Γράφει ο Ερμής:
Κοιτάζει από το παράθυρο του δωματίου του τους περαστικούς στον δρόμο. Περπατούν βιαστικοί, φορτωμένοι με τα ψώνια της τελευταίας στιγμής. Δώρα, γλυκά, μικρές ή μεγάλες σακούλες και πολύχρωμα πακέτα.
Άλλη μια χρονιά που έφτασε στο τέλος και θα παραδώσει τη θέση της στην επόμενη.
Πόσες φορές δεν έζησε ο ίδιος την ίδια σκηνή αποχαιρετισμού και καλωσορίσματος; Χρόνια χαμένα, λησμονημένα, γεγονότα που τον πόνεσαν και άλλα που του έδωσαν τη δύναμη για να συνεχίσει.
Τα λαμπιόνια του στολισμένου δέντρου στην πλατεία φωτίζουν το παράθυρό του. Κάθεται στο μικρό του γραφείο, παίρνει από το συρτάρι ένα τετράδιο και την πένα του και αφήνει τις αναμνήσεις της χρονιάς που φεύγει να αποτυπωθούν στο χαρτί. Δίχως λογοκρισία και περιορισμούς η ψυχή εκφράζει ελεύθερα ό,τι ένιωσε και το μυαλό διορθώνει όσα ο πόνος και η χαρά μεγεθύνουν. Μια ιστορία άναρχη, δίχως ειρμό, αλλά γεμάτη από την προσωπική του αλήθεια και από όλα όσα δεν θα τολμούσε ποτέ να αποκαλύψει σε κάποιον άλλο.
Κοντεύουν μεσάνυχτα, όταν ολοκληρώνει το κείμενό του. Διαβάζει μια προς μια τις φράσεις, τις απομνημονεύει και έπειτα σκίζει τη σελίδα και την πετά στο τζάκι. Το χαρτί καίγεται και καθώς ενώνεται με τις στάχτες των ξύλων, οι λέξεις ξεπηδούν και σχηματίζουν μπροστά του τις εικόνες των περασμένων.
Συνταγή της Αμβροσίας: Εορταστικός αποχαιρετισμός
Υλικά:
1 κιλό στραγγιστό γιαούρτι
2 κούπες σαντιγί
1 κούπα σπόροι ροδιού
10 μεγάλοι χουρμάδες (χωρίς κουκούτσια)
10 κάστανα (ψημένα ή βρασμένα)
1 κούπα φρούτα του δάσους
Εκτέλεση:
Βάζουμε σ’ ένα μπολ το γιαούρτι και τη σαντιγί και τα ανακατεύουμε. Σε άλλο μεγάλο μπολ τοποθετούμε εναλλάξ αυτήν την κρέμα με τα φρούτα και τα κάστανα. Καλύπτουμε με κρέμα, στολίζουμε με φρούτα του δάσους και πασπαλίζουμε με τριμμένο άψητο φιστίκι Αιγίνης και ζάχαρη άχνη.
