ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. H «New York Times» δημοσίευσε κείμενο του ομογενούς Πίτερ Σταθόπουλου (Peter Stathopoulos), ο οποίος επισκέφθηκε με την οικογένειά του την Ελλάδα, μία εβδομάδα αφότου διαγνώστηκε με αμυοτροφική πλάγια σκλήρυνση, γνωστή και ως ασθένεια του «Lou Gehrig».

«Στην ηλικία των 55 ετών, το προσδόκιμο ζωής μου δεν θα ξεπερνούσε τα δύο έτη» γράφει ο κ. Σταθόπουλος.

«Καθώς η ζωή μου έφτανε προς το τέλος της, το συγκεκριμένο ταξίδι ίσως και να ήταν η τελευταία μου ευκαιρία, να μοιραστώ με τα παιδιά μου, ό, τι έμαθα για αυτόν τον κόσμο».

«Μπαμπά, την λατρεύω αυτήν την πόλη» του είπε ψιθυριστά η Μαρία, την στιγμή που οι δυο τους έβλεπαν από ψηλά την Αθήνα, «είναι ένα μέρος αλλιώτικο». Η κόρη μου είναι πια 18 χρονών, έχει πλήρη γνώση της κατάστασής μου και γνωρίζω πως μάλλον με βρίσκει κάπως βαρετό, συνεπώς το να την ξεναγήσω σε ένα μέρος που θα έβρισκε συναρπαστικό, σήμαινε πολλά για μένα, γράφει ο κ. Σταθόπουλος.

«Ηξερα ακριβώς τι εννοούσε για την Αθήνα: Είναι μια πόλη βρώμικη, αντιφατική, που δεν κατατάσσεται στις ανεπτυγμένες πόλεις, ούτε όμως και στις τριτοκοσμικές, δεν είναι καν συνδυασμός των δύο, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό».

Η Αθήνα είναι μία πόλη που συμπυκνώνει ιστορία 3000 χρόνων, γραμμένη στο τσιμέντο, γεμάτη γεύσεις και αρώματα που δεν χρειάζεται να είσαι πλούσιος για να απολαύσεις.

Ενα κράμα Δύσης και Ανατολής, με μισο-γκρεμισμένα μπαλκόνια, γεμάτα με πολύχρωμα λουλούδια και μυρωδιές που σε ταξιδεύουν σε κόσμους μακρινούς, όπως το αρμονικό τραγούδι μιας χορωδίας σε οδηγεί στη μέθεξη.

Την ώρα της ξενάγησης στο Μουσείο της Ακρόπολης, η Μαρία άκουσε την ιστορία του Τρωικού πολέμου από μία άλλη οπτική γωνία, αυτή της ξεναγού Κέι:

«Εχεις διαβάσει την ‘Ιλιάδα’ του Ομήρου; Αρα λοιπόν ξέρεις την ιστορία για το πώς η Ελένη, η ωραιότερη γυναίκα του κόσμου, δραπέτευσε με τον Πάρι στην Τροία και πως Ελληνες πολέμησαν 10 χρόνια προσπαθώντας να την φέρουν πίσω. Μην πιστεύεις ούτε λέξη! Προσπαθούν απλώς να κατηγορούν μια γυναίκα για αυτόν τον ηλίθιο πόλεμο. Εμείς φταίμε για όλα, έτσι δεν είναι; Οι άντρες δεν έχουν αλλάξει τρόπο σκέψης εδώ και 10.000 χρόνια. Μην σε πιάνουν κορόιδο».

Η Μαρία, ωστόσο, έμαθε να μην πιστεύει στα λόγια των αντρών και αυτός που φταίει είμαι εγώ. Μια μέρα λοιπόν, όταν ήταν 5 χρονών, μουρμούρισα κάτι στα ελληνικά, το οποίο είναι κάπως γενικό και αόριστο, αλλά θα μπορούσε να εκληφθεί και ως βρισιά. Οταν με ρώτησε λοιπόν τι σημαίνει, της απάντησα «Καλημέρα».

Την επομένη, θα συμμετείχε στο ετήσιο φεστιβάλ της εκκλησίας του Αγίου Παύλου στην Μινεσότα και χαρούμενη καθώς ήταν για την καινούρια λέξη που έμαθε, αποφάσισε να την φωνάξει μπροστά σε όλο τον κόσμο. Ακόμη δεν με έχει συγχωρέσει…

Απολάμβανα να βλέπω τα γεμάτα από ενθουσιασμό μάτια των παιδιών μου, κάτω από τον απογευματινό αττικό ουρανό, στον βράχο της Ακρόπολης. Ο μεγάλος μου γιος, ο Τζον, είχε γυρίσει μόλις από τη Μοντάνα, ενώ τα δίδυμα, η Μαρία και ο Νίκος, απολάμβαναν τις διακοπές τους, πριν την έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς.

Η Αθήνα δεν έχει καμία σχέση με αυτά που βλέπουμε στις τηλεοράσεις. Περπατάω και σκοντάφτω στους ίδιους δρόμους που περπάτησε ο Πλάτωνας και ο Σωκράτης. Ονειρεύομαι πως μεθάω σε κάποιο από τα σωκρατικά συμπόσια, και αν και νηφάλιος, μπορώ να αισθανθώ όπως εκείνοι, όταν θεμελίωναν την Δυτική Φιλοσοφία.

Σκοντάφτω αλλά καταφέρνω να ισορροπήσω, κατά μία έννοια, όπως οι αρχαίοι Ελληνες το όριζαν με τον χρυσό τους κανόνα. Εκείνο το ηλιόλουστο απόγευμα θα μείνει για πάντα στο μυαλό μου. Η ελπίδα, η αγάπη, η χαρά για τα παιδιά μου, είναι αυτά που μου δίνουν δύναμη να κρατηθώ στη ζωή.

Περπατώντας στους ίδιους δρόμους με τον Σωκράτη, αισθάνομαι πως οι ερωτήσεις που γεννώνται είναι περισσότερες από τις απαντήσεις, που ίσως θα μπορούσα να δώσω, και μάλλον κάπως έτσι θα ήθελε κι αυτός να συμβεί.

Ο Πίτερ Σταθόπουλος ζει στη Μινεσότα και νοσεί για περισσότερο από δύο χρόνια.