Γνωστική άγνοια!

Η κομβική σκηνή, από την πασίγνωστη και κλασική, πλέον, ταινία..

Είναι τη στιγμή που ο κεντρικός ήρωας, βρίσκεται ενώπιον ενός μυστήριου τύπου, ο οποίος ισχυρίζεται πως μπορεί να του δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα που τον απασχολούν.

Έχει προηγηθεί, από το ξεκίνημα της ταινίας, η σκιαγράφηση του κεντρικού χαρακτήρα. Μοναχικός, την ημέρα εργάζεται σε εταιρεία πληροφορικής και τα βράδια περιδιαβαίνει το διαδίκτυο, αναζητώντας απαντήσεις, στα υπαρξιακά του ερωτήματα.
Οι απορίες που τον βασανίζουν και τον κρατούν ξάγρυπνο, τα βράδια, είναι οι ίδιες που υπάρχουν από τότε που ο άνθρωπος κατάλαβε την ύπαρξη του.

Οι ίδιες, πάνω στις οποίες έχουν βασιστεί όλες οι θρησκείες! “Τι γίνεται με τον κόσμο, από που ερχόμαστε, που πάμε;…”
Κάποτε τον προσεγγίζουν κάτι μυστήριοι, μαυροφορεμένοι, με μία γκόμενα (για κράχτη;) και του υπόσχονται, (η γκόμενα), πως μπορεί να τον πάει κάπου, όπου θα απαντηθούν τα ερωτήματα που τον βασανίζουν. Η σκηνή δε, που η τύπισσα του λέει “ξέρω τι κάνεις τα βράδια, ξέρω πως ψάχνεσαι κλπ”, σηκώνει μήνυση από πλευράς του ήρωα, τύπου “ου μωρή στόκερ!”, αλλά τέλος πάντων!..

Ο ήρωας της ταινίας, όμως, τσιμπάει και ακολουθεί τη γκόμενα, στο άγνωστο, με βάρκα μία μαύρη λιμουζίνα. Έτσι λοιπόν, καταλήγει μπροστά στον τύπο, ο οποίος ισχυρίζεται πως είναι αυτός για τον οποίο ακούγονται διάφορα..

Ο μυστηριώδης, καρμπαντινοφόρος τύπος, που, σημειωτέον, φοράει σκούρα γυαλιά νυχτιάτικα, του υπόσχεται πως έχει τη δυνατότητα να τον οδηγήσει στην αλήθεια. Του προσφέρει την επιλογή. Του δίνει δύο χάπια, ένα μπλε και ένα κόκκινο και του λέει, να διαλέξει. Το ένα χάπι, τον αφήνει στην υπάρχουσα κατάσταση. Δε θα θυμάται τη συνάντηση τους και θα συνεχίσει τη ζωή που έκανε, πιστεύοντας σε μία ουτοπία και σε έναν “σωτήρα”, που νομίζει πως κάπου, κάπως κάποτε, θα σώσει τον κόσμο.
Το άλλο χάπι όμως, θα τον οδηγήσει στην αλήθεια. Άβολη μεν, αλήθεια δε..

Όσοι έχουμε δει την ταινία, γνωρίζουμε τι επέλεξε ο ήρωας της.
Δεν άργησε όμως, να το μετανιώσει!

Ήταν όμως, πολύ αργά για να αλλάξει γνώμη. Η προσφορά του μυστήριου με τα γυαλιά ηλίου, ήταν μια κι έξω! Χωρίς δυνατότητα επαναφοράς..

..και κάπως έτσι, ζούμε όλοι μας! Ή τουλάχιστον, η μεγάλη πλειοψηφία..

Ζούμε στους δικούς μας μικρόκοσμους, νομίζοντας πως έχουμε πλήρη εικόνα του κόσμου γύρω μας, τη στιγμή που αυτοί που όντως, έχουν πλήρη εικόνα, μας παρακολουθούν και γελάνε!

Μόνο που, σε αντίθεση με την ταινία, στην πραγματική ζωή, η αποκάλυψη της αλήθειας, μπορεί να μας οδηγήσει σε κάτι όμορφο. Στην αληθινή ζωή, η αλήθεια, ναι μεν μας ξεβολεύει, αλλά μπορεί να μας οδηγήσει στη ζεστασιά και τη θαλπωρή.

Επίσης, στην πραγματική ζωή, κανείς δε μας εμποδίζει να κάνουμε τη ζωή που κάναμε πριν την αποκάλυψη της αλήθειας, αλλά αυτή τη φορά με διαφορετική επίγνωση της καθημερινότητας. Με άλλα λόγια, στην πραγματική ζωή, μπορεί και να μην υπάρχουν εκβιασμοί τύπου “το ένα χάπι, ή το άλλο”. Μπορούμε να καταπιούμε και τα δύο χάπια και να πούμε στον μουρλό με την καμπαρτίνα, να πάρει την ψυχοπαθή στόκερ του και να πάνε από κει που’ρθαν!

Πρόσφατα, δημοσιεύθηκε μία έρευνα, που λέει πως οι άνθρωποι που έχουν χαμηλές προσδοκίες από τη ζωή τους, είναι οι περισσότερο ευτυχισμένοι. Όπως λέμε “μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι”..

Μαλακίες!

Όντως, αυτοί που έχουν άγνοια, νιώθουν καλύτερα. Μόνο που είναι για λύπηση!
Σε έναν κόσμο γεμάτο δυνατότητες, αυτοί, γεννιούνται και πεθαίνουν, στη μετριότητα!

Ναι, όντως! Η αλήθεια, πολλές φορές, σε βγάζει από τη βολεμένη θέση σου. Όμως, είναι η ίδια αλήθεια, που μπορεί να σε οδηγήσει εκεί που μέσα σου ποθείς! Αρκεί να το θες και να επιμείνεις..

Κανείς δε μπορεί να σε κατηγορήσει πως έχεις άγνοια. Όλοι μας έχουμε άγνοια σε κάτι.
Κανείς όμως, δε μπορεί να σε εμποδίσει αν αναζητήσεις την αλήθεια.

Αρκεί αν το θες.

Το τι θα την κάνεις, είναι δικό σου θέμα.
Σε κάποια πράγματα, σε κάποιες καταστάσεις, είμαστε μόνοι μας..