«Μην αιθεροβατείς! Αυτά που λες είναι ουτοπικά!»…
σου λέει ο κουνοδαχτυλάκιας που στέκεται απέναντι. Σε κοιτάει με το μόνιμα ανασηκωμένο, σαν τσιγκέλι, φρύδι του και κατακρίνει τα όνειρα που κάνεις.
Όνειρα για το μέλλον. Το δικό σου μέλλον. Το όποιο μέλλον..
Μπορεί το “μέλλον” να είναι η επόμενη μία ώρα, στην οποία ελπίζεις να ρίξεις το λαχταριστό γκομενάκι που γνώρισες στο μπαρ. Αυτό το γκομενάκι που ο τσιγκελοφρύδης “φίλος” σου, σου λέει πως δεν είναι για τα δόντια σου..
Μπορεί το “μέλλον” να είναι σε πέντε χρόνια, που σχεδιάζεις να έχεις στρώσει τη δουλειά σου, να έχεις γνωρίσει τον άνθρωπο που θέλεις να ζήσετε μαζί και να έχετε στήσει ένα ευτυχισμένο σπιτικό! Είναι που κάποιος από τους απανταχού τσιγκελοφρύδηδες κουνοδαχτυλάκηδες, θα βγει μέσα από τις σκιές και θα σου πει κάτι σαν “μην κάνεις τέτοια ουτοπικά όνειρα. Βρες κάποια γυναικούλα που να έχει καλό χαρακτήρα και ζήστε σε ένα σπιτάκι. Βρες και μία δουλίτσα που να σου δίνει, έστω λίγα, αλλά σταθερά λεφτουδάκια”.
Όλα στο υποκοριστικό. Στο λίγο. Στο μίζερο, όπως και τα μυαλά των κουνοδαχτηλάκιδων..
Εσύ όμως, αγνοείς τις φιλικές παραινέσεις των αποτυχημένων. Αποτυχημένοι, γιατί παραιτήθηκαν νωρίς..
Παλεύεις. Παλεύεις κάθε μέρα, ώρα και λεπτό. Παλεύεις κόντρα σε όλους αυτούς που θέλουν να σου βάλουν τρικλοποδιές. Βλέπεις, αν εσύ κατακτήσεις τα όνειρά σου, τις “ουτοπίες”, όπως τις χαρακτηρίζουν, θα τονίσεις τη δική τους ήττα!
Σε κάθε στραβοπάτημα σου, όλο και κάποιος τσιγκελοφρύδης κουνοδαχτυλάκιας, αναδύεται από τις λάσπες και με το δάκτυλο, αυτή τη φορά στον κρόταφο, σου λέει με το υπεροπτικό και δασκαλίστικο ύφος του. “Εγώ στα έλεγα! Αν ήσουν στο Δημόσιο, θα είχες σταθερό μισθό!”..
..και η ξεφτίλα ρε μπάρμπα;! Αυτή;!
Πληρώνεται αυτή;!..
Η ξεφτίλα να αντικρίζεις κάθε μέρα το μαλάκα στον καθρέπτη. Λένε πως τα είδωλα δε μπορούν να αντιδράσουν! Λάθος! Μπορούν! Μπορούν να σε φτύσουν!!
Κάθε πρόβλημα έχει, ας πούμε. πενήντα λύσεις! Αν κάποιος είναι πανέξυπνος, έμπειρος, οργανωτικός, μεθοδικός και γενικά, αν έχει όλα τα καλά πάνω του, θα μπορέσει ίσως, να βρει τις είκοσι λύσεις! Από τις πενήντα!
Εσύ δεν είσαι τίποτα από τα πάρα πάνω. Δε νιώθεις πανέξυπνος. Ούτε μεθοδικός! Όσο για έμπειρος, στα είκοσι σου, ούτε λόγος για κάτι τέτοιο!
Η φαρέτρα σου όμως, κάθε άλλο παρά άδει είναι! Μέσα της έχεις τρία πολύτιμα και πανίσχυρα όπλα!
Το ένα είναι η ταπεινότητα! ίσως, σωστότερα, η έλλειψη αλαζονείας, που φέρνει την ταπεινότητα. Ακούς, βλέπεις, παρατηρείς, μαθαίνεις.
Το άλλο σου όπλο είναι το πείσμα! Θέλεις να κατακτήσεις τα όνειρά σου!
Το τρίτο όμως όπλο, μπορείς να το πεις και υπερόπλο! Λέγεται ΠΙΣΤΗ!
Πίστη στον εαυτό σου! Πίστη στα όνειρα σου! Η Πίστη, που σου δίνει την επιμονή και τη δύναμη να σηκώνεσαι όταν έχεις πέσει. Να σηκώνεσαι και να συνεχίζεις την πορεία σου.
Κάποτε ήταν ουτοπικό το να μπορέσει ο άνθρωπος να πετάξει. Κάποιοι που είχαν χαρακτηριστεί γραφικοί, επέμειναν με τα γνωστά αποτελέσματα.
Μην αφήνεις κανένα ηττημένο, άφτερο ανθρωπάκι να σου λέει πως δε μπορείς. Πως δε γίνεται.
Αγνόησε το…
..και άστο, το ανθρωπάκι, να σε κοιτά και ενδόμυχα, να σε θαυμάζει..
