι παράξενο. Κάτι αφύσικο είναι εκεί!
Α, ναι! Μία μούμια!
Για την ακρίβεια, άλλη μία μούμια..
Εβδομηντάρης, με ολοφάνερα φυτευτό μαλλί και ακόμα περισσότερο κραυγαλέο, το κατάμαυρο χρώμα στα μαλλιά του, σα να το πέρασε με βερνίκι για παπούτσια..
Το συνολάκι συμπλήρωνε το πετρωμένο και ανέκφραστο πρόσωπο, στο οποίο υπήρχε παντελής έλλειψη ρυτίδων!
Ένα αφύσικα «νεανικό» κεφάλι, σε ένα ολοφάνερα γερασμένο, σκεβρωμένο από τα χρόνια, σώμα.
Το θέαμα που προσέφερε ο εν λόγω κύριος, έφερνε το αντίθετο από το επιθυμητό, του, αποτέλεσμα.
Οι αισθητικές επεμβάσεις που έκανε, αντί να του προσδώσουν μία δυναμική και νεανική εμφάνιση, έδιναν μία θλιβερή και στα όρια της αποκρουστικής αίσθηση..
Πόσοι τέτοιοι κυκλοφορούν ανάμεσα μας; Πόσοι άνδρες και γυναίκες αρνούνται να αποδεχθούν τη φυσική φθορά της ηλικίας και κάνουν βουτιά στο αφύσικο;!…
…διατηρώντας την αυταπάτη του ελκυστικού, αρνούμενοι να δουν τα απορριπτικά βλέμματα των γύρω τους;..
Ναι, εντάξει! Λίγο πολύ, όλοι μας θα θέλαμε να έχουμε «κολλήσει» στα είκοσι πέντε! Τι το ιδανικότερο από ένα νεανικό κορμί, που θα έχει έναν ώριμο εγκέφαλο;! Αυτό θα ήταν το τέλειο!
Μόνο που το τέλειο, δεν υπάρχει. Προς το τέλειο κοιτάμε, προς το τέλειο προσανατολιζόμαστε και χάρη στην αναζήτηση και επιδίωξη αυτού εξελισσόμαστε, μόνο που δεν το φθάνουμε ποτέ!
«Η εμπειρία είναι σαν μία τσατσάρα, που όταν την αποκτάς δεν έχεις πλέον μαλλιά», είχε πει ο μεγάλος Ζαμπέτας!
Το να βάλεις όμως μαλλιά, προσπαθώντας να περάσεις μία εικόνα διαφορετική από αυτό που πράγματι είσαι, έχει την ίδια αίσθηση με το να λες ψέματα για το ποιος είσαι!
Φυσικά δεν αναφέρομαι στις αισθητικές επεμβάσεις, που διορθώνουν, μύτες, αυτιά ή άλλα αισθητικά «ελαττώματα». Ούτε φυσικά σε ήπιες επεμβάσεις, τύπου, λίγο μπότοξ, έτσι για τη γεύση ρε παιδί μου!
Το μεγάλο πρόβλημα, είναι όταν χάνεται το μέτρο!
Όταν ξεκινάς για μία τοπική αποτρίχωση και καταλήγεις να χτίζονται καριέρες χειρουργών πάνω στο κορμί και κυρίως, στο πρόσωπο σου!
Οι εκφράσεις που κάνουμε είναι από τα λίγα πράγματα που μας διαφοροποιούν από τα ζώα..
Μία άλλη κατηγορία, ανέκφραστων, είναι οι μούμιες..
Αυτές που κείτονται σε πυραμίδες, ότι είχαν να εκφράσουν στη ζωή τους, το εξέφρασαν..
Οι άλλες, οι ζωντανές, ας έχουν λίγο μέτρο. Άλλωστε το όμορφο, πάει χέρι χέρι με το γοητευτικό..
…και τι γοητεία μπορεί να έχει μία πέτρα;..
